Spirit Knights: Rise Of The Dark Era (Book 1) [DRAFT VERSION]

Chapter 84: Hidden on the 6th Tomb?

Axelle's POV:

What to do?

What to do?

What to do?

Ilang beses na akong sumubok na maghanap ng weak points nitong kalawanging rehas pero parang wala naman kahit isa. Sinubukan ko ding gisingin muli si Jiena pero parang hindi rin talaga gumagana.

What to do?

What to do?

What to do?

While pacing around once again back and forth bigla nalang yumanig yong kinatatayuan naming lupa. Isa-isa na ring nagakyatan pataas yung mga demon na naka bantay. Effortless tagala ang nagawa nila ha.

*ground shakes*

Napahawak ako dun sa rehas para di ako matumba. Naku! Sana naman wag bumagsak yong kisame. Ayokong mabaon ng buhay! Di na kumalma yung mga pagyanig na nagaganap hanggang sa isang debris mula sa itaas ng kweba ang bumagsak sa rehas na bakal dahilan ng mayupi ito at masira, leaving a gap na pwede nang gamitin para makalabas.

Pandalas akong pumunta sa tabi ni Jiena at sinubukang iangat at akayin nalang ang katawan nya. Oh Smidtz! This is hard!

Tamang lulusot na sana kami sa may rehas na nasira may isang nakaka-basag tengang matinis na ingay ang aking napakinggan. Both me and the unconcious Jiena slams on the rocky floor, habang ako naman ay tabon-tabon ang tenga ko.

Tulong!

Tulungan nyo kami...

Tulong!...

Silent pero mukhang malakas na paghiyaw ng tulong ng mga kaluluwa ang sumunod na napakinggan ko. Paulit-ulit silang nagsasalita at humihingi ng tulong. Masakit na nga ang tenga ko dahil sa matinis na ingay kanina dymagdag pa ang pagkakapos ko ng hininga sa di malaman nanamang dahilan. Medyo nahihilo na rin ako pero di pa rin tumitigil yung mga kaluluwang humihingi ng tulong.

"I can help you. Just say a word."

Pamilyar na boses ang biglang nangibabaw sa mga naririnig ko at pagtingala ko naman sa may paanan ng hagdan nakita ko muli ang demon na kamukha ko. She is dressed in all black na may black cloak and a hood covering her head. She just stood there.

"H-hindi k-ko kaylangan ng t-tulong mo. Leave m-me alone Raven!" I manage to say kahit na kinakapos pa rin ako ng hininga at lumalala ang pagkahilo.

"Hindi ako si Raven, I am you and I can help you Axelle, just call for me."

So... Hindi pala sya si Raven.

Dahan-dahan siyang naglakad papunta sa kinaroroonan ko and up close to me may nakita akong pares ng kadenang naka paikot sa wrist nya at meron ding parang spiky silver colar sa may leeg nya. Her eye color is much darker than before and she is pale as a vampire, pero magkamukha pa rin kami.

She bent down. "Call for me." muli niyang utos.

Sasagot sana akong muli nang isang nakakapamilipit na sakit ang aking nadama na para bang nagkakalasan lahat ng laman loob mo!

"Stop fighting me, call for me!"

Pagkasabi nya non ay kinalansing niya yung kadenang naka pulupot sa kamay nya kasabay non ay ang dahan-dahang pagsakit ng dibdib ko na para bang may sawang naka pulupot sakin.

Pero kahit na ganon I refuse her offer. I would never call for her.

"Who the heck are you?!" boses ni Raven ang aking narinig kasunod ng ilang mga yabag na may iba pang dumating kasunod niya.