SAFİR

19.BÖLÜM:"KAFALARIN ÜZERİNDEKİ ELMALAR"

Gösterdiğim emeğe saygı duyup lütfen OY vermeyi unutmayın. 

Sanki kısa bir an salonun içinde fırtına koptu. Pamir'in sesinin hemen arkasından gelen sessizlik kulakları kanatacak şekilde rahatsızlık vermişti bana. Ama bu sadece bende olmuştu. Çünkü Araf Çağman karşımda istifini bozmadan bacak bacak üstüne atmış kapıda beliren Pamir'e bakıyordu.

Bakışlarımı Pamir'e çevirdiğimde kapının eşiğinde çatık kaşlarla Araf'a bakıyor bir şeyleri anlamlandırmaya çalışıyordu. Şu an gördüğü şeyin bir hayal olduğunu düşünmüş gibi kısa bir an bakışları bana döndü ve beni incelemeye başladı.

Onun bana dönen bakışları ile benimde bakışlarım üzerimde olan kıyafetlere indi ve o an bir şimşek daha çaktı. Üzerimde askılı bir pijama ve altımda pijamaya ait bir şort vardı. Kıyafetlerin üzerinde ise saçma sapan birkaç desen yer edinmişti.

"Şu an gördüğüm şeye bir açıklaman var mı?" diye sordu Pamir kısık bir sesle. Sanki gerçekten görüp görmediğini test eden bir hal vardı üzerinde.

"Diyelim ki yok. Ne yapacaksın?" diye sordu Araf keyifli bir şekilde Pamir'i izlerken.

Araf'ın sesini bastırmak için yüksek sesle. "Var." diye belirtmiştim. Ama bu bir işe yaramamıştı. Çünkü Pamir sert bakışlarını çoktan Araf'ın üzerine çevirmiş üzerine atlamak için geri saymaya bile başlamıştı.

"Araf." Dedim sert bir sesle. Şu an bile isteye Pamir'in yanlış bir şey düşünmesine neden oluyordu.

"Ne?" diye döndü bana tek kaşını kaldırmış bir şekilde Araf.

"Ne ayaksın lan sen?" diye hırladı Pamir öfke kusan bir sesle ve yavaş adımlarla Araf'ın üzerine yürümeye başladı.

Araf, Pamir'in kendisine doğru hamle yaptığını fark ettiği an oturduğu koltuktan kalktı ve o da onunla aynı hızla ona doğru adımlamaya başladı.

Ortamda çıkacak herhangi bir arbedeyi önlemek için ikisinden de hızlı aralarına girmek için hamle yapacağım sırada kapıda başka bir hareketlilik dikkatimi çekmişti.

Ece kocaman açtığı gözleri ile "Bay P!" diye sevinçle şakıdı. Onun sesi duyan Pamir ve Araf aynı anda hareketlerini keserken ikisinin de bakışları kapıya dönmüştü.

Ece engel olduğu kavganın farkına varmadan koşarak Pamir'in yanına geldi ve küçücük elleri ile Pamir'in kocaman ellerini sarmaya çalıştı.

"Bay P, Arafla ile karşılaşmışsın." Dedi mutlu bir sesle.

Pamir'in kaşları çatılırken soru dolu bakışlarını Ece'ye çevirdi. "Ece sen nereden tanıyorsun bu Yavşa..."

"Pamir." Diye uyarı dolu bir sesle kelimenin devamının gelmesini engelledim.

Ama bunun bir faydası olmamış Araf sert bir şekilde Pamir'i ittirmek için elini döşüne yerleştirmişti bile. Hemen sonra bakışları Ece'ye çevrildiğinde yakasında olan elini sanki bir şey düzeltirmiş gibi göstermişti.

Onun bu hareketi ile derin bir nefes verirken Araf "Yanındaki ufaklığa şükret Patik." Diye kulağına doğru fısıldadı. Onların bu hareketleri yüzünden soğuk terler döksemde sakin görünmeye çalışarak ikisinin arasına girdim.

"Pamir geç otur şuraya." Diye koltuğu göz ucuyla gösterirken bakışlarımla onu ikna etmeye çalışıyordum.

Pamir benim gösterdiğim yere göz ucuyla bakıp sert bakışlarını yüzümde gezdirdi sonra ise eğilip elini tutmuş olan Ece'yi kucağına alıp koltuklara doğru ilerlemeye başladı.