43~Oyunla Gelen İtiraf

Comenzar desde el principio
                                    

"Evet ama ben sizi tanıyamadım."dedim.

"Okulda daha ilk haftam ve adınızı çok duydum.Yani bizzat tanışma fırsatım olmadı.Bu arada Özge ben.Özge Şanlı."

Elini uzattı adının Özge olduğunu söyleyen kız.Ben de kendi elimi uzattım elbette.

"Memnun oldum ve ayrıca okulumuza hoş geldin."dedim tebessüm ederek.

"Çok teşekkür ederim.Hoş bul...Ahh!"

Kız bir anda sağ bacağının bileğini tutarak,yüzünü ekşitti.

"Gerçekten iyi misin?Ağrın var gibi."dedim tek kolundan kavradığımda.

"Sanırım haklısın.Bileğim..."

"Tamam,gel şöyle otur."

Banklardan birine geçip otururken,ben de hemen önüne çömeldim.Özge denen kız ayakkabısını çıkardı ilk önce ve müdahele etmek istedi.İzin vermedim.Muhtemelen çarptığım sırada olmuştu.Üzerime düşeni yapmalıydım.

"Bana bırak."dedim ve ağrının tam olarak nerede olduğunu bulmak için hafif baskı uygulamaya başladım.

"Ahh!Orası evet..."

"Buz koymak gerek.Bekle burada.Alıp,geleceğim."

"Tamam."

Yaklaşık on dakika sonra elimdeki buz torbasıyla geri dönmüştüm fakat Özge denen kız bıraktığım yerde değildi.Etrafa bakmama rağmen yoktu.O halde nereye gitmiş olabilirdi ki?

"Genç adam?"

Adamın biri bana seslendi bu sırada.Başımı o yöne çevirdim hemen.

"Efendim amca?"

"Senin kız az önce gitti."

"Gitti mi?Tek başına mı?"diye sordum.

"Yok oğlum.Biri geldi yanına,yakınıydı galiba.Birlikte gittiler."dedi adam.

Yani umursadığımdan filan değildi ama insan bir teşekkür ederdi sonuçta.Neyse.

"Tamam amca,sağ ol."

"Ne demek oğlum.Hayırlı günler."

"Size de amcacım,sağ olasın."

Artık eve dönsem iyi olacaktı ama böyle de gidemezdim.Ana yola inerek yürümeye başladım.ilk işim sağlam bir çiçekçi bulmaktı.Hemen köşe de bir tane görmüştüm ve açıkçası fazlasıyla heyecanlıydım.İlk olacaktı benim için.Girdim içeri hemen ve görevli genç bir adam yanaştı yanıma.

"Hoş geldiniz efendim."

"Hoş buldum,sağ olun."

Göz ucuyla baktım etrafa ama nasıl bir şey alacağımı bilmiyordum.Hangisini severdi ki?

"Nasıl bir şey bakıyorsunuz?Yardımcı olayım efendim."

"Aslında...Çiçeklerle aram pek iyi değil.Siz nasıl bir şey önerirsiniz?"

"Özel biri için mi bakıyorsunuz?"

"Evet."

"Sizin için özel biri ise çok da fazla üzerine düşünmeye gerek yok aslında."dedi adam kırmızı güllerden bir iki demeti eline alarak.

"Kırmızı gül alın.Aşkı en iyi temsil eden çicektir."

Aşkı en iyi temsil eden çiçek...

Olur muydu ki?Ya Ela şüphelenirse?Açıklamasını bir şekilde yapardım yapmasına da yine de bilemiyordum.Yok,bence şimdiden böyle bir hamle yapmam hiç doğru olmazdı.Aklını ikinci kez karıştırmaya gerek yoktu.

GÜNAH KEÇİSİ:Beni Bırakma Donde viven las historias. Descúbrelo ahora