Revival Of The Dead Heart (Completed)

Chapter 36: Stars Of The Night

SHANE'S POINT OF VIEW

Kanina pa nagsimula ang event kaya halos puno na rin ang lugar. May mangilan-ngilan na ring nagsasayawan sa dance floor.

Nagmistulang ice palace ang loob ng extension hall ng hotel. Nalaman namin sa isang staff kaninang umaga na 'White Christmas' ang theme ng ball. Nababalutan ng purong puti ang paligid. Ang stage at sahig ay natatakpan ng kunwaring snow na sa tingin ko'y puting buhangin lang. May mga snowflakes namang nakabitin sa kisameng sumasabay sa kinang ng blue chandelier at mga kunwaring tipak ng yelong palamuti sa gilid-gilid. Mayroon ding malaking white christmas tree sa gilid ng stage.

"Bagay na bagay talaga sa iyo iyang pinili kong damit." Kanina pa ako pinupuri ni Mama magmula noong nasa loob pa lang kami ng hotel room namin.

"Ma, kanina mo pa sinasabi iyan. Of course, kayo po ang pumili, eh."

Paired with white heels, winter blue ball gown itong suot-suot ko. Komportable naman siya kahit na sleeveless dahil turtle neck ang design. Hinayaan lamang ni Mama na ilugay itong buhok ko ngunit, medyo kinulot niya ito sa dulo at sinamahan ng light makeup.

Sina Papa at Mama naman, terno ang kanilang suot – parehong light grey ang kulay.

Uminom ako ng kaunting lemonade matapos akong kumain. Tapos na rin sina Mama kaya pumunta na sila sa dance floor para magsayaw. Kinindatan ko pa si Papa nang ibigay niya kay Mama ang isang white tulip habang nagsasayaw sila. Kanina niya pa kasi iyon tinatago sa loob ng kaniyang tuxedo.

Umangat ang tingin ko sa lalaking naglahad ng kaniyang palad sa aking harapan. Ngingiti-ngiti ito habang nakatingin sa akin. "Shall we dance, Miss Beautiful?" Bolero.

I gave him an apologetic smile, kasabay ng pag-iling ko. "Sorry, I refuse."

"Then, let me join you here habang wala pa ang mga kasama mo." Umupo siya sa katabi kong upuan.

Umupo na siya, makakatanggi pa ba ako? Hindi naman ako ganoon kasama para paalisin na lang siya kahit na nakaupo na siya.

"They are your parents, right?" tukoy niya sa mga magulang kong kasalukuyang nagsasayaw, "So sweet."

"Yes, they are."

"May I know your name?"

Naningkit ang mga mata ko nang marinig ang kaniyang tanong. "Are you hitting on me?" wika ko, ikinasabog niya ito sa tawa. Napatingin pa nga ang ilang mga attendees na malapit sa amin. "So, hindi."

"You are funny, Miss." Unti-unti na siyang kumalma at umayos ng upo. "Gusto ko lang naman malaman ang pangalan mo, eh. I just want to be friends with you."

Napangisi ako. "Lame reason. Lumang palusot na iyan."

"I mean it. Oh, I forgot to introduce myself. I am Engineer Luke Chesterfield."

Tinanggap ko na lamang ang kaniyang kamay at nakipag-shake-hands. "Attorney Shane Smith."

Nanlaki ang kaniyang mga mata, tila ba namangha noong malaman niyang isa akong abogado. "Whoa. Cool."

Napabuntong-hininga na lamang ako nang magsimula na siyang magdaldal tungkol sa buhay niya. Hindi naman ako interesado kaya pasok-labas sa mga tainga ko ang kaniyang mga kinukuwento. How I wish na umalis na siya.

"Shane, what a coincidence!"

Kaagad akong napatayo at sinalubong ng yakap ang isang babaeng nakasuot ng winter green na gown.

"May, ano ang ginagawa mo rito? Akala ko ba busy ka sa work mo?" kunot-noong tanong ko nang maalala ang sinabi niya sa akin noong huli naming pag-uusap.