Hartstocht in Casablanca-Deel 2 (Actief)

Hoofdstuk 52

Nadat Siham de laatste hand legde op de Sfenj baksel, sorteerde ze het op een serveer schaal....

Ze was net als haar moeder dol op koken. Van Yemma leerde ze alle authentieke marokkaanse gerechten maken. Kokkerellen bood altijd de nodige afleiding. Het veruimde haar geest en gaf véél voldoening.

Toen ze de afzuigkap uit wilde zetten, dwaalden haar blikveld naar het prachtige design van de ruime woonkeuken. Het had een klassieke Barok Koloniale stijl, met een modern roomwitte hoogglans tintje.

Geïntrigeerd bekeek ze de sprookjesachtig nostalgische inrichting, die knusheid en warmte uitstraalde. Het stevig werkblad van Marokkaanse mozaïek tegels, en het chique met messing afgewerkte brocante schouw was adembenemend.

Het kookeiland die het hart van de keuken sierde, was ruimtelijk, en functioneel. De luxe materialen en geavanceerde
keukenapparatuur zorgden voor een finishing touch.

Het was een echte eye-catcher, en het gedroomde decor voor elk mens met passie voor het bereiden van culinaire gerechten. Wederom exact Siham's smaak.....

Er verscheen een glimlach op Khalil's gelaat, die de gehele tijd gebiologeerd elke beweging van Siham, met de grootst mogelijke aandacht volgde.

Hoewel hij haar op een kleine afstand bestudeerde, kon hij zich niet aan de verleiding van haar pure schoonheid ontrekken.....

Nadat Siham zich nietsvermoedend omdraaide om de schaal met Sfenj op tafel te serveren, ontdekte ze zijn ondeugende oogopslag...

Haar hart sloeg over bij de warme schittering in zijn pupillen.....

"Vind je het mooi?",vroeg hij glimlachend.

"Absoluut!",antwoorde ze.

Hij stak zijn hand uit......

"Kom eens hier"

Ze nam zijn uitgestoken hand aan en liet zich omhoogtrekken, in zijn sterke omhelzing.

Hij legde zijn hand om haar middel, tilde haar bij hem op schoot en kuste haar intens.

Met een teder gebaar liet hij liefkozend zijn vingers over haar contouren glijden.

Ze kon het niet laten om een blik te werpen op haar besmeurde t-shirt vol vet vlekken....

"Ugh, nu stink ik helemaal naar de bakolie!" Giechelde ze verlegen.

Hij schudde lachend zijn hoofd...

"Ewa, de liefde van de man gaat door de maag éh? Je ziet er appetijtelijk uit in mijn t-shirt. Al stink je naar mest, dan nóg wil ik jóu vóór de volle 100%"

"Weet je nog toen ik na onze verloving een huis voor jóu in Marokko liet bouwen?"

Ze knikte en herinnerde het zich nóg helder....

"Dit landhuis is het resultaat",zei hij, een pluk haar uit Siham's gezicht vegend.

"Nadat jij onze verloving verbrak, heb ik het laten afbouwen en door Eric Kuster, volgens jouw wensen laten inrichten. Eric zat vroeger bij mijn zus Yasmine op de handelsopleiding. Sindsdien zijn wij goed bevriend met hem"

"De props zijn vóór Yasmine. Ze praat nóg vaak over jóu. Zij kwam op het idéé. Jullie waren niet énkel goede vriendinnen, maar hadden ook exact dezelfde smaak hadden"

"Weet je nog toen wij na haar bruiloft met Soufiane, bij hun nieuwe woning op bezoek gingen? Je werd je in één oogopslag verliefd op Kuster's design"

"Door die passie in jóuw ogen, nam ik het besluit om het huis volledig naar jóuw voorkeur te laten inrichten. Eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat ik het al die tijd bewust onbewoond had gelaten"

"Maar helaas! Doordat jij met een ánder trouwde spatte mijn toekomstdromen uit elkaar. Ik verharde en kon nooit meer van een ánder houden. jij opende mijn hart en heb jezelf er voor altijd in opgesloten"

"Het was alsof mijn hart uit mijn lijf werd gerukt. Ik voelde me verpletterd, verloren, leeg, en woedend. Allemachtig! Hoe kon ik accepteren dat jij met die loser trouwde? Ik werd inwendig in tweeën verscheurd. Het was mijn allergrootste overgave"

"Ik was over mijn eigen schaduw heengestapt"

"Sindsdien leef ik per dag. Zonder jou ben ik niks, een lege wandelende omhulsel, hopende dat jij ooit weer mijn hart zou openen. Het zit verborgen in een kist. De énige die de sleutel bezit ben jij. Maar sinds vandaag hoor ik mijn hart weer kloppen. Ik voel ik mij weer bevrijd"

"Geloof je nou echt dat dit huis mijn enige reden is om jóu  duidelijk te maken dat ik zielsveel van je hou? We zijn elkaars grote liefde. In alles verbonden. jij bent nog steeds het beste dat mij ooit is overkomen. Dat is het hoogst haalbare in de liefde"

Zijn woordenstroom had veel weg van een oprechte liefdes bekentenis....

Er verscheen een zweem van een glimlach om haar mond. Gelijktijdig vulde haar ogen zich met glinsterende tranen....

"Khalil, Als ik de tijd terug kon draaien, had ik nooit met Amir getrouwd. Hoe kon ik nou de illusies koesteren dat ik het beter had getroffen met hem? Hij maakte mij kleiner dan ik was. Alsof hij mijn vleugels had  afgeknipt"

"Sindsdien leefde ik in een doodongelukkig tweestrijd. Gevangen in een liefdeloze  verstandshuwelijk, terwijl mijn hart om jóu schreeuwde. Zelfs mijn ouders merkten schoorvoetend op dat mijn spontane lach voorgoed was verdwenen"

"Als zehma 'gelukkig' getrouwde vrouw speelde ik mooi weer. Uit angst vóór de veroordelende boze tongen in onze gemeenschap, hield ik vol. Maar ik ging eraan ónder door. Ik wilde geen maskers meer wisselen"

"Al die opgedrongen leugens speelden mij parten. Hoe kon ik later mijn kinderen leren om oprecht van iemand te houden? Welk voorbeeld moest ik ze voorspiegelen terwijl mijn huwelijk een instituut was?"

Hij strekte zijn hand uit en veegde de zilttige tranen weg van haar gelaat...

"Siham inoe?, Ik beweeg hemel en aarde vóór jou, en doe alles wat in mijn vermogen ligt om je te veroveren. Diep van binnen voel ik dat onze liefde vóór elkander zal zegevieren. We gaan trouwen en jij word de moeder van onze kinderen"

"Kun jij in alle eerlijkheid zeggen dat dit de beste versie van jou is? Kun jij oprecht  zeggen dat je gelukkig bent? Of ben je meer aan zijn geluk aan het denken, dan aan dat van jou? Op grond van compromissen kun je geen huwelijk aangaan. Wel op grond van wederzijds liefde en vertrouwen"

Zijn knokkels gleden over haar jukbeen....

"Mon coeur, ik kan geen beslissingen voor jóu nemen. Ik kan je niet zeggen wat je moet doen. Het enige wat ik kan doen, is hopen dat jij inziet dat je zoveel meer waard bent. Ongeacht wat je beslist, zal ik er altijd voor je zijn. Want wij zijn onvoorwaardelijk"

Terwijl hij haar nog dichter tegen zich aantrok, begroef  hij zijn emotionele gezicht in haar hals.

Troostend gleed ze met haar vingers door zijn weelderige zachte haardos....

"Khalil? Wat bedoelde je met die uitspraak over Amir? Wat voert hij in zijn schild?"

Langzaam hief hij zijn hoofd op, om de verwondering op haar gezicht te aanschouwen....

"Siham, ik ben een meester in het bedenken van oplossingen. Volgens velen een slimme gehaaide jurist. Ik hanteer altijd een back-up plan, en hou als het ware twee ijzers in het vuur. Er ontgaat mij niets!"

"Wie van jullie tweeën heeft de USB-stick? Jij of Amir?!?.....

Gechoqueerd plaatste Siham een handpalm op haar mond..

Haar adem stokte in haar keel............

                  ~~~▪~▪~▪~▪~~~