Good Night Hoseok | Hoseok

sᴛᴏᴘ ᴛʜᴇ ʀᴀɪɴ

Bugün yüzüne aklım başımdayken baktığım ilk andı.

Oda sırılsıklamdı ıslak siyah tutamlar alnına düşüyor huysuzca gözlerini örtüyordu.

Battaniyeye sıkıca sarılıp yukarı çıkmaya başladım. Pek düzgün yürüdüğüm söylenemezdi ama deniyordum.

"Annene bir bahane uydurduk, yani Arin halledeceğini söylemiş. Taehyung'un dediğine göre ilacı midenden atmışsın, ki o bir doktor değil istersen hemen bir doktora gidebiliriz...-"

"Hoseok."

"Mideni yıkatabiliriz, kendini iyi hissetmiyorsan bir hastaneye gideriz ya da hemen gidelim."

"Hoseok."

Konuşmayı kesip yorgun ve şaşkın gözlerini bana çevirdi. Saçından birkaç damla yüzüne düştü. Bu sefer ben ona sordum.
"İyi misin?'

Elini arkasındaki korkuluğa koydu.
"Pek değil." Saçlarının arasından bana baktı. "Üşüyorum."

Dudaklarım zorlansada kıvrıldı. Niye güldüğümü bilmiyordum sadece o masum gözüküyordu.

Taehyung merdivenlerin başından bağırdı.
"Tamam hazır gelebilirsiniz!"

Hoseok eliyle önünü gösterdiğinde üst kata çıkmaya devam ettim. Yukarıda beni küçük bir koridor ve iki oda karşıladı.
Ev oldukça küçük görünüyordu burada ailesiyle yaşadığını düşünmüyordum.

Taehyung kolumdan tutup ayakta dalgalanan beni yönlendirdi.
Hoseok hemen arkamızdan geliyordu.

Kulağıma eğilip fısıldadı.
"Seni odama atmakla ilgili çeşitli espriler kafamın içinde dönüyor ama susacağım."

Ayağına bastığımda bir anda bağırdı.

"Ona sarkıntılık mı ediyorsun Taehyung? Arkandayım ve sanırım seni tekmeleyeceğim."

"Bir sorun yok, sadece Jiho'nun midesi bulanıyor."

Taehyung'un odasına girdiğimizde yerdeki tişörtünü hızlıca aldı.
"Normalde böyle dağınık değilimdir, hastaydım ve evi toplayamadım."

Hoseok kapının önünde durup alayla güldü.
"Tabii normalde çok topludur öyle tişörtlerini falan yerden alıp giymez."

Taehyung dudağının bir kenarını kaldırdı.
"Çok komik."

Banyonun kapısını itip elini kafasına götürdü.
"Temiz havlu, temiz bir tişört ve temiz bir eşofman bıraktım."

Battaniyeye iyice sarılıp sıkılganca kafamı salladım. Her gün iki erkekle bir evde bulunmuyordum. Ve şimdi oldukça sıkılıyordum.

Arkamı dönüp Hoseok'a baktığımda beni rahatlatmak için gülümsedi.

İçeri girip kapıyı kilitledim. Küçük banyo siyah fayanslarla kaplıydı.
Kenara konulmuş temiz kıyafetlere ve kurutma makinasına baktım.

Annemler benim Arinlerde değilde burada olduğumu öğrenirlerse biterdim.
Ama bu şekilde eve gitsem yine biterdim.

Aynaya yaklaşıp kırmızı gözlerime baktım. Depoda kaldığım o uzun saatler anlatamayacağım kadar kötüydü.

Karanlıkta kendimden habersiz saatlerce yatmıştım. Tek hatırladığım midemin ağrıdığıydı ve de nefes alamadığım.
Saatlerce yalnız kalmıştım bir kişi bile gelmemişti.
Eğer hizmetli de gelmemiş olsaydı orada havasızlıktan ölebilirdim.