Gone Girl (1D)

Hoofdstuk 2 - "Ik zie je morgen om tien uur op het vliegveld."

"Leg eens uit," zeg ik als ik met mijn armen over elkaar achter de jongen sta. Hij draait zich om en grinnikt. "Ik wist wel dat je terug zou komen," zegt hij.

"Wat wil je dat ik uitleg?" "Wat het 'kandidaat' zijn inhoudt." "Dat is een interessante vraag," zegt hij en ploft neer in het gras. Er is ondertussen bijna niemand meer te vinden, dus ik blijf veilig staan.

"Eerst wil ik weten hoe je heet," zegt hij. "Audrey," antwoord ik kortaf. Ik besluit ook te gaan zitten, op een veilige afstand van de jongen. "Louis," zegt hij.

"Dus, Louis, leg uit."

"Ik ga weg," zegt hij. Ik kijk hem vragend aan.

"Ik ga de wereld rondreizen, ver weg van hier. Alles vergeten."

"Dat klinkt erg interessant," zeg ik. Ik zou op dit moment niets liever willen dan verdwijnen.

"En wat zijn de voorwaarden?", vraag ik.

"We voltooien mijn bucket list. Heb je daar wel eens van gehoord?" Ik knik. Een bucket list is een lijst van dingen die je nog wil doen voor je dood gaat.

"Heb je die al geschreven?"

"Jup."

"Mag ik hem zien?"

"Je ziet hem punt voor punt, als we onderweg zijn."

"Mag ik dan het eerste punt weten?" Louis denkt even na. "Misschien." Ik rol met mijn ogen.

"Doe je mee?", vraagt hij hoopvol. "Dat is echt alles wat ik moet doen? Meegaan?" "Ja, eigenlijk wel." Ik denk na. "Hoe betaal je dit allemaal?" "Laten we zeggen dat mijn ouders een aardig inkomen hadden." "Hadden?", vraag ik nieuwsgierig. "Daar gaan we het niet over hebben. Maak je geen zorgen, alles komt goed. Ik zie je morgen om tien uur op het vliegveld," zegt hij en staat op. "Doei, Audrey," zegt hij en verdwijnt. "Maar-", zeg ik. Ik sta ook op en wil achter de jongen aanlopen, maar hij is al weg. Waar is hij heen?

Ik ga een paar meter verder op een bankje zitten. Wat heb ik gedaan? Dit is toch absurd? Ik heb geen idee waar ik heen ga, en eigenlijk weet ik ook helemaal niet met wie. Is die Louis wel te vertrouwen?

Alles aan hem is zo mysterieus. Hij weet alles zo te beantwoorden dat ik niets over hem weet.

Ik kijk naar het water voor me. Als ik nu een huis had gehad was ik waarschijnlijk niet meegegaan, maar nu moet ik wel. Ik kan nooit overleven hier. Ik heb vaak verhalen gelezen over tieners die van huis wegliepen. Ik dacht altijd dat het onzin was, dat je dat nooit zou doen, maar hier zit ik. Geweldig, Audrey.

Ik ben wel heel erg benieuwd wat er op zijn bucket list staat. Zouden het gevaarlijke dingen zijn? Laten we hopen dat ik mezelf niet van een brug moet gooien, of iets in die richting. Zou hij dat doen? Nee, dat kan niet. Hij zocht een kandidaat, hij kan moeilijk zijn kandidaat bij het eerste punt zichzelf van kant laten maken. Nee, ik denk dat dit een onvergetelijk avontuur gaat worden.

_______________________________

Wat vinden jullie tot nu toe?

5 votes voor een nieuw hoofdstuk? ;)