Ahiret eşim ol...(Bitti - Düzenleniyor)

[24]...sabr...

Hureyre artık aramızdan ayrılıp gitmiş ve Salonda tekrar oyun havası çalmaya başlamıştı. Gecenin sonunu da üzüntü göz yaşlarını eğlence ve sevinç gözyaşlarıyla getirdik...

(...)

Ertesi sabah ilk aklıma gelen, hakikaten evleneceğim oldu. Öncesinde Hureyre'yi gördüğümde farkına vardığım bu gerçek şimdi ellerime her baktığımda aklıma, kalbime ve ruhuma işliyordu.

Annem bütün akrabaları aramış ve davet etmişti, böylece turkiyeden gelen birçok misafirimiz olmuştu. Kardeşim benim odamda kalıyordu onun odasını ise annem yer yataklarıyla döşemişti.

Sabah namazından sonra bütün hanımlar kuaföre doğru yol aldı. Tekrar arka tarafta herkes hazırlanıyordu. Amine sürekli abisiyle yazışıp beni şartsız ve koşulsuz bir şekilde yemekle besliyordu.

Önce yemeği çekiyor sonra da bitince boş tabağı çekiyordu. Benim resmimi Whatsapp üzerinden göndermesini istememişti, ki bu konuda bende hemfikirdim.

Artık hazırlığım bitmek üzereyken telefonum çalmıştı. Elime aldığımda numara kayıtlı olmadığı için görmezden geldim. Ama sonra tekrar çalmış ve Amine elimden resmen koparırcasına aldiği telefonu cevaplayıp tekrar elime vermişti.

Hiçbirşey anlamadığımı açıkça belli eden bakışlarla ona bakıyordum ama o telefonu kulağıma bastırıp dinle dedi, böylece sessizce ses çıkarmadan dinledim

"Selamun aleykum gelinim."

Bir anda boğazımı temizleme hissi geldi, ki bu çok sürmeden acemi bir öksürüğe dönüştü

"Ve aleykum selam...Hureyre."

Utancımın acısını dudağımdan ısırarak çıkardığımda diğer taraftan bir gülme sesi ilişti kulağıma

"Nasılsın?"

"İyi..."

Yere bakarak şalımın sağ tarafını biraz geriye aldım.

"Hazır mısın?"

"Ne?"

Telaş içinde bir bakış attım etrafıma. Daha gelinliğimi giymemiştim.

"Yani demek istediğim...tam olarak ne zaman seni almaya geleyim? Ne kadar sürmeli bu hazırlık?"

"Ehhhm..."

Çaresiz ve sessiz yardım çığlığıma kuaför hanım bana baktı fısıldadyışımı duyarak

"Daha ne kadar sürer?"

Cevap olarak bir parmak kaldırdı bende hemen Hureyre'ye cevap vermek için

"Bir dakika"

deyiverdim.

"Gerçekten mi?"

Gözlerimi ayırıp ne dediğimi idrak ettiğim için toparlamaya çalıştım

"Hayır, bir saat demek istemiştim."

Ve yine utancımdan bir elimi yüzüme koydum.