அவள் கேட்ட அனைத்து கேள்விகளும் விக்ரமின் நிலையை மிகவும் மோசமாக்கியது.அவளின் கேள்வி கனைகளில் முதலில் திடுக்கிட்டவன் நொடிக்குள் தன்னை மீட்டெடுத்து ," இது ரொம்ப சின்ன பிள்ளைதனமான கேள்வியா இருக்கு மது."
"அது சின்னபிள்ளைதனமாகவே இருக்கட்டும் நீங்க பதில சொல்லுங்க முதல்ல."
"நான் பதில சொல்றேன் இந்த காஃபியை குடிச்சிட்டே கேளு,"என்று கூறியவன் அவள் கைகளில் காஃபியை கொடுக்க அவனின் அக்கறையில் கறைய தொடங்கிய மனதை சமநிலைக்கு கொண்டுவந்த மது காஃபியை சுவைத்தபடியே அவன் கூறப்போவதை கேட்கலானாள்.
" ஒரு ஆணுக்கு ஒரு பெண்ணை பிடிச்சிருந்தா அவளைபத்தின எல்லா விஷயமும் அவனோட விரல் நுனியில இருக்கும்."
" அதெல்லாம் சரிதான் ஆனால் நான்தான் எங்க இருக்கேனே உங்களுக்கு தெரியாதே அப்பறம் எப்படி என்னை பத்தின விஷயங்களை சேகரிச்சீங்க?"
"உன்னை மறுபடியும் நான் சந்திச்சு கிட்டதட்ட ஒரு வாரம் ஆகுது மது.ஒரு வாரம் னா ஏழு நாள், 168 மணி நேரம் ஒரு நாட்டை பத்தியே விஷயத்தை சேகரிக்கிற நேரத்தில உன்னை பத்தி தெரிஞ்சுக்க முடியாதா என்ன?"
" ஏதோ சொல்றீங்க நானும் கேட்குறேன் இப்ப உங்ககூட வாக்குவாதம் பண்ற மனநிலையில நான் இல்லை.என் மனசுலயும் உடல்லையும் தெம்பும் இல்லை." என்ற வாறு தலையை இரு கைகளாலும் தாங்கிபிடிக்க அதே நேரத்தில் விக்ரமின் செல்பேசி அலைத்தது.அதில் மின்னிய ஜீவாவின் பெயரை கண்டவன் தயக்கத்துடன் மதுவின் மீது பார்வையை செலுத்தியவாறே அட்டெண்ட் செய்தான்.
" டேய்....எங்க இருக்குற? டியூட்டிக்கு நேரமாகிடுச்சு ,"
" இதோ மச்சி பத்தே நிமிஷம், "
" சீக்கிரம் வந்து சேரு,"என்றவாறு கால் ஐ கட் செய்தான்.
" என்னாச்சு அவசரமா எங்கேயாவது போக வேண்டியது இருக்கா?"
"போகணும் தான் ஆனா பரவாயில்ல கொஞ்சம் லேட்டானாலும் தப்பு இல்ல உனக்கு தலை வலி எப்படி இருக்கு பரவாயில்லையா சரியாயிடுச்சா போயிடுச்சா ?"
YOU ARE READING
😍😍ரகசியமானவனே😍😍( Ongoing)
Non-Fiction#2 in betrayal.... இந்த கதைய பத்தி நான் சொல்றதை விட நீங்களே படிச்சு தெரிஞ்சுக்கிட்டா இன்னும் நல்லா இருக்கும்.
