GECE'NİN MAVİ KARANLIĞI (TAMAMLANDI!)

GELECEK BÖLÜMDEN..

Gelecek bölümden ufacık bir sahne, fragman gibi düşünebilirsiniz..🖖🏻🎈

..

Selin'in ağzından..

Bembeyaz çarşafların arasında huzurla sarmalanmış bedenim, üzerimdeki çarşafın açık bıraktığı ayaklarıma vuran sıcacık gün ışığı, o eşsiz deniz kokusu ve dalga sesleri..

Mutlulukla gözlerimi kırpıştırdığımda, gün ışığına alışmaya çalışıyordum. Hafif başım da ağrıyordu, yorgunluktan olmalıydı.

Ben nasıl bu kadar mutluydum, anlam veremiyordum. Rüya gibiydi sanki yaşadıklarım, hissettiklerim.

O zor zamanlar geçmiş gibiydi..

Sırtımı yatağa iyice bıraktım yayılırcasına. Ayaklarımı oynattım sersemce. Diğer yanımda yatan adama bakmak için başımı hafifçe çevirdim..

Gözlerim mavili bir şeyler ararken, boşlukla karşılaştım.

Kesin ben Ali'yle uyumuştum çünkü başka bir açıklaması olamazdı bu mutluluğumun. Ayrıca bedenimde hissettiğim sızı, her zaman ki sevişme sonrasının vücumdumda bıraktığı hoşluktu.

"Ali.." diye seslendim, sırtımı yataktan kaldırırken..

Gözlerim odayı inceledi. Bu oda o kadar tanıdık geliyordu ki ama çıkartamıyordum. Sanki içinde olmam yanlış gibi gelmişti bir anlığına da olsa.

Bir şeyler eksik gibiydi..

Çarşafların arasındaki çıplak bedenimi iyice sarıp, ayaklarımı zemine dayadım otururken yatağın kenarına.

Ben neden çıplaktım onu da hatırlamıyordum. Gerçi sevişitiğimi de hatırlamıyordum.

Hemen karşımdaki duvarın dibinde bulanan koltuğun üzerindeki gelinliğe başımı çevirdiğimde, şaşkınlıkla açtım ağzımı.

Ben evlenmiş miydim?

Hatırlamıyordum..

Sanki o anlar silinmişti, sadece bu an vardı.
Yine mi bayılmıştım yoksa?

Bir kez daha seslendim..

"Aliii.."

Birkaç adım atarak, banyoya baktım. Kimse yoktu, ayrıca cevapta yoktu.

Kapıyı açıp usulca başımı uzattım. Yine kimseler yoktu..

Merdivenlerden aşağı inerken bu evin bana ne kadar tanıdık geldiğinin farkındaydım. Elimi ahşap korkuluğa dayadım düşmemek için.

"Kimse yok mu?" diye bir kez daha seslendiğimde, merdivenin son basamağında kaldım inmeden.

Gözlerimle evi taradım. Bu koltukları hatırlıyordum. Mağazadan ben seçmiştim..

"Aşkım uyandın mı?" diye bir ses işittiğimde, yüzüm aydınlandı.

Bu Mavi'nin sesiydi..

Sesin geldiği yöne, mutfağa adımladım hızlıca. Onu özlediğimi hissediyordum.

"Aşkım.." dediğimde kapıdan girdiğim gibi mutlulukla, karşımdaki yarı çıplak adamın bana dönmesiyle kalakaldım.

Esmer bir adamdı ve Mavi'yle alakası yoktu.

"Ahmet.." diye fısıldadım yüzüm iyice asılırken..

Nasıl olabilirdi bu?

Ben onun sesini duymak istediğim için mi duyuyordum?

"Harika bir geceydi Selin.." dediğinde, gözlerim üzerimdeki çarşafı inceledi onunla birlikte.

Bunu yapmış olamazdım..

Sinirlendim.

Derin derin nefes aldım verdim.

Bağırmak ve ağlamak istiyordum.

Hatta ve hatta karşımda yumurta kıran adamı öldürmek istiyordum.

"Eskiden yumurta sevmezdin, umarım artık seviyorsundur.." dediğinde hala sırıtıyordu.

"Yemicen ben, aç değilim.." dedim, arkamı dönerken sinirle.

Bana dokunmuştu ve yıkanmam lazımdı. Onun izlerini silmeliydim..

Odaya çıkmak istiyordum. Bu eve nasıl geldiğimi de bilmek istiyordum.

Sonra aniden ona döndüm.

"Ben nasıl.. Yani sen ve ben.. Biz nasıl buradayız?" dedim başımı inanmak istemeyerek salladım.

"Düğün bittiği gibi evimize geldik karıcığım.." dedi.

Hatırlamıyordum.

Yine bana bir şeyler yapmış olabilirdi, adi herif!

Peki Ali buna nasıl izin vermişti?

"Ali?" dedim sorarcasına..

Bir kahkaha attı.

"Öldürdüm onu.." gözleri resmen ateş saçıyordu.

"Hayır, öldürmüş olamazsın.. Ben hatırlamıyorum.." dediğimde, başımı salladım yine inanmayarak..

"Sen artık benimsin, o yok oldu.." dediğinde bana doğru yaklaşmaya başlamıştı.

Gözlerimi kısarak baktım yüzüne ve ondan uzaklaşmaya çalışsam da başaramadım. Olduğum yerden kopırdayamadım.

"Bebeğimizin adını Ali koyalım mı?" dediğinde kötü bir kahkaha attı.

Duymak istemiyordum..

Kendime bunu yaptığıma inanamıyordum..

Bu adama evet dediğime inanamıyordum..

Ahmet'le seviştiğime inanamıyordum..

..

Yeni bölüm perşembe gecesi yayında olacak. Beklemede kalın..

Bakalım neler olacak..

AŞK'la kalın..