GÜNAH KEÇİSİ:Beni Bırakma

33~ Kalbimin Yeri

Yeniden merhabalar.🙏
Fazla gecikmeden yeni bölümle sizlerleyim.İnşallah bu şekilde daha sık paylaşım yapmaya çalışacağım.
Şimdiden keyifli okumalar dilerim.💜🙏

Bu arada unutmadan,gelecek olan yeni bölüm tamamen Ela'nın ağzından olacaktır.Bilginize.💜

* *

Ömer daha fazla kendini tutamamış ve tek hamlesi ile beraber Ela'yı kendine doğru çekmişti.Ömer,Ela'ya sarılıyordu.
Üstelik herkesin önünde.Ela ise bulunduğu durum yüzünden fazlasıyla şaşkındı.Öyle ki kolları havada asılı kalırken,göz bebekleri hızla büyüdü.Hızla yakınlaşan kalbinin ayak sesleri ise cabası...

"Asıl tokatı hak eden biri varsa o da benim."derken genç kızı iyice bastırdı kendine doğru.Ela'nın büyüyen göz bebekleri yavaş yavaş küçülürken,havada asılı kalan ince kolları sevdiği adamın belini çekinerek sardı.Bu sırada tekrar konuştu Ömer.

"Affet beni Ela.Söylediğim onca kırıcı söz ve yaptığım onlarca hata için affet beni ne olur..."

Taner gördüğü manzara ile adeta sinir küpü haline gelirken,Merve ve Saras birbirlerine sarılarak mutluluklarını paylaşmakla meşguldü.Öte yandan Sena ve Sinan ise şimdilik birbirlerine bakıp gülümsemekle yetiniyordu.

"Özür dilerim Ela."derken hafif geri çekilen Ömer,dolmaya başlayan gözlerini saklamaya çalışmadı ve serbest bıraktı onları.Ela hala bulunduğu duruma inanamıyordu.Tıpkı eskisi gibi daha tüm bu oyunlara başlamadan önceki zamanların içerisine geri dönmüştü sanki.Sevdiği adamın gözleri ona sıcacık gülümsüyordu.
Hala ellerinden tutabiliyordu ve gözlerinin içine rahatça bakabiliyordu.Mutluluğunun tarifi yoktu onun için.Sadece mutluydu hepsi bu.

"Önemli değil Ömer."dedi Ela ve istemese de ellerini avuçlayan sıcaklığı kendinden uzaklaştırdı.Devam etti.

"Aslında...Açıklığa kavuşturmak istediğim başka bir konu daha var."diyerek Sinan ve Sena'nın yanına gitti.Sinan ve Sena durumu anlamamış olacak ki bunun için haklı sebepleri vardı çünkü planın dahilinde olan bir şey kalmamıştı.
Tabi bu onlar için öyleydi.

"Neler oluyor Ela?"diye sordu Sena.

Ela hafifçe tebessüm ederek,Sena'nın elinden tuttu.
Ardından da aynı şekilde Sinan'ın elinden kavradı ve onu hemen Senan'ın eli ile birleştirdi.

"Bu da ne demek oluyor?"diye sordu Saras,yavaştan yukarı doğru havalanan kaşları arasından.

"Ela dur,yapma."diyen Sinan ise köşeye sıkışmıştı.Sena ölesiye korkuyordu çünkü abisi Saras tam karşısındaydı.

"Ela neyi yapmayacak Sinan?Neler oluyor?"diyerek araya giren bu kez Ömer olurken,Merve ikisinden önce durumu anlamış olacak,ellerini dudakları üzerine yavaşça kapadı.

"Tüm bu olanlar sırasında,benim kadar Sinan ve Senan'ın da canı yandı.Ve belki de onlarca olumsuz şey arasından çıkan tek olumlu ve güzel şey,onların birbirlerine olan sevgileriydi."dedi Ela.

"Ne?"

Saras şoke olurken,istemsizce bir iki adım attı ileriye doğru.

"Ne yani siz?"dedi Ömer bu arada ikisini eliyle işaret ederek.Sena utancından ve ilk kez tattığı korkusuyla bakışlarını önüne indirirken,Sinan avuçları arasındaki eli güvenle sıktı.Yutkundu hızla.Saras çatık kaşları ile beraber ikisinin önündeydi şimdi.Ela her duruma karşı yanlarında dururken,araya girmeden edemedi.

"Sakin ol Saras,bu sadece benim fikrimdi.Onların haber..."

"Ben gayet sakinim Ela."diyerek kısa süreliğine Ela'ya baktı.Ardından Sinan'a ve hemen yanında duran öz kız kardeşine.
Sena konuşacak halde değildi ve malesef bir çok şey Sinan'ın üzerine düşmüştü.