GECE'NİN MAVİ KARANLIĞI (TAMAMLANDI!)

77. Bölüm FİNAL..

İlk hikayemdi, bendeki yeri apayrıydı. Yazmaya başlamak büyük bir cesaretti benim için, sanırım başardım..

Yazmam onlar sayesinde başladı ve iyi ki yazmışım diyorum şimdi düşündükçe. Onları yaşamak hoştu, güzeldi.

HÜZÜNLÜYÜM..

Ali ve Selin'in hikayesi burada bitiyor artık. Ama biliyorum ki onlar çok mutlu olacaklar..

Umarım memnun kalmışsınızdır hikayemden..🙏🏻💙

Umarım siz de memnun kalırsınız finalden..

Keyifli okumalar olsun aslancıklar..

..

Hala devam eden başka hikayelerimde var, hatta hiç aklımda bile yokken çıkıverdiler. Yeni maceralar yine farklı karakterler ve isimlerle onları bekliyor.

Sizleri GECE'nin KOKUSU ve MAVİ GÖREV'e bekleriz..

..

Hikaye başlama tarihi; 29 Aralık 2015
Hikaye bitiş tarihi; 29 Aralık 2018

..

'Her şeyin bir zamanı, her şeyin bir ilki ve her şeyin bir sonu vardır..'

..

SELİN'in ağzından..

Yıllar yıllar sonra, bir gün..

Akşam olmak üzereyken, mutfakta koşturuyordum. Bugün Ali'yle evlilik yıldönümümüzdü ve ben ona muhteşem bir masa hazırlamaya söz vermiştim.

İşler yüzünden pek mutfağa giremesem de bugün için ona Hünkar Beğendi yapıyordum. Mutfaktaki çalışanlara izin vererek, bu gece evde sadece ailemin kalmasını istemiştim.
Şimdi ise ne kadar yanlış yaptığımın farkındaydım. İşim bitmiyordu..

Beğendiyi yaparken, telefon çaldı. Bunu hoş karşılamaya vaktim yoktu. Yüzümü asarak salona koştum, telefonumu açarken mutfağa geri döndüm.

"Aşkım.." dedim, telefonu yanıtlarken. Tekrar mutfağa yönelirken telefonu kulağım ve omzum arasına sıkıştırdım.

"Napıyorsun güzelim?" dedi, sırıttığını anlıyordum konuşmasından.

"Off.. İnan mutfakta olmak çok zor Ali.. Yetiştiremicem yemekleri.." dedim yakınırcasına..

"Çok normal.. Zaten bütün gün yoruluyorsun sevgilim bir de yemek çıkarttın başına. Keşke kızları göndermeseydin en azından yardım ederlerdi.."

"Nereden bileyim hayatım, yaparım sandım.. Meğer yaşlanmışım.." dedim mutsuzca..

"Ne! Yaşlanmak mı? Sen mi? İşte buna asla inanmam.. Senin maşallahın var be, asıl beni yaşlandırdın.." dediğinde iması belliydi..

Gözlerimi devirdim. Alay ediyordu resmen..

"Sevgilim sen napıyorsun?" dedim hemen onunla konuşmayı kesmeden, patlıcanları doğrayarak. Hem konuyu kapatmıştım.

"İşten çıktım.. İkizler okuldan çıkıcak onları almaya gidiyorum."

"Aslan kocam benim.." dedim hemen..

"Bu arada Aslan nerede?" dedi.

"Aslan odasında, yemeğe kadar derslerini bitirecek. Bugünün özel bir gün olduğunu söyledim ona.."

"Ne dedi?"

"Banane!"

İkimizde kahkaha attık. Aslan büyüdükçe değişiyordu ve şuan da resmen ergenlik yaşıyordu. Bizim asi oğlumuzdu. Gerçi ikizlerin de ondan farkı yoktu. Birbiriyle anlaşamayan iki zıt insanın ikiz olması ne demekti, çok iyi biliyordum.