Revival Of The Dead Heart (Completed)

Chapter 13: Unfair

"Mag-move-on ka na nga muna bago mo ako asarin," rinig kong wika naman niya, halatang nainis.

Oh, ako naman ang tinamaan.

"Alam ko." Isinandal ko na lang ang aking likod sa malambot na upuan.

Si Zy naman, umupo siya sa upuan sa harap ko. Lumingon siya sa akin. "Shane, okay ka lang diyan?" tanong niya.

Tumango ako. "Okay naman ako kahit saan."

"Serious again?" sambit naman ni Andrei na walang sabi-sabing kinurot ang pisngi ko.

"Ano ba?! Masakit! Will you stop doing that?" reklamo ko habang hinihimas ang pisngi kong kinurot niya.

"Ayaw ko nga," tugon niya matapos umupo sa tabi ko.

"Maawa ka naman sa pisngi ko." Dali-dali ko siyang inirapan noong tumawa siya. Napakasaya naman ng taong ito.

"Cute mo kasi—"

"Pisngi mo na lang kaya ang kurotin mo," pagputol ko sa sinasabi niya. Ibinalik ko na lang ang tingin ko sa labas ng bintana.

"Dito ako uupo, ah," paalam niya. Magpapaalam pa, nakaupo na nga.

"Sa iba na lang, sa tabi na lang ni Zy. Matutulog ako mamaya riyan." Nanatili pa rin ang tingin ko sa labas.

"Puwede ka namang matulog kahit dito ako umupo."

"Whatever. Ben, ilang hours bago tayo makarating doon?" tanong ko.

"From Manila to La Union? Five to six hours sa pagkakaalam ko," sagot niya.

"Let's go." Matapos kong sabihin iyon, saktong nagsimula nang umandar ang van. "Saan tayo eksaktong pupunta, guys?" wala sa sariling tanong ko.

"Sa isang beach resort sa San Fernando City, La Union," sagot ni Andrei.

Napalingon ako sa kaniya. Nandoon na naman ang ngisi. "Nagpa-reserve ka?"

"Yes, I did. Pang-limang-tao ang room."

Ibinalik ko na lang ang aking tingin sa labas ng bintana. Unti-unti akong nakaramdam ng antok kaya ipinikit ko na lamang ang mga mata ko hanggang sa makatulog.

~*~

Nagising ako dahil sa mga maingay na boses. Nagulat ako nang maramdaman ko na nakapatong ang ulo ko sa balikat ng kung sino. Nang iangat ko nang kaunti ang ulo ko para tignan kung sino iyon, agad akong lumayo nang mapagtantong si Andrei iyon, nakatingin din pala sa akin habang ngingiti-ngiti.

"Gising na ulit si Sleeping Beauty. Napasarap ba ang tulog mo?" aniya.

Hindi ko siya pinansin. Sa halip ay tumingin ako sa harap.

Sakto namang napalingon sa akin si May. "Shane, gising ka na pala. Malapit na tayo," nakangiting wika niya.

"Shane, kamusta ang panaginip mo? Mala-fairytale ba?" hirit naman ni Ben na pasimpleng tumingin sa pamamagitan ng salamin sa harap habang patuloy sa pagdra-drive.

Dahil doon, nagtawanan silang lahat maliban sa akin.

"Oh, shut up!" Automatic silang natahimik. "Marunong naman pala kayong manahimik." Tumingin na lang ako ulit sa labas ng bintana.

Wala sa sariling napangiti ako nang makita ang magandang view. Kitang-kita ang asul na dagat, puting buhangin, mangilan-ngilang puno, at higit sa lahat, ang sunset.

Inilabas ko ang phone mula sa pocket ng jeans ko. Binuksan ko ang bintana ng van pero agad ko ring isinara nang makuhanan ko na ng picture ang sunset. Napangiti ulit ako nang makita ang magandang pagkakakuha ng photo.

"Nice. Magaling ka rin pala sa photography," komento ng katabi ko.

"I know," sambit ko naman. Siyempre, bakit ko pa ide-deny if it's the truth, 'di ba?

"Bakit hindi ka bumili ng camera mo?"

"Mas gusto ko ngang gamitin ang phone ko."

"Why didn't you take a course na may kinalaman sa photography? Fine Arts, I think?"

"It doesn't concern you."

"But it concerns you. Paano kung photography talaga ang gusto mo at hindi ang pagiging lawyer—"

"Hobby ko lang ang pagkuha ng pictures, Andrei. Iyon lang 'yon."

"Talaga? Sige, give me a valid reason kung bakit mo napili ang pagiging lawyer."

Tuluyan na akong napalingon sa kaniya. And hell, I really hate that smirk of his. "To be fair ang lahat. Walang mandaraya. Marami kasi akong nakikitang always nabibiktima pero hindi nakakukuha ng hustisya. Pinili ko ang pagiging lawyer hindi dahil sa pera, kundi ang pagtulong sa iba." Naramdaman kong nakatingin na rin ang iba naming mga kasama. "Mabuti sana kung kaya kong gawing always fair ang mundo," dagdag ko pa ngunit pabulong na lang iyon.