ZEMHERİ (TAMAMLANDI)

18. Bölüm

Multi : Billie Eilish - Khalid = Lovely
(Türkçe çevirisine bakınca aklıma Zemheri & Arel geldi. Bir bakın isterseniz.)

Biraz gecikme sebeplerimi sıralıyorum 😂 :

- Okullar kapanmadan son dakika quizi.
- Virüs sebebiyle acil yurtları boşlatıp , memlekete dönme.
- Biletlerin bulunamaması.
- Hastalık ( mide üşütmesi )
- Tahminimden daha uzun olan bölüm.
- Bitmeyen düzenleme.
- Ve sonuç : 6275 kelimelik bölüm 😆

Bu kadarcık 😂

Sondaki duyuruya bir bakın. Sınır var da.

Huzurlu okumalar...

~~~~~~~~~~~~~~~

Vaktin esiri olmuş bedenim , alabora olmuş bir geminin içinde kalmış düşüncelerim ordan oraya savrulurken , hızla çıktığım hastanenin kapısı önünde bekleyen tanıdık siyah araba ve şoför koltuğunda gördüğüm kişi beni şaşkına çevirmişti.

Şu ânın içinde, bu durum beni istemsiz sinirlendirmişti.

Başıma ince bir sızı düşürecek kadar çattım kaşlarımı. Hızlı ve geniş adımlarla arabaya vardım. Ön tarafın yolcu koltuğuna bir hışımla bindim ve hızla kapıyı çarptım.

Görüşümü bulandıracak kadar acıyan gözlerimi Arele diktim.

"Artık sinirlendiriyor bu gizemli tavırların beni. Nerden biliyordun benim burda olduğumu ? " tonunu ayarlıyamadığım sesim bir nebze yüksek çıkmıştı.

Gün boyu yaşadıklarım beni yorduğu kadar içime attıklarım hiç ummadığım bir anda da patlıyordu.

"Aradığım da o telefonu açmış olsaydın veya da bana bir açıklama yapma gereğinde bulunsaydın burda olduğunu senden öğrenirdim. Ama bunları yapmadığın için kendimce yöntemlerle buldum seni" dedi sakinliğini koruyan sesiyle.

Gözlerimi kapattım ve sırtımı koltuğa yasladım. Derin bir nefes eşliğinde , sağ elimin avuç içimi kahküllerimin kapattığı alnıma koydum. Saçlarıma rağmen soğuk elime değen sıcaklığı hissediyordum.

Biraz sakinleştikten sonra gözlerimi açtım. Başımı çevirip ona baktığımdaysa , ela gözleri üzerimdeydi. Sakinleşmemi bekliyordu. Bir taraf sinirle yıkmaya hazırken , diğer taraf da dağıtmak için beklemiyordu.

Beni kırmamak için sakin kalıyordu !

"Özür dilerim. Dünden bu yana fazla gerginim. Kafam fazla şeyle dolu. Ve bu beni istemsiz sinirlendiriyor. Tabii ki bu gereksiz yere sana çıkışmamı haklı gösteremez" bütün pişmanlığım ve hüznüm kısık sesimde kendini belli ediyordu.

Eliyle bacağımın üzerindeki elimi avcunun içine aldı ve baş parmağıyla yavaşça okşadı.

"Anlatmak istermisin ? Kafanın içindekileri bilmeden sana yardımcı olamam" ılımlı bir sesle dillendirdi düşüncelerini.

Başımı uslu bir çocuk gibi salladım.

"Dün beni arayan Alinaydı. Sınıftan bir arkadaşım. Ağlamaktan konuşamaz bir haldeydi. Senin yüzünden diye sayıklıyordu sürekli. Senin yüzünden intihar etti ! Biraz daha kendine geldiğindeyse , Batının benim yüzümden intihar ettiğini ve hastane de olduğunu söyledi. Ben de apartopar kalktım yanınızdan" gözlerimi kapatıp biraz soluklandım.