İki kişilik gizli bir sığınak istiyorum. Girişinde sarmaşıklar olacak.
Sadece bedenlerimizi değil, kalplerimizide saklayacak.
Yağmur hesaplayamadığım bir süre boyunca üzerimize yağdı.
Üzerimizdeki ağacın yaprakları bizi koruyamadı.
Bir ara o kadar çok ıslandım ve üşüdüm ki, sanki bir yağmur damlası olup yere çarptım.
Ve dağıldım.
Hoseok soğuktan moraran dudaklarına ve üzerindeki kısa kollusuna rağmen beni yağmurdan korumaya çalıştı.
Bu süre zarfında birkaç kere midemdekileri çıkarma eyleminde bulunmuş ve başarılı olamamıştım.
Ki bu hepsinden daha utanç vericiydi.
Gözlerimi araladığımda ağaçlar yürüyorlardı. Yağmur tam dinmiş sayılmazdı fakat eskisi gibi yağmıyordu.
Birkaç pencere daha havada uçtuğunda ayaklarımın yere bastığını düşünmüyordum.
Yanağım ıslak yumuşak bir şeye yaslıydı. Kafamı kaldıramadım ve sesleri dinledim.
"Biraz daha gecikseydin, gelmene gerek kalmayacaktı zatürreden ölecektik."
"Arabayı almam uzun sürdü ne yapabilirim."
Taehyung'un homurdanması kulaklarımda çınladı.
"Arin'i aradın mı?"
"Evet Jiho'nun annesini arayacak ve bu gece onlarda kalacağını söyleyecek."
Hoseok sıkıntılı bir nefes verdi. "Onu belki de eve ya da hastaneye götürmeliydik, ya kötü bir şey olursa."
"Annesi onu bu halde görürse asıl o zaman kötü şeyler olur ve tabii bizede."
Hoseok'un yağmurla karışık kokusu burnumu yaktığında öksürdüm.
"Aç şu kapıyı."
Uzun bir süre anahtar sesi duydum. Kapı bir türlü açılmıyordu.
"Taehyung dalga mı geçiyorsun?"
"Hayır anahtarımı bulamıyorum."
"Buraya gelmeyelim demiştim."
"Ne yapacaktık zeki çocuk, senin evine mi gidecektik? Yoksa çocuklarla olan mekana mı? Aslında sabaha kadar parktada kalabilirdik."
"Konuşmada aç artık şu kapıyı."
Taehyung kötü bir şekilde öksürdü.
Yine anahtarların sesi duyuldu ve sonra kapının açılma sesini duydum.
Kafamı hafifçe kaldırdım. Hoseok'un sırtındaydım.
Uyuşuk bedenim yeni yeni kendine geliyordu.
Hoseok kafamı kaldırdığımı hissettiğinde kafasını arkaya doğru çevirdi.
"İyi misin?"
Savsakça kafamı sallamakla yetindim.
Hoseok mutfağa giren Taehyung'a seslendi.
"Onu banyoya götürmeliyiz üstü çok ıslak."
Taehyung hızlıca mutfaktan çıktı.
"Bir saniye orası biraz dağınık."
Koşar adım merdivenlere yöneldiğinde, Hoseok söylenerek beni yavaşca indirdi.
Berbat bir haldeydim, ıslaktım, üzerim çamurluydu ve birçok defa kusmuştum.
Elimi saçıma götürüp yüzümü buruşturdum.
Hoseok yüzümü görmeye çalışıp kafasını eğdi.
"Yukarı çıkabilecek misin?"
Gözlerinin içine bakıp kafamı salladım.
"Evet."
