GECE'NİN MAVİ KARANLIĞI (TAMAMLANDI!)

33. bölüm BURUK

3 haftalık ara ardından beklenen bölüm işte karşınızda..🤗

Aşk, heyecan, kızgınlık, kırgınlık, korku,gerilim.. Bu bölümde niceleri var ve benim sevdiğim bir bölüm oldu.. Yorumlarınızı bekliyorum..

Keyifli okumalar..

..

SELİN'den..

Birkaç gün geçmişti ve Ali'yi hiç görmemiştim. Bazı geceler pencerede beklemiştim, belki eve gelirde ışığı yanar diye ama hiç yanmamıştı. Her seferinde sinirle perdeyi kapatırken, kuduruyordum sinirimden. O kızın yani Elif'in daha gelmediğini biliyordum. Kim bilir ne işler peşinde, kimlerleydi.

Uzakta olduğunda katlanmıştım bir şekilde ama şimdi burada, aynı şehirde olduğunu bilip onu görüyor olmam sabrımı taşırıyordu. Sıkıntılıydım ve mutsuzdum. Onu günlerdir görmemek beni delirtmiş olabilirdi, adeta LA'da olduğu gibi..

Ali neden eve gelmiyordu? İşte benim bütün derdim buydu..

Nazlı'ya Ali'den neden uzak durmam gerektiğini sorduğumda fazla bir şey söylememişti. Savaş'ın anlattığı kadar biliyordu. Bora denen tehlikeli birisinin ona bulaştığından, Haluk amcanın işleriyle yoğun bir şekilde ilgilendiğinden falan bahsetti. Onun dışında kumara da bulaşmış olabilirdi. Ayrıca bar almıştı. Bu işler bana sıradan şeylermiş gibi gelmişti, önemsemedim. Ama altından bir şey çıkabilirdi. Nazlı'nın bilmemesi gereken şeyler olabilirdi..

Sabahki rutin işlerden sonra ormana yürüyüşe çıktım. En azından birkaç saat yürür, koşardım ve kendime gelirdim. Çünkü evde düşüncelere boğulup, kendimi sinirlendirmek bana hiç iyi gelmiyordu.

Eve geldiğimde yorgun bir halde korkuluklara tutunarak merdivenlerden çıkmaya başladığımda, Nazlı'da aşağıya iniyordu ve karşılaştık.

''İkizim ben de seni arıyordum..'' dedi bir basamak önümde dururken, başımı ona kaldırdığımda gülümsedim.

Genelde hep Savaş'ı anlatmak, bir şeyler sormak vb. şeyler için gelirdi yanıma..

''Dinliyorum Nazlı..''

''Akşam Ali bizi bara davet etti..'' dedi.

İşte beklenen gün sanırım gelmişti. Ali'den mesaj sonunda gelmişti. Demek ki hala yaşıyordu. Tabii ki hala yaşıyordu!

Eve, gördüğüm kadarıyla, gelmediği her gece 'acaba başına bir iş mi geldi' diye düşünmeden edemiyordum haliyle. Kumar, bar, takım elbise, kızlar gibi kelimeler beni korkutuyordu. Gizemli bir hava da yaratmadı değildi..

''Saat kaçta çıkarız?'' dedim sadece, Ali için hazırlanmam lazımdı.

''Akşam 9 -10 gibi çıkarız. Tuğçe'ler de gelecek..'' dediğinde onu onaylayarak başımı salladım ve yanından hızla geçerek odama girdim. İlk olarak sıcak bir duş alacaktım. Sonra yemek yiyip, hazırlanırdım.

Üzerime boyundan bağlamalı, sırtımı açık bırakan ve önü göğüs dekolteli kısa bordo bir elbise giydim. Saçlarımı fönlü şekilde düz bıraktırdım. Banyodan sonra soluğu kuaförde almam hızlı gelişen bir olaydı. Hava sıcak oluğundan üzerime bir şey almadım. Nazlı'nın seslenmesiyle çantamı alarak odadan çıktım.

Yine bir heyecan basmıştı kalbimi..

Savaş'la gelmeyi bu sefer kabul etmiştim ve barın arka tarafındaki büyük otoparkta aracı bırakmıştık. Ali'nin arabası da buradaydı. Derin bir nefes alırken bara doğru adımlamaya başladık.