Herkese Selam Canlarım.
🙏🙆😊
Yeni bölümün yanı sıra bomba bir bölümle de geldim bu kez. Bölüm için iki küçük bombam olacak.💣💣
Ben de merak içindeyim aslında çünkü kahramanlarımın kendilerini ne gibi şeylerin beklediğini tam olarak kestiremiyorum şuan için ve çok heyecanlıyım.
😊😍
Bu bölümün şanslı karakterleri ise Ela & Taner Canlarım.🙆
Gittikçe büyüyoruz ve bu beni fazlasıyla mutlu ediyor.Destek veren herkese çok teşekkür ediyorum.Hep bizimle kalmanız dileğiyle.
🙏💜😊
Keyifli okumalar dilerim.
📖
~ELA'NIN AĞZINDAN~
Fazlasıyla doyduğum uykumu geride bırakırken,üzerimdeki pikeyi de hemen sol tarafıma doğru hafifçe fırlattım.Harika hissediyordum.Kollarımı iki yana açarken,yüzümde oluşan saniyelik tebessümün dün geceden kalmış olduğunu anlamam zor olmadı.
Acaba Ömer uyanmış mıydı?
Kolumdaki saate ilişti gözlerim hemen.Saat 07.30'a geliyordu.Büyük olasılıkla uyanıktı.Zaten uykuyla arası pek yoktu.Yatağımdan kalktım ben de.Rutin işlerimi bitirir bitirmez,
son olarak okul üniformamamı dolabımdan çıkardım ve giyinmeye başladım.Sadece on dakika içerisinde artık tamamen hazırdım.Sırt çantamı elime alırken,boşta kalan diğer elimle de hemen çalışma masamın üzerinde benim için hali hazırda bekleyen telefonuma uzandım.Gelen bir mesaj olduğunu fark etmem uzun sürmedi.
Kimden:Sarı Şeker
"Günaydın canım.Uyandığında bana dönersen iyi olur.Sanırım büyük bir sorunumuz var."
Yüzümdeki tebessüm adeta benden kaçarak uzaklaştı.Yine nasıl bir sorun olabilirdi ki?Acaba Taner...Ah Hayır!Sırt çantamı yere bırakırken,elimdeki telefonuma sarıldım hemen.
"Ela?"
Kapımın ardından yükselen sesle irkilirken,elimdeki telefon da sırt çantamla beraber aynı kaderi paylaştı.Hemen ardından elim ayağım birbirine dolanırken,tek elim hızla dudaklarımın üzerine kapandı.
"Ela iyi misin?"
Ah lanet!Telefonum!Hızla yere düşen telefonumu geri alırken,
odamın kapısına doğru yürüdüm.
Ömer'in bu saate burada ne işi vardı ki?
Kapıyı açtığımda,yüzündeki garip ifadeyle karşılaştım.Ve sanırım nedenini de biliyordum.Bozuntuya vermeden gülümsedim hemen.
"Ah...Günaydın."
"Günaydın.Sen iyi misin?İçeriden bir ses geldi ama..."
"Ah evet.Bir anda seslenince,sakarlık tuttu.İyiyim."
dedim gülerek.Neyse ki sorun yoktu ki bunu şu an benimle birlikte gülümseyen başka
bir yüz ifadesiyle daha iyi anlayabiliyordum.
"O halde hazırsan inelim."
Sanırım artık biliyordum.Yani neden bu saate kapımın önünde olduğunu.Benim içindi.Uzun zaman beri ilk defa ve yine benim içindi.
"Hazırım,inelim."
dedim ardımda aralık kalan kapımı geri kapatırken.
Birlikte yürümeye başlarken,
aklıma Sena'ın attığı mesaj gelmişti.Yapacak bir şey yoktu,okulda öğrenecektim artık.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÜNAH KEÇİSİ:Beni Bırakma
Romance~TANITIM~ Avuçları arasındaki şemsiyeyi bin bir zorlukla tutmaya çalışan Ela,utancından başını kaldıramadı. "Her şeyin farkındayım ama...Ama yine de böyle olmak zorunda mıyız?" Yağan yağmurun arasından çıkmıştı kısık sesi.Ve şuan ağlamak üzereydi. "...
