GECE'NİN MAVİ KARANLIĞI (TAMAMLANDI!)

41.bölüm KATALOG ÇEKİMİ

Selam sayın okuyucular..

Ve yeni bölüm karşınızda,
Keyifli okumalar olsun..🙏🏻

Yorumlarınızı ve 'AlSel' yıldızınızı bekliyorum..

Not; Bölüm +18 sahneler içermektedir..

Bölüm fotoları da instagram sayfamıza ve multiye yüklenmiştir..

Pretywomn'dan, SEVGİLERLE..

..

Selin'den..

Moda evinden çıktığımızda ellerimizi ayırmadan beni arkasında sürüklemeye devam ederek, arabanın yanına geldiğimizde binmem için yardım etti. Emniyet kemerimi de kendi çekiştirerek bağlamıştı. Kendi de yanımdaki boş yeri doldurduğunda gerginde derin bir nefes bırakmıştı. Ellerini sertçe direksiyona geçirdi.

''Bana neden söylemedin?'' dedi, gözlerini bana çevirirken..

''Fırsat olmadı.. Aslında şirkete ondan gelmiştim..'' dedim fısıldayarak. Dün olanlar aklıma dolmuştu yine..

''Neyse.. Tamam.'' derken konuyu hızlıca kapatmaya çalıştı. ''Benim gelmemin maalesef imkanı yok çünkü akşam otelde bir toplantım var. Sonra da şirketteki işler falan.. Ama dediğim gibi yanında Hakan'ı göndereceğim sana göz kulak olacak. Sakın yanlış anlama, sadece önlem. Bu şerefsizin ne yapacağı belli olmaz..'' dediğinde başımı sallayarak onayladım onu.

Sinirli olduğundan karşı çıkamadım, sakinleşmeliydi biraz. Yoksa benim göz kulak olunmaya hiç ihtiyacım yoktu. Gerçi dün olanlardan sonra belki de vardı. Bilemedim..

''Zaten üç gün dediler Ali, hemen dönerim ben işim bitince.. Endişeleneceğin bir şeyde yok, annenleyim hem.. Sadece çekim işte..''

''Biliyorum güzelim de öyle olmuyor işte.. Elimde değil.. Seksi, çekici mekici bir şeyler dedi benim aslanlarımı çıkarttı!'' dediğinde gözlerime bakışları değişti. Elimi sakallarına götürdüm okşadım.

''Sakin Ali yaa.. Abartma.. İş için öyle dedi.''

''İkimizde neden dediğini biliyoruz Selin..'' dediğinde gözleri koyulaşmıştı.

''Mersi Alicim mersi..'' dedim gamzelerimi çıkartarak. ''Hem o keçi değil miydi?'' dediğimde dudaklarımı büzerek, kaşlarını çatarak baktı birkaç saniye..

O da biliyordu bende biliyordum, onun 'Aslan' olduğunu..

İşte olmuştu konuyu dağıtmaya çalışmam işe yaramıştı, hemen yüzü aydınlandı. Gergin olmasa bu kadar alttan almaz, inat yapabilirdim ama yüzünün değişmesine tahammülüm yoktu.

''Şimdi eve geçelim.. Sen hazırlığını yap, yine ben seni alırım uçağa bırakırım.'' dedi sankince.

''Tamamdır..''

Eve doğru giderken düşüncelere daldım. Ali'siz günlerim nasıl geçecekti? Keşke gelebilseydi..

Derin bir nefesi ciğerlerimden bırakırken heyecanımı da dizginlemeye çalıştım.

Bakalım beni neler bekliyordu..

Bir koca bavul hazırladım. Ne olur ne olmazdı. Belki işimiz uzardı falan.. Annemlerle vedalaştığımda çıktım kapının önüne. Valizi odamdan babam indirse de, kapıdan Hakan aldı. Hakan'ın da bizimle geleceğini gevelemiştim bizimkilere..

Babam bu durumdan huzursuz olduğunu belli edercesine söylenmeye başlamıştı. Arabayı sormasıyla ise bir an paniklesem de sonra şirketin otoparkında bıraktığımı söylemiştim. Ne kadar inandılarsa tabi..