Against All Odds (Complete)

Chapter 59

Hello sa lahat ng bumasa ng storyang ito. Alam kong super bagal ng pag usad ngunit binasa niyo parin kaya maraming maraming salamat sa paghihintay. Thank you sa mga comments and votes na di ko akalain. Maraming maraming salamat muli.

HIS POV

The feeling is unexplanable, it is mixed that i can't named it anymore but i know it all end at contentment and happiness. The thing that i have been praying for so long was now happening right in front of my eyes. The family that i can call my own and can be proud of telling and showing to all the people around me.

Everyday with them is more than a blessing. I have a loving woman who always care, so beautiful, so kind and so loving and a daughter who is so pretty, smart, playful but nonetheless makes our house a lively and a home. There's nothing i could wish for, maybe, but then i need to do something so that i can really call my woman a wife.

I call the gang to ask for their help also my family. They are all excited sa gagawin kong proposal para kay Reign. I will not let another day pass. I have to ask her for marriage and call her everyday my wife right now. Masyado ng matagal ang tiniis namin para magkasama at alam ko, ngayon na ang tamang panahon.

Niyaya ko si Nicka na mamasyal sa isang zoo na kaming dalawa lang which is kasama talaga sa plano. Pumayag naman si Reign at hindi naman nagpilit na isama namin siya. Pero iba talaga pag nanay ka na, binilinan niya ako ng napakahaba habang listahan ng mga dapat at hindi dapat namin o more probably kong gawin sa pamamasyal namin ni Nicka. Tinandaan ko naman lahat dahil mahirap na magalit si kumander. We bid goodbyes and share a playful smile with my baby before we off to go.

I call my family and my friends if every thing is ready, they said yes then we fistbump with my princess before i start the car and go to the planned place.

HER POV

Pagkaalis ng dalawa ay itinuon ko na ang atensyon ko sa mga gawain sa bahay. Though hindi naman na siya makalat dahil responsableng bata naman si Nicka pagdating sa mga toys nito. Chineck ko ang mga kwarto if maayos ba at malinis. Chineck ko rin ang ref at mga cupboards kung may mga kulang ba para makapag grocery na ako.

I am listing the things that are needed to buy ng biglang mag ring ang phone ko.

It's Nick.

Nakangiti pa ako bago ko ito sinagot. Pero nangunot ang noo ko ng hindi ang boses niya ang narinig ko.

"Hello mam, pulis po ito kaano ano po kayo ng may ari ng phone na'to. Kayo po kasi ang una nasa list of emergency person?"
Hindi iyon ang boses ng asawa ko dahil masyadong brusko ito kung magsalita.

"Helli po? Boyfriend ko po ang may ari ng phone na ito. Ano po ang nangyari?"
Hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko sa mga oras na iyon, para akong bibigay pero pilit na nagpapakatatag at hinintay ang susunod na sasabihin ng pulis.

"Mam wag po sana kayong mabibigla pero naaksidente po ang kasintahan ninyo kasama po ang isang batang babae. Pero for clarification na din po magtungo nalang po kayo sa address na ito."

Matapos kong maisulat ang address ay dali dali kong kinuha ang bag ko at di na nag abalang mag ayos pa. Agad namang may dumating na taxi kaya't sumakay na agad ako at tinungo ang address na sinabi ng police officer.

Pagdating ko doon ay mga police mobile at may nagkukumpulan din sa gilid ng daan. Pinasara din ata ang daan ng pinangyarihan. Agad agad akong nakisiksik sa mga taong naroroon. Pero imbes na basag na salamin, yuping kotse at katawan nila Nick at Nicka ang makita ko ay wala ni isa sa naisip ko ang naroon tanging ang kotse lang ni Nick na buo.

Biglang nahawi ang mga nagkukumpulan at nakita ko ang mga mukha ng mga taong naging parte ng buhay ko at ni Nick na nakangiti. Biglang umilaw ang isang billboard na nasa harapan ko. Pinagmasdan ko ang mga katagang nakasulat doon.

WILL YOU MARRY ME, MY BEAUTIFUL REIGN?

At ako ay napaiyak sa pinaghalo halong emosyon.

Nahawi ang isang bahagi at doon ay naglakad ang lalaking akala ko ay napahamak na. Nakangiti ito ng ubod ng tamis, kaya naman ng makalapit ito sa akin ay agad ko itong tinampal sa braso.

"Aw, baby. Bakit ka naman nananakit. Hindi mo ba nagustuhan? Dapat sweet tu eh kasi aalukin na kita ng kasal."

"Sweet? Pinag alala mo ko ng subra Nick, akala ko. Akala ko-"
Tuluyan na ngang bumigay ang mga luha ko dahil sa pinaghalong halong kaba, takot, gulat at saya. Niyakap naman ako nito at inalo. Lumapit na din si Nicka at nakisali sa yakap.

"Mama huwag kana po umiyak. Sad ka po ba?"

"No baby, hindi sad si mama. Natakot lang ako kasi akala ko mawawala na kayo sa akin. Akala ko may nangyaring hindi maganda sa inyo."
At hinagkan ko ito sa noo.

"Sorry po mama, pero si daddy kasi gusto daw niya pag inalok ka daw niya gusto niya ipaalam daw po sa buong mundo."

Tinignan ko naman si Nick na naka peace sign na ngayon.

"Totoo ba yun?"

"Yeah kinda, pero it is not supposed to be like this. It supposed to be romantic and happy. I hate seeing you cry baby. Dapat talaga di ako nakinig sa suggestion ng pinsan kong si Luix."
Bigla naman itong tinignan ang pinsan niya na nagtago sa likod ng kabarkada nito.

"But baby, i really wanna let the world know, who is the woman that captures my heart. I want to show how happy i am and i want to show them how lucky i am to have you."
Hawak ang kamay ko ay iniluhod nito ang kabilang tuhod at may kinuhang kahita sa kanyang bulsa and i was amaze with the sapprire stone ring on his hand.

Napatakip ako ng bibig ko at di na mapigilan pa ang maging emostunal.

"And with this, i want to ask you my baby, will you let me spend the rest of my life with you and continue to serve and love you and our pretty angel? Will you marry me my loving Reign?"

Hindi ko na kayang magsalita pa kaya yumangonna lamang ako bilang pagsagot sa kanyang tanong. Agad agad rin nitong isinuot sa akin ang singsing at niyakap ako ng pagka higpit. Nagulat pa ako dahil inikot ikot niya pa ako habang ang mga taong naroroon ay sumisipol at pumapalakpak.

Isang surpresa pa ang nagpagulat sa akin ng biglang may nagsaboy ng kulay puti, dilaw at pulang oras sa bahagi namin. Napatingin ako sa himpapawid at doon ko nakita ang isang helicopter na nagsasaboy ng mga talululot ng mga rosas. Nagyakapan ulit kami ni Nick kasama si Nicka.

May mahihiling pa ba ako? Sa tingin ko wala na, ngunit ang pagpapasalamat na lamang ang dapat kung gawin dahil sa lahat lahat ng pinagdaanan namin hindi ko akalain na makakarating ako sa yugto ng buhay kong ito. May masayahin at bibo akong anak, may kapatid akong masunurin, may mga kaibigan kaming toso supurta at may minamahal akong labis na mag alaga, magpahalaga at magmahal.

All pain are worth it. All the trials that almost makes me give up strengthens me more and bring me here in this moment of my life that happiness is all i ever feel.

Diyos ko maraming salamat sa lahat ng sakit, pait, paghihirap, kabiguan at lungkot na nagpadaanan ko. Dahil lahat ng iyon ay sulit kung ito ang premyo ng lahat ng naranasan ko.

Lahat pala talaga ng pangyayari sa buhay natin ay nakaplano. Hindi mo man ito gustuhin sa una ay mapagtatanto mo sa huling sulit lahat kung ang sukli nito ay isang masayang pamilya at buhay na puno ng aral.