GÜNAH KEÇİSİ:Beni Bırakma

17~Onu Tanıyorsun!

* *
Son teneffüs zilini duyan Ömer,önündeki kitapları toparlamaya başlarken Saras yanına geldi.

"İşte böyle,özüne dön be kardeşim."

Ömer sırt çantasını eline alırken,güldü.Devam etti hemen Saras.

"Vallahi daha ne kadar küçük emrah gibi dolanacaktın,merak ediyordum.Aramıza tekrar hoş geldin."

Saras,Ömer'in omzunu sıvazladı yüzündeki memnuniyetle.İkisi de ayaklandı sonra.

"Hoş buldum."dedi Ömer,espri kokan ses tonunu kullanırken.

Birlikte sınıftan çıktıklarında durdu Saras aniden.Cep telefonu çalıyordu.

"Telefon,bir dakika."

"Kim?"

"Babam."dedi Saras,telefonu kulağına dayarken.

"Efendim baba?"

"..."

"Şimdi dersten çıkıyordum baba,hayırdır?"

"..."

"Tamam.Birazdan oradayım."

Telefonu geri kapatan Saras,ofladı.Ömer'in ise yüzü asıldı.

"Ne oldu?"

"Bilsem keşke.Babam işte,yanına şirkete çağırıyor."

"Bu saate mi?Akşam oldu."

"Aynen.Neyse,ben kaçar.Futboll maçını başka güne ayarlarız artık."

"Tamam olur.Selam söylersin."

Saras,Ömer'i başı ile onaylarken yavaş yavaş gözden kayboldu.Tekrardan yürümeye başladı Ömer bu sırada.

"Hey!"

Arkasındaki yüksek ve bir o kadar güçlü çıkan sesle durdu ve geriye döndü Ömer.Ela tam karşısında duruyordu.Bu kez Sinan da yoktu yanında,içten içe hoşuna gitti Ömer'in.Yine de böyle bir şey beklemiyordu elbette.

"Neden buradasın?"diye sordu Ömer gülümserken.

"Seni almaya geldim."diye yanıtladı Ela anında.

"Ne?"

"Hadi ama çok fazla vaktimiz yok."diyerek Ömer'in elinden tuttu Ela.Ömer şoke olurken,bir anda sevdiği kız tarafından sürüklenmeye başladı.

"Ela yavaşla!Nereye gidiyoruz?"

"Konuşarak vaktini harcamasan iyi olur.Koş hadi!"

Birlikte okuldan çıktıklarında,hemen yakınlarda bir mağazaya girdi Ela.Ömer de peşinden onu takip etti fakat hala anlamıyordu.
Ela eline aldığı spor tarzı kıyafete sırıtarak bakarken,Ömer aklına gelen önemli detayla Ela'nın yanına gitti.

"Ela?"

"Sence bu nasıl?"

Ela elindeki kıyafeti üzerine doğru tuttu.Maksadı Ömer'in düşüncesini öğrenmekti fakat Ömer'in aklı başka yerdeydi.

"Ela evdekilere haber bile vermedik.Nereden çıktı şimdi bu?"

Sıkıntılı ses tonu ile konuştu Ömer.Ela ise rahat görünüyordu.

"Tamam,belki ani oldu ama ne yapayım sadece canım istedi.Hem ayrıca,yanına gelmeden önce bizimkilere haber verdim.Merak etme."

Ömer biraz olsun rahatlamışa benziyordu fakat hala yüzü asıktı.Emri bakilerden hiç hoşlanmazdı.Sürekli kafasında bir plan çizer ve ona göre hareket ederdi.Onun için önemli bir kuraldı fakat görünüşe göre Ela bu kuralı ihlal ediyordu şu an.