[11]...Araştırma...

Mulai dari awal
                                    

"Inna lillahi wa inna ileyhi raciun."

"Uzun süredir ailesi için çalışmak zorunda kaldı o yüzden de bir mağaza açtı. Onun sayesinde annesine bakabiliyor, küçük kardeşleri yok zaten. Annesi benim çok yakın bir arkadaşımdır o yüzden onu oğlum kadar iyi tanırım."

Kafamı salladım ve dikkat kesildim.

"Eğer onunla bir ömür sürmek için soru soruyorsan bilmen gereken şudur ki o sigara içer. Sanırım babası olmadığı için zamanında daha kolay etkilenmiş olmalı."

Sessizce dinledim. Duyduklarım hoşuma gitmiyordu ama zaten bu yüzden gelmiştim.

"Senin ismin Sare, öyle mi?"

"Evet."

Sanki birşeyler olacakmış gibi gözlerine baktım.

"Güzel. Bu çok güzel bir isim."

"Teşekkür ederim, estağfirullah."

Biraz şaşkın baktım yüzüne ki devam etti

"Sare. Bana iyi ve hamım hanımcık bir kız gibi göründün. İnşaAllah Selim seninle evlenip yeni bir hayatı sıfırdan kırma şerefine nail olur. Çok uzun süre çabaladı..."

Kısa bir ara verdi

"Hayırlısı."

"Âmin."

Diyerek duasına eşlik ettim. Kadın ayağa kalktı ve mescitten cıktı. Çıkar çıkmaz bir başka yaşlı teyzenin bakışlarını hissettim.

Ona gülümseyip baktım ama o sanki düşüncelere dalmış gibi bir yere bakıyordu. O yüzden de karar verip yanına yaklaştım. Uyan yanına ulaştığımda ise elini öptüm ve oturdum.

"Selamun aleyküm ninecim."

Başını sallayıp önü süre birşeyler mırıldandı ve selamımı aldı. Yüzüne dikkatlice baktım, çokça kırışmıştı yüzü ama yinede bir hoş duruyordu.

Garip bir his oluştu göğsümde...sanki ona da sormam gerekiyormuş gibi.

"Nenecim...Selim diye bir oğlan hakkında bir bilgin var mı?"

Oğlanın ismini duyar duymaz gözleri büyümüştü. Sanki şok olmuş gibi bakıyordu. Yine de yavaş yavaş yüz ifadesi yumuşamış ve elini yanağıma koymuştu.

Bana acır gibi bakarak kafasını hayır niyetine salladı. Gözlerine bakıp kesin bir cevap aradım ama tam o anda genç bir bayan geldi

"Ayy özür dilerim. Canını mı yaktı? Çok özür dilerim."

Ninenin elini yanağımdan çekip nineye kızgın bir bakış attı. Sanki bir küçük çocukla konuşur gibi işaret parmağı ile ona doğru işaret etti

"Yapma böyle! Insanları rahatsız etme!"

"Hayır, hayır. Birşey yapmadı herşey yolunda-"

Ama kadın sözümü bitirememe bile izin vermedi.

"Önemli değil. Zaten annem olur kendisi. Biraz sorunları var da, bilirsin..."

Ahiret eşim ol...(Bitti - Düzenleniyor)Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang