Servis gelmişti fakat Ömer yoktu ortalıkta.Normalde hep benden önce gelirdi.Nerede olabilirdi ki?

"Selam?"

Hemen yanımda biten ince sesle kısa bir anlığına irkilsem de toparladım hemen.Onu kısmen tanıyordum.Sabah Ömer ile birlikte servisten inen kızdı yanıma gelen.

İyi de neden benim yanıma geldi ki şimdi?

"Selam."dedim ona dönerek.

Açıkçası meraktan çatlıyordum şuan.

"Sanırım Ömer'i bekliyorsun?"dediğinde şaşırdım.

Ömer'i beklediğimi nereden biliyordu?Bir dakika!Neden Ömer'den bahsediyordu şimdi?

"Evet."

"Biz birlikte etüte kalacağız.Ömer sana haber vermemi istedi.Yani beklememen için."

Tabi ya!Buluşma dedikleri buydu demek?Ahh cidden...Yine de başkalarını aracı kullanarak beni haberdar etmesi hiç de hoş değil.

Ukala inek!

"Anladım.Size iyi çalışmalar o halde."dedim sırıtarak.

"İyi akşamlar."

"Sana da."

Bu kızı hiç gözüm tutmadı.Hayır tamam okulun birincisi ile takılıyor olabilirsin ama bu kadar hava fazla değil mi sana ya!

Neyse,gerçekten uğraşamayacağım!

Koşarak servise geçtiğimde,soğuktan birbirine giren kemiklerim az da olsa gevşedi.Havalar git gide soğuyordu.Acaba ne zaman kar yağacaktı?

Yaz mevsiminde dünyaya gelmeme rağmen,kış mevsimine aşıktım ben.Nedenini ben de bilmiyordum ama seviyordum işte.

Servisten indiğimde,annem beni kapıda karşıladı.Bir dakika...

Annem!Beni!Kapıda!Karşıladı!

"Anne?"dedim anlamayan bakışlarımla yanına vardığımda.

"Hoş geldin canım.Ömer yok mu?"

"Ömer mi?"

"Evet.Neden tek sen geldin?"

"Ömer okulda anne.Arkadaşı ile etüte kaldı.Ne zaman gelir bilmiyorum."

Annemin suratı asıldı birden.Neler oluyordu şimdi?

"Kız mı?"

"Ne kız mı anne?"

"Ömer'in arkadaşı işte."

"Annee!"

"Tamam tamam.Oğlum gelir,onunla konuşurum ben."diyerek içeri girince öylece kaldım.

Annem bana Ömer yüzünden tavır mı atıyordu yani?Ben ne günah işledim ki?

Peşinden içeri girdiğimde,sırtımdaki çantamı koltuğa bıraktım ve mutfağa giren anneme seslendim.

"Babam geldi mi anne?"

"Çalışma odasında canım."

"Ben yukarıdayım o zaman."dedim ve merdivenlere yöneldim hemen.

"Fazla gecikmeyin ama akşam yemeğ..."

"Tamam anne."

Annemi sinir etmeye bayılıyordum.Kıkırdayarak merdivenleri çıktım ve babamın çalışma odasının önüne gelince,durdum.Kapıyı tıkladım.

"Gir."

Kapıyı araladım ve tüm şirinlik rolllerimi sergilemeye başladım.Babamin beni fark etmesi uzun sürmedi.

GÜNAH KEÇİSİ:Beni Bırakma Where stories live. Discover now