Hartstocht in Casablanca-Deel 2 (Actief)

Hoofdstuk 72

                      ~•In Fés•~

Belaid stond aan de grond genageld.....

Kadir bekeek de foto opnieuw en focuste zich op Belaid's gezichtsuitdrukking..

"Is deze dame een bekende van u? Waar kent u haar van?," vroeg Kadir, terwijl hij in opperste concentratie naar Belaid staarde.

Belaid haalde verongelijkt zijn schouders op....

"Ik ken Numidia nog vanuit Marakkech. Wij hadden vroeger een fling. Zeg maar gerust een one-night-stand in de Sahara. Haar broer en ik waren jeugdvrienden. Zij ging vaak mee motorrijden door Marokko. Die bewuste dag waren wij samen met een groep verfente motorcross vrienden"

"De jongens en ik kregen van een stel Nomaden een groene kruidige Bedoeïenen Shisha aangeboden. Daarna was ik zó stoned als een garnaal. Numidia kroop die nacht mijn tent in. Het enige wat ik mij nog helder herinnerde, was dat ze die volgende ochtend naakt naast mij lag"

"Sindsdien ontwikkelde zij zich als zo'n stalkende eendagsvlieg die aan mij bleef plakken. Vorig jaar heeft ze nog een hoop Rwina tussen mij en mijn vrouw veroorzaakt. Besef! Ruim 12 jaar later! Zij beweerde dat wij zehma verloofd waren! Kifesh?"

"Dat was de grootste leugen ooit. Gelukkig heeft mijn huwelijk die Fitna van haar overleefd. Later hoorde ik van haar broer dat ze in therapie was bij een psycholoog. Helemaal Parra en de weg kwijt, die leugenachtige chick!"

Kadir schudde lachend zijn hoofd....

"Sterk spul zeker éh? Die Eco nomaden Shisha? Welke vrouw gaat dan ook met een stel mannen de Sahara in? Het zégt dus genoeg over haar connectie met Amir. Zulke meiden zijn angstloos en zeer gevaarlijke Mata Hari types"

"Ik zal me straks op het bureau, wat meer in de achtergrond van déze dame verdiepen. Maar nu moeten we vaart maken en het lijk identificeren"

Kadir maakte een slalom, en nodigde de heren uit om hem te volgen naar de koelcel......

De mannen liepen schoorvoetend achter kadir aan. Je wordt immers niet elke dag gevraagd om een lijk te identificeren. En zeker niet die van een vriend.

Het lichaam lag opgebaard in het mortuarium, onder een dekzeil, met koelelementen.

Halthoudend bij de kist hielden ze hun adem in en keken gezamenlijk roerloos toe...

Het hele tafereel had iets weg van de zenuwslopende magische klapper van Houdini. Alleen was het nu Salah die moest onthullen wie ónder het doek lag...

Tergend langzaam werd het laken door Salah weggetrokken.....

In gedachten hoopte Dries nog op iets wonderlijks, dat Amir's dode hart misschien opnieuw begon met kloppen, zoals ook wel gebeurt wanneer je een stilgevallen opwindklok verplaatst en deze ineens weer spontaan begint te tikken....

Direct nadat het gezicht van de overledene zichtbaar was, trok er een weerzinwekkende golf verbazing door het lichaam van de heren...

Ze schrokken massaal en deinsden bevend achteruit, de anderen mee trekkend....

.......Als een stel omvallende dominostenen schoven ze in een hele rij één voor één achterwaarts....

"D-Dit is niet Amir!!,"riep Patron gechoqueerd.

"Dat is Fouad!!", zei Dries zwalkend ondanks alles volschietend.

Het zweet brak Kadir uit....

Bevangen in besluiteloosheid wist hij even niet hoe verder...