Hoofdstuk 35 - "Er zit een grote grens tussen dronken worden en iets drinken."

124 9 0
                                    

"Je gaat."

"Nee."
"Ja."
"Absoluut niet. Ik ga niet naar een pub."
"Oh, kom op!"
"Nee! Ik houd niet van die dingen. Noem me maar saai."
"Je bent saai," zegt Louis. Niet helemaal wat ik had gehoopt.
"Ik houd gewoon niet van zo dronken worden dat ik de dag daarna vergeten ben wat ik gedaan heb."
"Wie had het over dronken worden?"
"Jij. Laten we eerlijk zijn, je wilt naar een pub zonder te drinken?"
"Er zit een grote grens tussen dronken zijn en iets drinken, Audrey." Ik haal mijn schouders op.

"Please?", vraagt Louis met een pruillipje. Ik rol met mijn ogen.
"Goed dan. Maar als het niets wordt dan is dat de laatste keer. Ooit." Louis lacht. "Deal. Anders heb je altijd Harry nog," zegt hij met een knikje naar de jongen die voor ons foto's staat te maken van een monument. "Hm?", vraagt hij terwijl hij zich omdraait en zijn camera weer om zijn nek hangt.

"Audrey gaat toch mee naar de pub." Lachend rolt Harry met zijn ogen. "Je bent te makkelijk over te halen."

Diezelfde avond staan de jongens en ik in een buurt waar nog veel mensen rondlopen. Het is half negen, dus ook nog vrij vroeg. "Deze dan?", vraagt Louis. "Nee. Zij zijn eng," zeg ik over een groepje mannen dat naar binnen loopt. Louis rolt met zijn ogen. "Dude, als je overal nee tegen gaat zeggen kunnen we net zo goed gelijk naar huis gaan." "Ik ben geen dude," lach ik. Louis zucht en staat opeens stil. "Hier," zegt hij vastbesloten. Met opgetrokken wenkbrauwen kijk ik naar binnen. "Nee. Nee, nee, nee." "Oh ja, dit staat op mijn bucket list. Meekomen." Hij pakt mijn arm en trekt me naar binnen. De reden waarom ik niet mee wil is het feit dat er een karaokepodium in het midden van de pub staat, en ik kan al raden wat we dan zullen moeten doen.

Gelukkig is er nog niemand aan het zingen, dus zitten we eerst een tijd bij het raam gewoon wat te drinken. Nerveus kijk ik naar de karaokeset.
"Kom op Audrey, je had het beloofd," zegt Louis.
"Ik kan niet zingen. Ik haat het hebben van publiek die naar me kijkt. Hoe denk jij dat dat een goede combinatie is met karaoke?" "Dat is het niet," zegt hij met een grijns. "Maar dat is juist het leuke." Harry gaat achterover in zijn stoel zitten. "Ben ik even blij dat ik nooit heb gezegd dat ik hieraan meedoe," zegt hij terwijl hij een slok van drankje neemt. Met een zuur gezicht zet hij het glas terug. Aarzelend kijk ik naar het felgroene drankje dat voor me op tafel staat. Alcohol kan wonderen doen, vooral als je niets gewend bent. Gelukkig hebben Louis en Harry me verzekerd dat het niet sterk is.

"Wat je ook moet weten," begint Louis als hij ook aan zijn drankje is begonnen, "is dat niemand kan zingen. Echt niet. Zelfs de mensen die het wel kunnen, kunnen het niet door de hoeveelheid alcohol die ze achterover gegoten hebben." Ik grinnik. "Juist," zeg ik, mijn glas optillend. Harry ziet me twijfelen en lacht. "We hebben er niets ingegooid hoor, wees niet bang." Ik glimlach. "Ik ben gewoon bang dat ik mezelf voor schut zet, that's all." Zonder er nog te veel over na te denken giet ik een teug van de vreemde vloeistof naar binnen. "Ugh, zijn er mensen die dit lekker vinden?", vraag ik verbaasd. "Nee," lachen de jongens. "Het gaat iedereen om de fun, denk ik."

Er gaat iemand op het kleine podium staan en muziek begint te spelen. "Welkom bij onze wekelijkse karaokeavond," begint hij in het Engels te spreken. "Zoals altijd zit mijn lieftallige assistent hier met een laptop waar je uit een uitgebreid aanbod een lied kunt kiezen. Uiteraard komt te tekst hier voor in beeld, we verzoeken iedereen dan ook lekker mee te zingen. Beeldopnames zijn niet toegestaan, behalve als de zanger daar toestemming voor heeft gegeven. Veel plezier!" Hij springt van het podium af en geeft zijn microfoon aan de eerste vrijwilliger, die een mislukte poging doet om Uma Thurman van Fall Out Boy te zingen. Als iedereen zo zingt dan heeft Louis gelijk dat je stem niet echt bijzonder hoeft te zijn.
"Hier is de tweede vrijwilliger!", roept Louis, wijzend naar mij. "Nee!", roep ik en geef Louis een mep tegen zijn schouder. "Jij wilde dit doen, dus jij gaat eerst." Degene met de microfoon komt naar ons toe lopen. "Samen," stelt Louis voor. Ik realiseer me dat ik er vanavond toch niet onderuit kom en drink nog een slok van mijn drankje, in de hoop dat dat helpt. Er wordt een microfoon in onze handen gedrukt en zenuwachtig lopen we in de richting van de laptop. Ik merk dat Louis toch ook lichtelijk spijt heeft gekregen.

We kijken naar de lijst op de laptop. Het zijn er inderdaad een hele hoop, dus het duurt even voordat we iets goeds zien. "Dat," zegt Louis vastbesloten, wijzend naar een lied. "Nee, alsjeblieft, we gaan niet Don't van Ed Sheeran zingen. Ik kan niet zingen, en al helemaal niet rappen." Louis zucht en we kijken verder.
"We hebben niet de hele avond de tijd, guys," zegt de jongen achter de bar ongeduldig. "Goed dan. Dat?", vraagt Louis, wijzend naar Teenage Dirtbag van Wheatus. Ik kijk hem hoofdschuddend aan. "Doe maar, dan."

Stilletjes klimmen we het podium op en al snel begint de muziek te spelen. Louis wijst naar mij en kijkend naar het publiek realiseer ik me dat ik toch niets te verliezen heb. De helft zal me toch morgenochtend weer vergeten zijn.
Heel zachtjes begin ik te zingen. "Her name is Noel, I have a dream about her.."
Harry steekt zijn duimen naar me op en lachend ga ik verder. Ik sein naar Louis dat hij het refrein moet zingen en kijk lachend vanuit de hoek van het podium toe.
"'Cause I'm just a teenage dirtbag, baby-" begint Louis vol overtuiging te zingen. Mijn mond zakt bijna open van verbazing en zie ook Harry staren. Wat heeft die jongen een stem.
Hij zingt ook het tweede couplet en het refrein zingen we samen. De muziek stopt en een luid applaus vult de ruimte. Vooral voor Louis, natuurlijk, maar het voelt goed. Lachend lopen we terug naar onze tafels terwijl twee jongens naar de laptop lopen.

"Je hebt me nooit verteld dat je kan zingen," zegt Harry vol ongeloof. "Inderdaad, Tomlinson, waar kwam dat vandaan?", vraag ik en ga zitten. Louis haalt zijn schouders op. "Zo goed was het nou ook weer niet. Ik vind het gewoon leuk om te doen."
"Je bent echt goed," zegt Harry. "We zouden een band moeten beginnen."

___________________

Wat zijn jullie favoriete steden in Europa?

Gone Girl (1D)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu