Dengesizce yürüyor olduğum bu çizgi, ikimizin dünyalarını ayırıyor.
Ne tarafa geçeceğime karar veremiyorum.
Ayağımın kaymasını, yanına düşmeyi umuyorum.
Okuduğum sorudaki bütün harfler sanki başımın üzerinde dönüyor, benimle alay ediyordu.
Bir türlü bir araya gelmiyorlar beni uğraştırıyorlardı.
Kalemimi A şıkkının etrafında gezdirdim. Kalemi o kadar çok bastırmıştım ki kağıt aşınıp yırtıldı.
Açık söylemek gerekirse bugün normalden daha da fazla sıkılıyordum. İçimde bilmediğim sıkkın bir his dönüp duruyordu.
Elimi çeneme yaslayıp etrafıma baktım sınav haftası geldiği için neredeyse çoğu kişi aylaklığı bırakmış ders çalışıyordu.
Kimi kütüphanedeyken, kimi de benim gibi bahçeyi tercih etmişti. İçeride havasızlıkla mücadele vermek yerine dışarısı bana daha mâkül geliyordu.
Dün beni ortada bırakan Hoseok hâlâ ortalarda yoktu. Arkadaşlarının oturduğu masa görüş alanımdaydı fakat o masada 2 kişi eksikti.
Soojin ve Hoseok.
Soojin sınıfta yoktu okula gelmemişti. Ama Hoseok'un kütüphanede olduğunu ümit ediyordum.
Okumadığım bir soruyu daha işaretledim. Burada tek başıma soruları sallarken canım sıkılıyordu. Arin ve Mimi sözde kantinde bir şeyler yiyip yanıma geleceklerdi.
"Üsttekinin cevabı C altındakinin de B."
Kafamı çenemden çekip sesin geldiği tarafa baktım.
Beni onaylamadığını belli eden sesler çıkardı.
"Böyle yanlışları senin gibi çalışkan bir kızdan beklemezdim."
Hafifçe gülümseyip kafamı önüme geri çevirdim.
"Bu çalışkan kız artık sıkıldı doğru şıkkı değil istediğini işaretliyor."
Taehyung masanın üzerine zıplayıp bana doğru döndü ve gülümsedi.
"Artık asi bir kız olmak istiyorum diyorsun yani."
"Hı hı yarın piercing taktıracağım."
Taehyung dudağını işaret etti.
"Dudakta güzel duruyor emin olabilirsin."
Cevap vermek yerine sadece gülümsedim.
Oturduğu yerde biraz geriye eğildi ve kafasını güneşe kaldırdı.
"Dün güzel bir gündü değil mi? Hadi bana çok mutlu olduğunu söyle."
Evet çok güzel bir gündü fakat aklımda sadece gece yarısındaki yalnızlığım kalmıştı.
Hayır.
Bunu düşünmemeliydim dün çok güzel bir gündü ve Taehyung çok çabalamıştı. Ona haksızlık etmemeliydim.
Kafamı çenemden kaldırıp ona döndüm.
"Evet mükemmel bir gündü hatta hayatımın en güzel günüydü."
Taehyung kafasını güneşten çevirip bana baktı ve kocaman gülümsedi.
"Dalga mı geçiyorsun?"
"Hayır doğru söylüyorum. Neden dalga geçeyim?"
Elimi kalbime götürüp kocaman gülümsedim.
"Samimiyetime inan"
Bu sefer sesli bir gülüş bıraktı aramıza, sesinin tınısı gerçekten güzeldi.
"Sevindim. Hoseok seni eve sağ salim bıraktı mı bari?"
Sorduğu soru gülümsememin yüzümden ayrılmasına sebep olurken elimle masada şekiller çizmeye başladım.
"Evet."
Taehyung, yüzümün düştüğünü fark etmiş ama nedenini anlayamamıştı. Bana doğru eğildi.
"Bir şey mi oldu?"
