Hartstocht in Casablanca-Deel 2 (Actief)

Hoofdstuk 138

Nadia's nieuwsgierigheid, jegens Mounir's verborgen liefde vóór Ramona, was nog steeds even groot...

"Ben je doof Mounir? Ik vroeg of jij nog steeds gevoelens voor Ramona koestert? Zo ingewikkeld is het toch niet? Je kunt het kort en krachtig beargumenteren! Eén simpele 'Ja of Nee, is al voldoende! That's it!," zei ze onvermurwbaar.

Ondanks dat Nadia hem de prangende vraagstuk stelde, ontweek Mounir met opzet haar rekwest en beantwoordde niets....

...Zijn mond bleef verzegeld.

Hij beet op zijn lip, en frunnikte opgelaten aan z'n voorhoofd...

"Ska ganer lah ihdiek Nadia! Jij praat over zaken waar je niks van af weet! Ik heb NU andere dingen aan mijn hoofd! Latifa is overleden, diens uitgenaste zus Malika staat op het punt om mijn bloedeigen zoon, Younas van mij af te pakken! En dan kom jij Wahed uit een dode hoek, met 'oude koeien uit de sloot' aankakken! Je bent mijn geliefde schoonzus, maar ga géén 'spijkers op laag water zoeken'!"

"Ramona en ik hebben samen Aicha, tevens onze beider eerste kind. Dan is het toch logisch dat ik, met name na de moord op Latifa een klankbord bij haar zoek? Wij hebben SAMEN, Aicha als een volwaardig jongedame opgevoed. Nogmaals; We zijn vrienden! Al méér dan 20 jaar! Meer niet! 3lash? Waarom mag zij niet bij Younas opvoeding worden betrokken? Ik BEN weduwnaar, en alleenstaande vader! Weet je nog? Zou jij mij laten verpieteren met een jong kind?"

"Daarbij vertrouw ik volledig op Ramona's educatie skills! Wesh denk jij dat ik mijn bejaarde moeder van bijna 80 jaar met opvoed alle technieken ga lastigvallen? Mohim, als jullie betwerige dames mij willen disculperen, ga ik nu bij mijn zoon kijken! Ik heb wel wat beters te doen dan aan romantiek en vlammende kaarsen te denken!," riep hij verbeten.

Zichtbaar geërgerd, stapte Mounir opzij, en beende ontstemd, richting de hal, naar Younas kamer.

Nadia, Siham, Felicity focuste hun blik op Ramona, die zich al die tijd angstvallig stil had gehouden.

Felicity nam het initiatief door Ramona, abrupt bij haar schouders vast te grijpen.....

"Ey Moon?!?"

"Verlaag je nimmer tot Mounir's achterbakse niveau hè? Laat je niet kisten wijffie!  Hij is gewoon bang om alleen te zijn. Vergeet nimmer dat HIJ jóu-, tijdens jullie huwelijk-, met Latifa bedroog! Nu heb je een liefdevolle, stabiele huwelijk met Mounsif, die gezegend is door de geboorte van Shira, en dan komt Meneertje schaamteloos vragen of je hem wilt helpen met de opvoeding van Younas? Daar is overigens niets mis mee. Wij zullen ons allen over Younas ontfermen als we terug zijn in Marokko. Maar hey, Call me crazy, ik durf er op te wedden dat Mounir jóu daadwerkelijk terug wil Sis!," zei ze achterdochtig.

Ramona wrikte zich stilletjes los, en liep zwijgzaam naar het geopende raam.....

"Wat denken jullie wel van mij? Dat ik een recyclebaar ex-vrouw ben? Ik had wel wat meer vertrouwen van jullie verwacht hoor! Wij zijn al jaren beste vriendinnen en verenigde schoonzussen! Hoe kunnen jullie je dan zo vergissen in mij? Ik heb al heel eerlijk aangegeven dat Mounir inderdaad toegaf dat hij nog gevoelens vóór mij had! Maar wie zegt dat ik daar enigzins serieus op in ben gegaan? En laat één ding duidelijk zijn; Dit moet echt tussen ons in blijven! 'Wee de gebeente', als Mounsif hierachter komt! Dan hebben we echt finaal stront aan de knikker! Daar is niemand bij gebaat!," lispelde Ramona.

Siham marcheerde in dubio op Ramona af...

"Moon? Dat een man zogenaamd terloops zijn gevoelens toont, betekent niet dat hij géén andere intenties heeft! Het kan zijn dat hij is opgevoed met het idee: Grote jongens huilen niet om liefdesverdriet, of dat hij van nature minder met zijn emoties 'te koop' loopt. Het ligt er een beetje aan op wiens voorstel er een break is. Als de ex-vrouw een tijdje afstand wil en hij stemt daarin noodgedwongen toe, zal hij haar veel eerder missen dan wanneer hijzelf het initiatief heeft genomen.  Hij gaat haar missen wanneer hij zijn problemen op een rijtje heeft, en haar waarde dus pas echt in kan zien! Nu Latifa overleden is, komt Mounir opeens zehma tot bezinning? Vindt jij dat ook niet erg toevallig en 'Fishy'....?!," vroeg Siham rechtuit.

Nadia sloeg een welgemeend arm om Ramona heen....

"Lieverd? Het enige wat wij jóu duidelijk proberen te maken, is dat dit soort BFF relatie met je ex kan escaleren! Waneer een man diegene niet meer bezit wat hij had, dan ondervind hij pas wat voor een sacrifice het ontwaart. Vooruit! Het is vanzelfsprekend bij elke man anders. De één laat zijn liefdes verleden met trots los, en de ander blijft  jóu met smoesje stalken. Echter waneer hij nóg  oprecht van zijn ex houdt, dan gaan ze haar, psychologisch gezien, heel snel missen. Dan pas komt al het weggemoffelde verdriet en eenzaamheid in een heel rap tempo omhoog borrelen. Let maar eens op!," zei Nadia overbezorgd.

•••

Het gesprek van de dames werd na ruim een uur keuvelen plotseling verstoord, door de komst van de mannen....

Khalil, Dries, en Mounsif maakten al druk pratend hun opwachting in de woonkamer.

De dames wisten zich even géén houding te geven, en plaatsten vliegensvlug, de grootste big-smile op hun hangende mondhoek....

Opgewekt nam Khalil het woord.

"Dames, gezien Mounir's voorspoedige vrijlating, kunnen wij In Sha Allah morgenochtend, met het doodskist van Latifa, naar Casablanca vertrekken om haar van een waardig begrafenis te voorzien, onder het toeziend oog van haar rouwende ouders en familie," zei hij kalm.

Mounsif was de eerste die op wonderbaarlijke wijze, de verandering in Ramona's gemoedstoestand opmerkte...

Ongerust, greep hij zijn echtgenote bij de kin, en hief het traag omhoog.

In haar azuurblauwe ogen, schitterden tig onzekerheden.....

.....De Question was of Mounsif het kon ontcijferen.

Gezien zijn starre blik in haar pupillen, leek hij één ilussie armer....

"Moon?!"

"Wat scheelt er met je?," vroeg hij doortastend.

Automatisch begon Ramona te stotteren...........

••••

            ▪In Marokko▪

Mida en Tami waren nog niet eens bekomen van de eerste schock, of Numidia begon nog meer bagger te spuien...

"Yeah sneaky Tang! Dat bent u Mida! Een zehma voorbeeldige schoonmoeder met vunzige zoons, die hun rits niet fatsoenlijk dicht kunnen houden! En nu ben ik zeker de schuldige die met opzet zwanger is geraakt van uw gore zoon?! Hou op met mij hoor!," siste Numidia schaapachtig.

Mida had inmiddels haar buik vol van Numidia's geblér.....

In de Volkswagenbus, die met ruim 130km over de snelweg richting Casablanca, door Ousama werd bestuurd, sprong Mida als een rusteloze vló op de liggende  Numidia...

"Á Mfelles Call-girl Feshkel! Wesh denk jij dat je hiermee wegkomt? Jij opent jóuw miezerige beentjes nog sneller dan een hangbrug, die honderden boten per dag doorsluist!," gilde ze ziedend.

Met Numidia in de wurggreep, verstrakte Mida haar tentakels om diens halslijn....

"En nu ga je mij exact vertellen wie Belsar's moeder is! Gestoorde Sharmotta! Jij en ik weten dondersgoed dat Naïma zijn moeder is! Geschifte Hmara!"

Numidia begon gorgelend te krijsen.....

"Hahaha, kijk hoe naïef je bent!! Je weet niet eens welke perverse streken, en verdwijn trucs, jóuw op sexbeluste zoons toe in staat zijn!"

"Kijk hoe naïef u bent! 1+1=2! Als uw oudste zoon Yussuf de vader van mijn kind is?"

"Wie is dan El-Belva......?!?," schaterde ze gniffelend.

Mida liet Numidia subiet los, en greep hyperventilerend naar haar bonzende borstkas......

Tami's ogen puilden uit van de schrik.

"A'yemma.....Dit kan niet waar zijn"

"Allah y Fhed!"

"B-bedoel je dat Y-yussuf nog leeft?!?"....................*

                                     ●●●