AŞKIN HER HALİ(Tamamlandı)

70.Bölüm

"Can...Lütfen dur!"

Gözde çığlık atarken Ömer'le Enes doktorun yakasına yapışmış Can'ı uzaklaştırmaya çalışırken etrafa toplanan kalabalığı dağıtarak "Ne bakıyorsunuz be!Oyun mu oynanıyor burada?"diyerek bağırdım.
Ben kalabalığı dağıtırken  Ömerve Enes'te   Can'ı uzaklaştırıp  sandalyeye oturttular.

Ömer Can'ın omzundan tutup "Ne yapıyorsun oğlum sen?Hastanr burası.Kendine gel."diyerek sarstı.

Can kırmızı gòzlerini Ömer'e dikip "Artık yok...O gitti..."dedi.Can'ı en son ameliyathanrnin önünde bıraktığımda şok geçirmişti.Tabi bendr salak gibi onunla ilgilenmek  yerine Òmer'le doktorun konustuklarını merak ederek onlarıp peşinden gitmiştim.Artık ne olduysa ondan sonra olmuş olmalı.

Gözde'nin  koluna vurup "Ne oldu?"diye sordum.

"Doktor gittikten sonra Can şok gecirdi.Tabi Mergüze teyzede ...
Mergüze teyze kendine geldiğinde Berfin'e üzülerek bayılma derecesine geldi.Ama Can hâlâ robot gibi durup bizi takip ediyordu.Mergüze teyze'yi odaya yatırdığımızda Enes'te Can'ı koltuğa oturttu.Can'da o sırada 'Berfin...Ölemez!'deyip buraya geldi.Sonrada ameliyathaneden çıkan ilk doktora saldırdı.Doktorda büyük ihtimalle kapının yumruklanma sesine çıkmıştır. "

Gözde kısık sesle durumu bana anlatırken Can'ın yanına oturup en kısık sesimle "O gitmedi..."diye fısıldadım.Can ağlayan gözlerle bana bakarken ona sarılıp "Başka canlarda yaşayabilir."diyerek az önce Ömer ve doktorun söylediklerine gönderme yaptım.

Ömer "Kumsal yapma!"desede Berfin'i kaybetmişken birde Özgür'ü kaybedemeyiz.Can Özgür'üde çok seviyor.İkisinin birden acısına dayanamaz.Sevdiği kişinin sevdiği başka bir kişiye can vermesine izin vermeli.

Can gözlerini temizleyip "Berfin'in yaşaması mümkün mü?"diye sordu.Gözlerinde umut vardı.Bunu görebiliyorum.Hâlâ Berfin'in yaşaması için bir umut...Bunu söylemek benim için ne kadar zorda olsa Berfin artık yok...Ve Özgür'ünde yok olmasına izin veremem.

Enes "Kumsal  ne demek istiyorsun?"diye araya girince yüzümdeki üzgün ifadeyi silip kendimden emin bir sekilde omuzlarımı dikleştirerek durup "Özgür..."dedim.

"Özgür'e birşey mi oldu?"

Gözde'nin sorusuyla "Hayır ama birazdaha böyle durusak olabilir."dedim.Ömer saçlarını karıştırıp sıkıntıyla nefes verdikten sonra karşı duvara yaslanıp beklemeye başladı.Yüz ifadesi hâlâ söylememem gerektiğini gösteriyordu.Ama bunu söylemem gerek.Hemde şimdi,vakit kaybetmeden...

"Berfin bitkisel hayatta.Ve hâyati organları calışıyor.Özelliklede kalbi..."dememle Enes demek istediğim şeyi anlamış olacakki "Kumsal saçmalıyorsun..."deyip gözlerini kısarak bana baktı.

"Hayır saçmalamıyorum!Berfin'in  organları bağışlanmasa bile hastane bir kaç gün sonra Berfin'in makinalarla olan bağlantısını kesecek ve tamamen ölecek.Ama Berfin'in organları bağışlanırsa  kalbi Özgür'de yaşayacak....Neden hepiniz bana karşı çıkıyorsunuz?Ben şuan mantıklı düşünüyorum ve aklımı felanda kaybetmedim.Biliyorum Berfin'in ölümü hepimizi perişan etti ama bunun üzerine birde o küçücük çocuk ölürse..."

"Kumsal sus!Öyle deme!Özgür'e birşey olmayacak!"

Gözde üzgünce sandalyesine oturup Ömer'den söylediği şeye karşılık onay almak istercesine baktı.Ömer gözlerini kaçırınca Gözde sesli bir şekilde ağlamaya başladı.Herkez söylediklerime bir tepki verirken Can tepkisizce sessiz kalmıştı.Berfin'e en çok değer veren kişi olarak bu kararı onun vermesi daha doğru olacak ama o hiçbirşey söylemiyor.