Hartstocht in Casablanca-Deel 2 (Actief)

Hoofdstuk 23

Melina was gecharmeerd door zijn liefdevolle toewijding........

Het vertederde haar dat Jadir had getracht zijn toekomstplannen te verhullen. Maar dat hij haar hoe dan ook wilde huwen en zij bij hem op de 1e plaats kwam, daar werd ze helemaal warm van.

Met pretlichtjes in zijn ogen keek hij naar haar verblufte gelaat. Een tinteling van intense liefde overmande Melina compleet. Zijn suggestie om te trouwen, ontketende één zin die op het puntje van haar tong belande:..."Mijn droomprins!".

Die woorden lieten hem niet onberoerd. Hij sloeg zijn armen om haar heen en draaide haar in de rondte, tot dat ze duizelde van zijn hypnotiserende parfum. Had hij nou nieuwe aftershave op?

Het leek alsof hij haar gedachten kon lezen. Immers Je geliefde kan al door jouw omhelzing precies aanvoelen wat er scheelt....

"Safie, ik zal mijn punt maar snel maken, voordat je mij nóg gaat ondervragen hoe ik aan dit luchtje kom?, en of ik nog meer meiden date? Dit parfum was het eerste kado die ik van jou kreeg. Weet je nog? Invictus? Op Valentijnsdag?".

Er ging bij haar direct een lichtje branden. "Oeps!",Aha!" Melina zweeg wijselijk en moest zich inhouden om niet in de lach te schieten. Ze memoriseerde weer wat ze zo aantrekkelijk aan hem vond. Die speelse humor en zijn stoere nuchterheid.

"Amor?"..."Twijfel nooit aan mijn intentie. Mijn gevoelens vóór jou zijn puur en oprecht. Ik had nóóit kunnen dromen dat ik een vrouw zoals jou zou ontmoeten. Als ik je nu vraag wat jij uit het leven wilt halen, noem je waarschijnlijk een aantal punten. Vóór mij staat stip op nummer: 1, onze trouwdag".

"Maar dan wil ik het wel simpel en sober houden. Er zit geen baraka in zoveel toeters en bellen. Waarom exorbitant en alles in één dag verspillen, terwijl wij daar samen iets mee kunnen opbouwen voor de rest van ons leven? Ik zeg je eerlijk, liever aan 100 zwerfkinderen sadaka doneren, dan met één voet in mijn graf dansen"

"Mijn mening? Hou het klein. Nodig alleen oprechte mensen uit en vermijd overdaad. De meesten komen boze oog geven, en zullen de komende jaren roddelen over hoe slecht de catering was. Of hoe simpel men gekleed ging. Wij trouwen! Niet de gasten, noch de genodigden".

"Wij komen uit een bescheiden familie dynastie. Mijn neef is al helemáál strijder daar in Kebdani! Volgens mij heb je daar niet eens Arizou palen. En toch woont hij dolgelukkig in een karig huisje met zijn echtgenote".

Jadir zat nóg midden in zijn betoog toen ze plots Ahmed's stem beneden hoorden.............

▪~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~▪

Siham was na het gesprek met Nadia in een diepe slaap gesukkeld......

Ze ontwaakte in een leeg bed. Met haar handpalm op Amir's kussen ontstond er een vlaag van onzekerheid. Zou hij nog terugkomen? Was dit dan het einde van hun huwelijk?

In al haar verdriet over haar versmade hart wist ze haar hoofd hoog te houden, en besefte ze dat het huwelijk een bloeiende tuin is. Je moet het continu bijsnoeien. Zonder liefde gaan de bloemen dood.
Maar onkruid vergaat niet.....

Diep in gedachten verzonken hoorde ze Amir niet eens binnenkomen. In zijn hand hield hij een volgestouwd dienblad vast. Hij zette het dienblad met thee, honing en warme Baghrir op het nachtkastje en ging op de rand van het bed zitten.

"Het spijt me dat ik zo kortaf deed. Ik had even tijd nódig. Nadia had Zahira gevraagd om jouw favoriete ontbijt klaar te maken", zijn stem klonk al snel een octaaf lager dan normaal.

Kalm kroop hij stilletjes naast Siham. Hij legde zijn hand om haar kin. Langzaam draaide hij haar betraande gezicht naar zich toe....

Haar ogen fonkelden. Ondanks hun struggles nam hij toch de moeite om toenadering te zoeken. Ze wilde wel duizendmaal haar excuses aanbieden.