AŞKIN HER HALİ(Tamamlandı)

37.Bölüm

Furkan'a bir dakika işareti yapıp Kumsal'ı aradım.Barış'ın  Özgür'ü kullanarak Gözde'yi kaçırdığını söyleyerek birde onu telaşlandıramazdım.Ama üstü kapalı bir şekilde Barış'ın numarasını isteyebilirdim.

"Efendim enişte?Ablamı soruyosan evde değil okulda."diyerek güldü.

Konuşmayı uzatıp vakit kay etmek yerine direkt konuya girdim .

"Kumsal sende Barış'ın numarası var mı? "

"Ne oldu?Ne yapacaksın sen o manyağın numarasını?"

Telefonu ilk açtığı andaki gülümsemesi kaybolmuştu.

"Var mı sen onu söyle?"

"Yok ama acilse kardrşinden bulabilirim."

"Tamam haber bekliyorum.Acele et!"

"Ömer Gözde'ye bir şey mi ol-"

Kumsal'ın cümlesini bitirmesine izin vermeden telefonu kapattım.Ona nasıl Gözde'nin şuan Barış'ın yanında olduğunu söyleyebilirdim.Hepsi benim hatam.Eğer Özgür'ü yalnız bırakmasaydım şuan ne Özgür nede Gözde o şerefsizin yanında olurdu.

Telefonuma gelen mesaj sesiyle Furkan'a Kumsal'ın mesaj olarak attığı Barış'ın numarasını gösterdim.

"Acele et koçum!Hayati bir mesele."

Furkan başını olumlu anlamda sallayıp bilgisayarda birkaç uygulamaya girip telefon sinyalinden yerlerini tespit  etti.

Bilgisayar ekranından ormanlık  bir alanı gösterip "İşte sinyal bu dağ evinden geliyor."dedi.

"Sağol."deyip hızla şirketten çıktım.Enes'i arayıp adamları toplaması ve Furkan'ın gösterdiği dağ evinin adresini verip oraya gelmelerini söyledim.Arabaya binip gazı kökledim.

Ah be Gözde senin ne işin ormanlık alandaki dağ evinde!Hemde tek başına gidiyorsun.

Dağ evine geldiğimde Enes'ler çoktan gelmiş ve evin etrafını sarmıştı.Bende Enes'in yanına gidip evde hareket olup olmadığını sordum.

"Şimdilik bir şey yok.Ama neden buraya geldik? "

"Barış Özgür'ü ve Gözde'yi kaçırıp buraya getirmiş."

"Ne?"

Elimle sessiz olmasını işaret ettim.İçeriye sessizce  girmemiz  gerekiyordu.Barış'ı elimden kaçıramam.Onun cezasını kendi ellerimle vereceğim.

Adamlardan biri Enes'in işaretiyle açık olan kapıdan içeriye girdi ve kapıyı açtı.İçerisi sessiz gibiydi.Ama bir odadan ağlama sesi geliyordu.Sesin geldiği odanın önünde durduğumda bu sesin Özgür'e ait olduğunu anladım.Kapıyı açmak için hamle yaptığımda kapının kilitli olduğunu farkettim.Şerefsiz küçüçük çocuğu karanlık odaya hapsetmiş.İnsan bir ışık yakar.Ama insanlık onun sokağından bile geçmemiş.

Artık daha fazla sessiz kalamayıp kapıyı kırdım ve içeri girdim.Özgür dizlerini kendine çekmiş ağlıyordu.

"Özgür!"

"A-abi!"diyerek boynuma sarıldı.

"İyimisin?"

"Be-ben iyiyim.Ama Gö-Gözde ablam..."dedi ve sustu.Zaten ağlamaktan pekte konuşamıyordu.Cümleleri kesik kesikti.Gözde'de odada yoktu.Barış'ta ortalarda görünmüyordu.

"Tamam ağlama.Hadi Gözde ablan nerede onu söyle."

Enes benim yerime Gözde'nin yerini  sordu.Kim bilir Barış pisliği Gözde'mi nereye götürdü?Eğer onun kılına zarar verdiyse onda zarar görecek kıl bırakmayacağım.