GÜNAH KEÇİSİ:Beni Bırakma

2~Ukala İnek

* *

Yapıtınla gurur duy Ela Hanım(!)Bunu fazlası ile hak ettin çünkü.

Ortaya attığım yalanla tam bir işkence çekiyordum şimdi.Hayır neden kütüphane yani neden!Neden kızlar tuvaleti değil de kütüphane!

Tuvalet-Kütüphane!
Kütüphane-Tuvalet!

Kusmadan önce durmam gerekiyor farkındayım.

"Çıkar ağzından şu baklavayı be kızım(!)Yemedik işte ne diye bu inkar?"

"Baklava yok ki çıkarayım Sena ya!"dedim elimdeki su şişesi ile oyalanarak.

"Elaaa!"

"Yahu yok diyorum kızlar.Lütfen kapatalım mı artık?Hem zil çaldı,duymuyor musunuz?"dedim ve paçayı kurtarmak adına ikisinden önce sınıfa doğru yöneldim.

İkna olduklarını sanmıyordum ama elimden geldiğince durumu kurtarmaya bakacaktım artık.Peşimden sınıfa gelmeleri ile ders de başlamış oldu.

Ders bitimi,Sinan'ın önündeki kağıtlara iyice yoğunlaştığını fark ettim.Elbette şaşkın değildim ama onun adına gerçekten çok üzgün hissediyordum.

Olduğundan çok fazla sessizdi ve neredeyse hiç arkadaşı yoktu.Aslında bunun önünü kesen Sinan dı ve rahatsız hissetmiyordu.

Kabullenmişti seçimlerinin sonucunu.Hayatından gerçekten de memnun muydu acaba?

"Ne yapıyorsun?"diye sordum ve yanındaki kısa süreliğine boş olan sıraya oturdum.

"Test çözüyorum."

"Nasıl gidiyor peki?"

"Şu ana kadar sorun yok gibi.Neden soruyorsun?"

"Hiç,öylesine."dedim gülerek.

O sırada elindeki kalemi oynatmayı durdurdu ve bana doğru baktı.Sinan şu an gülümsüyor muydu?

"Ne oldu?"

"Merak etmiyor değilim aslında."

"Neyi?"dedim sağ elimi çenemin hemen altına dayayarak.

"Gerçekten de kütüphaneye mi gittin?"deyince,gülmeden edemedim.

"Ahh sanırım tek cümle ile büyük bir çığır açtım."dedim ve yavaşça oturduğum yerden kalktım.

"Neyse,sana kolay gelsin Sinan."

"Sağ ol."

Yerime geçtiğimde,düşünmeden alıkoyamadım kendimi.Acaba benim de kendime göre seçtiğim bu yol,her şeyi daha mı güzel yapacaktı?Yoksa...Yoksa...

"Hey!"

Kulağıma doğru bağıran Merve'nin sayesinde beynim düşünmeyi terk etti.

"Dalgınsın.Bir şey mi oldu yoksa?"

"Hayır,sadece düşünüyordum."dedim.

"Ne hakkında?"

İkinci bir hataya düşmek istemiyordum bu yüzden yüzümdeki gülümsemeyi iyice yaydım.

"Sanırım öylesine."dedim kendimden emin bir şekilde.Aslında bakarsanız,gram emin değildim hiç bir şeyden.

Sadece seçimlerime ve doğuracağı sonuçlarına inanmak istiyordum.Sadece inanmak...

* *

Derslerin bitimi ile tüm sınıflar dağılmıştı.Ben de bizimkilerle vedalaşır vedalaşmaz,okulun önünde beklemeye başladım.Hava gerçekten buz kesiyordu.