AŞKIN HER HALİ(Tamamlandı)

43.Bölüm

Gözde 'den

  "Kumsal!Betül!Kapatın şunu!"

  Kafamı yastığıma dahada çok gömüp sesi duymamaya çalıştım.Ama yaptığım herşey boşa gidiyordu.Kumsal yarın karne alacağı için bugün okula gitmemişti ama Betül'le birlikte sabahın sekizinde kalkmış yüksek sesle müzik dinliyorlardı.Sanki bu evde sadece ikisi yaşıyor?Onlardan başka  dört kişi daha var ama değil mi!Büyük ihtimalle babam işe gittiği için birşey  diyemiyordur.Sonuçta  evdeki bu felaketten haberi yok.Peki ya annem?Annem neden bu üşütükleri susturmuyor?

"Kumsal diyorum!Kapatın şunu!"diyerek yataktan kalkıp Kumsal'ın odasına girdim.Kapıyı açmamla ses dahada yükselmişti.Ellerimle kulaklarımı kapatıp gözlerimi kırpıştırdım.Kumsal ve Betül annemide aralarına almış oyun oynuyorlardı.Madem o kadar oyun oynayasınız var düğüne gidin.Burası ne düğün salonu nede eğlence panayırı.

Bilgisayardam müziği kapatıp ellerimide belime koyarak Kumsal,Betül ve anneme baktım.Müziği kapatınca hepsi  aynı anda bana bakmıştı.

"Saat daha sabahın sekizi.Benimde dersim öğlen.Uyumak istiyorum ama siz..."dedim .Elimle üçünü göstererek "Gürültü kirliliği yapıyorsunuz."diye devam ettim.

Kumsal yanımdan geçip müziği tekrar açtı.

"Sende görüntü kirliliği yapıyorsun.Şimdi güzel ablacım kaybol."

Kumsal aklınca bana laf sokup tekrar oyununa geri döndü.Annemde halinden memnun gibi görünüyordu.Yakında bunlar yüzünden apartmandan atılırsak hiç şaşırmam.

Oflayarak Kumsal'ın odasından çıkıp kendi odama girdim.Tekrar yatağa  yatıp yastığı kulağıma bastırdım.Ama bangır bangır çalan müziğin sesini yastıkta kesmiyordu.

Bu sesle uyuyamayacağım kesin.En iyisi evden gitmek...

Yataktan kalkıp hızla hatta ışı hızıylada diyebilirim üzerimi değiştirdim.

Odamdan çıktığımda  Betül'ün anneme "Hadi yenge oturmak yok."dediğini duydum.Sabahın köründe ne bu enerji anlamıyorum.Ama dışarıda birilerine zarar vermektense bu şekilde evde olmaları daha iyi.

Salona indiğimde Berke'ninde benden farklı bir yanı yoktu.Yattığı koltuktan  sırtüstü aşağıya doğru sarkmış "Çıldıracağım!"diye söyleniyordu.Beni görünce  sarktığı koltuktan kalkıp yanıma geldi.

"Gözde...Allah aşkına şunları sustur."diyerek bana yalvardı.

"Üzgünüm Berke ama benide dinlemiyorlar.Bende çözümü evden kaçmakta buldum."diyerek kapıya yöneldim.

Berke beni durdurup "Nereye gidiyorsun?Bende geleyim mi?"diye  kendini acındırarak sordu.Onu bu evde,bu...Bu...Artık siz oraya bir şey uydurun.Berkeyi evde bırakmasam daha iyi olur.

Vicdanımın sesini dinleyip "Gel bari."dedim.Onu bu evde bırakıpta geleceğiyle oynayamazdım.Çünkü eğer evdr kalırsa büyük ihtimalle dediği gibi delirirdi.

Benim gelemsi için onay vermemle Berke koşarak lavaboya gitti ve üzerini değiştirip yanıma geldi.Oda benim gibi ışık hızıyla hareket ediyordu.

Berke "Hadi kaçalım."diyerek  güldü ve evden çıkıp asansörü çağırdı.Bende merdivenlere yöneldim.

"Hâlâ asansöre binemiyormusun?Çocukmusun sen?"

Berke'nin bana seslenmesiyle sinirle arkamı dönüp Berke'ye bağırdım.

"Onu çocukken Kumsal'la birlik olup beni asansöre kilitlemeden önce düşünecektin!"