Hartstocht in Casablanca-Deel 2 (Actief)

Hoofdstuk 122

Ramona begon hardop te bidden, in de hoop dat hij enkel belde om te vragen hoe het met iedereen ging....

"Hup Mounir! To the point! We hebben een lange dag achter de rug!," foeterde Ramona ongedurig....

Het leek alsof hij eerst een voorsprong over een hindeloop traject moest nemen....

"Latifa en ik zijn nu ongeveer 8 weken uit elkaar. Na een mislukte pauze heb ik eindelijk de knoop doorgehakt, het is uit. Zij vond het een goed plan, het werkte ook gewoon niet meer!"

"Pffff...en waneer had jij uitgevogeld dat ik dit nieuwtje interessant zou vinden Mounir?
Achter de wolken schijnt de zon! We zitten hier in de kliniek de geboorte van Selma en Belaid's zoon Lachid te vieren, en dan kom jij uit het niets met die opgedroogde heks van jou uit een dode hoek aanzetten!"

Het leek alsof hij even stil viel...

Waarschijnlijk op zoek naar de juiste woorden.

Er woeide een diep zucht aan de andere kant van de lijn...

"Wesh denk je Ramon? Safie! Lach mij maar uit. Boontje komt om zijn loontje. Toch? Je bent de enige vrouw waar ik na 25 jaar alles mee kan bespreken. Wij hebben nog steeds Aicha samen. Al geeft Mounsif jóu 10 kids erbij, alsnog kan hij dat nimmer evenaren!

"Aicha is onze eerste kind. Ewa, ik vertrouw je. Mag ik nu mijn hart luchten? Of zal ik maar van de Erasmusbrug in Rotterdam springen. Ik zit toevallig mijn zorgen weg te drinken bij een MacDonald vlakbij, met die bloeddruk verhogende Hollandse sloot koffie!"

Ramona kreeg spontaan de slappe lach.....

"Had dan effe een zwerver 50€ betaald om je dat laatste steuntje in jóuw rug te geven! Oeps sorry! Grapje!"

Ramona stond zelf verbaasd van de kracht en kalmte van haar eigen stem.....

Mounir kon daar geenszins om lachen....

"Mohim, ik neemt het jóu ook niet kwalijk! Eerlijkheidshalve was ik ook niet de perfecte echtgenoot. Maar ik heb oprecht berouw getoond. En nu krijg ik weer gezeik met een derde ex-vrouw. Ik betaal nog méér alimentatie dan Eddy Murphy bij elkaar! Yek!"

"Shoot Mounir! Ik heb niet de gehele dag de tijd om mij uit te lenen als jóuw shrink!"

"Rustag ja! Ik kom zo tot het eikelpunt! Latifa heeft mij geestelijk enorm gekrenkt! Sinds Younas geboren werd ziet zij mij niet meer staan. Dus deed ze alles achter mijn rug om. Ik ben altijd tweede plaats geweest voor haar, en daar heb ik niet mee kunnen leven. Sindsdien was onze huwelijk niet hetzelfde meer!"

"Ik vatte het niet meer. Zij wilde vrij zijn. Ze had ruimte nodig. En ik voelde het niet meer. Zij had even pauze nodig om het uit te zoeken. En nog meer van dat soort vage dingen. Al een tijdje had zij dit soort signalen afgegeven en ik had alles geprobeerd wat in mijn macht lag. Ik had getracht om eruit te trekken wát er dan ontbrak. Of wát er dan te veel was!"

"Mijn eerste reactie toen ze met Younas uit onze appartement vertrok, was er één van opluchting. Eindelijk hoefde ik me niet meer af te vragen wat er nou met haar aan de hand was. Ik hoefde niet geforceerd mij best te doen. Ik kon me op mijzelf concentreren"

"Ergens had ik ook een gevoel van ruimte nu ik me niet meer druk hoefde maken over haar. En toen kwam ik erachter: Zij bleek al die tijd een ander te hebben. Een Iranese Tandarts. En ik die er CIA-achtige opsporingsskills erop na houdt, had het niet in de gaten gehad. Ja, achteraf kon ik veel dingen  plaatsen! Haar gebit was gebleekt en haar scheve tanden beelde géén openstaande garage meer uit"

Ramona onderbrak hem.....

"Moun? Heb jij ze nog allemaal wel op een rijtje? Wat heeft dit nou weer met ons in Marokko te maken! Heb je Dries en Nadia al hierover gebeld?"