😍😍ரகசியமானவனே😍😍( Ongoing)

முயற்சி

" தெய்வமே தெரியாம கேட்டுட்டேன்.." என்று இரு கைகளையும் மேலே தூக்கி கும்மிடுவது போல காட்டிய மது,"உன்னை ஐ மீன் ஒரு சைக்கியாட்ரிஸ்ட கண்டிப்பா பார்கனும்னுலாம் உன்னை பார்க்க வரலை சொல்லபோன உன் விசிடிங் கார்டையே இன்னைக்கு தான் பார்த்தேன் அப்பறம் மனசுல இருந்த குழப்பங்கள் சரி உன்கிட்ட பேசுனா கொஞ்சம் ரிலீஃப் கிடைக்குமேனு தோனுச்சு அவ்ளோதான்."

" குட் மது என்னாச்சு சொல்லு."

"ம்.......,"ஒரு பெருமூச்சுடன் தொடங்கிய மது நான்கறை வருடங்களுக்கு முன் நடந்த விபத்திலிருந்து இன்று வரை தனக்கு தெரிந்த அனைத்தையும் கூறி முடித்தாள்.

அவள் முடிப்பது வரை அமைதியாக காத்திருந்த ஷர்மி அவளை நோக்கி," இப்ப உனக்கு என்ன பிரச்சினை மது??"நிதானமாக வெளி வந்தது ஷர்மிளாவின் குரல்.

அவளை விட நிதானமாக ," பெருசா எதுவும் இல்லை எனக்கு அந்த நாலு வருஷத்தில நடந்தது எதுவும் நியாபகம் இல்லை அவ்ளோதான் சோ சிம்பிள்."

" ஹா..ஹா....ஹா...." உறக்க சிரித்த ஷர்மியை ஒரு மென்னகையுடன் பார்த்த மது," இவ்ளோ சிரிக்கிற அளவு இப்ப நான் என்ன சொல்லிட்டேன் ஷர்மி?"

" மது..மது...நீ மாறவேயில்லை ஸ்கூல் படிக்கும்போது எவ்ளோ கூல் கேர்ளா இருந்தியோ அதே மாதிரி இப்பவும் இருக்க."

" நீ பாராட்டுறியா இல்லை திட்டுறியா னு எனக்கு புரியலை ஷர்மி ," என்று கூறியவள் மேலும் தொடர்ந்தாள்," என்னோட கனவு பிசினஸ் தான் அப்பாவோட பிசினஸை அழகா திறம்பட நடத்தனும்.அதுக்கு நான் யூ.ஜி கோர்ஸ் படிச்சிகிட்டு இருந்தேன்.இரண்டாவது வருஷம் படிக்கும்போது தான் எனக்கு ஆக்ஸிடென்ட் ஆச்சு நாலு வருஷம் அப்பறமா ஞாபகம் வருது பார்த்தா நான் இண்டீரியர் டிசைன் கோர்ஸ் முடிச்சிட்டேனு சொல்றாங்க. இப்ப என் நினைவில இருக்கிறது யூ.ஜி கோர்ஸோட ஆரம்பம் மட்டும் தான்.ஆனா என் கைலயோ இண்டீரியல் டிசைனரோட சர்டிபிகேட். செம நிலைமைல???"என்று கூறிய தன் தோழியை ஆற்றாமையுடன் பார்த்த ஷர்மி அந்த பரிதாபம் தன் கண்களில் வெளிப்படா வண்ணம்," உனக்கு ஞாபகம் வரவே வராதுனு லாம் சொல்ல முடியாது மது.வரும் ஆனால் எப்ப வரும்னு தான் சொல்ல முடியாது."