Mishandeld en Uitgehuwelijkt (AF✔)

Hoofdstuk 89

Niet veel later verliet iedereen zijn plaats en werd het een chaos in de pand omdat alle mannen door elkaar gingen lopen. Ik duwde ze allemaal op zij en zocht in elke kamer en zelfs in de badkamers en toiletten. 'TFOE!' vloekte ik woedend toen ik haar niet vond. Ik rende door de mannen heen en zocht in de 2 de verdieping maar ook daar was ze niet te vinden. 'HELP MET ZOEKEN, WE MOETEN HAAR VINDEN!' riep ik hysterisch en rende de trappen af door de mannen, opeens uit de dode hoek zag ik iets vliegen achter een doos. Ik hief mijn wenkbrauwen omhoog en rende naar de doos, hoe dichter ik kwam hoe meer delen van het lichaam van Amal ik zag. Woedend schopte ik de kartonnen aan de kant en greep haar van haar haar vast. 'WAAR DENKT MEVROUWTJE NAAR TOE TE GAAN?' schreeuwde ik woedend. 'NEE ALSJEBLIEFT NEE!!' schreeuwde ze huilend...

PP ISMAEL (broer Amal)

'ISMAEL!' riep Soukayna blij en sprong op me. 'Hbiba hoe gaat het?' fluisterde ik zacht en knuffelde haar stevig. 'Alhamdulilaah, kan niet klagen!' zei ze blij. 'Dat is goed.' zei ik zuchtend. 'Waarom die zucht?' vroeg ze me bezorgd. Ik ging zitten op het bankje en zij naast me. 'Ik mis Amal en wil haar graag zien, tenminste met haar praten via de telefoon.' zei ik alweer zuchtend. 'Ze heeft me gebeld!' zei ze snel. Ik schrok en keek haar met grote ogen aan. 'En ja hoor, ik heb haar telefoonnummer!' zei ze enthousiast. 'Noo, zeg wollah!' zei ik blij. Ze knikte blij en haalde haar telefoon uit. 'Hier heb je haar nummer.' zei ze en gaf me haar telefoon. Ik haalde snel mijn telefoon ook uit en schreef de nummer over. 'Wollah shokran!' zei ik blij en stopte de telefoon terug in mijn zak.

'Neem het me niet kwalijk, maar ik ga aan de hand van haar nummer haar locatie traceren. Zouden we er van door gaan?' vroeg ik haar twijfelend. 'Tuurlijk habibi!' riep ze blij. Ik nam opgelucht haar hand vast en trok haar naar me toe. 'Je bent echt een schat!' fluisterde ik tegen haar. Ze bloosde en keek me verliefd aan. Ik kuste haar voorhoofd en knuffelde haar stevig. 'Ik kan niet zonder jou!' zei ze en knuffelde me steviger. 'Ik ook niet.' zei ik en plande een kus op haar zachte haren.

'Laten we dan gaan.' zei ik en trok haar tegen me aan. Ik zette haar af bij haar huis, 'Beslama, zie je weer!' zei ze zacht en plande een kus op mijn lippen. DAAMNNN HER LIPS! Ik bleef bij de garage staan tot ze naar binnen ging en daarna ging ik met een bigsmile op mijn gezicht naar een goede vriend van me. Ze maakt me echt gek! Kan niet wachten tot ze officieel de mijne word! Aangekomen bij mijn vriend belde ik aan. 'Sahbee!' riep Anas (vriend) blij. Hij gaf me een mannelijke knuffel. 'Vriend, kom naar binnen!' zei hij blij. Ik knikte en liep naar binnen, ik ging zitten op de zetel en wachtte tot hij ook kwam. 'En, wat heeft dit bezoekje te betekenen?' vroeg hij me terwijl hij naast me plofte met 2 redbulls. 'Ik heb je hulp nodig vriend.' zei ik zuchtend terwijl ik een slokje van mijn redbull nam. 'Waarvoor?' vroeg hij me.

'Kan je aan de hand van een telefoonnummer de locatie traceren?' vroeg ik hem. 'Uh, heb je berichten aan de hand van die nummer gewisseld?' vroeg hij me. 'Nee, heb gewoon de nummer bij me.' zei ik zuchtend. 'Dat gaat dan wat moeilijker zijn, heb je het dringend nodig?' vroeg hij me. 'Pff, niet dringend dringend, maar als het kan zo snel mogelijk.' antwoordde ik. 'Oké tegen morgen heb je het.' zei hij. 'Ik ga je dan de nummer doorsturen.' zei ik en haalde mijn telefoon uit mijn zak. 'Voilà.' zei ik en stopte mijn telefoon terug in mijn zak. 'Safe, ik heb het binnen gekregen, tegen morgen ochtend inshAllah heb je het.' zei hij.

Ik stond op en keek hem dankbaar aan. 'Wollah broer, shokran!' zei ik eerlijk. 'Is niets, hiervoor zijn we broeders!' zei hij lachend. Hij liep met me naar de deur en groette me. Ik liep opgelucht terug naar huis, ik kan niet wachten tot ik Amal terug ga zien! Ik opende de deur en liep naar binnen. 'Waar was je?' vroeg papa toen ik in de zetel plofte. 'Bij een vriend.' antwoordde ik zuchtend. Ik nam mijn laptop en liep naar mijn kamer. Ik passeerde over Amal's kamer en ging snel naar binnen. Ik keek zuchtend rond, 'Amal, inshAllah ga ik je morgen zien!' zei ik zuchtend en liep naar mijn kamer. Na 40 minuten op de laptop gezeten te hebben viel ik als een blok in slaap... 

Ik werd wakker gemaakt door mijn telefoon. Slaperig opende ik mijn ogen en greep naar de telefoon. Het bericht: 'Sahbee, hier heb je het adres: Rodemeerstraat 58, chalaaz!   Er verscheen een brede grijns over mijn gezicht, ik ga eindelijk Amal zien! 'WOOLLAAH SHOKRAN VRIEND!' stuurde ik terug. Ik sprong blij onder douche. Na  5 minuten droogde ik mezelf en deed een zwarte short aan met een witte polo trui. Ik kamde mijn haren in model en spoot nog OneMillion op. We moeten er fresh uit zien, voor zusjelief, toch? Ik deed mijn witte Louboutin sneackers aan, nam mijn gsm en rende naar beneden. 'Naar waar ga je om 11 uur?' vroeg papa. 'Naar een vriend, kom over 2 uur terug.' zei ik en liep naar buiten.

Gelukkig straalde het zonnetje, ik stapte mijn auto in en stelde de ingebouwde navigatiesysteem in op het adres. 'Je locatie is bereikt.' zei de navigatiesysteem. 'Shokran habiba!' zei ik met een bigsmile tegen "haar"  en parkeerde op de grote parking. Ik stapte uit en deed mijn zonnebril uit. Wow, wat een mooie huis! Ik ging naar de grote poort en tot mijn verbazing was die kwart open. Ik wou de poort wijder openen, maar het lukte niet, iets lag er tegen aan. Ik probeerde mijn hoofd tussen de 2 poorten te duwen en tot mijn verbazing lagen daar 2 mannen op de grond?! Ik trok mijn hoofd er weer uit en keek naar de poort. Hoe kan ik binnen geraken?  Ik besloot om er over te klimmen. Ik gooide mijn gucci tas over de muur en klom dan zelf over de muur. Ik sprong naar beneden en deed mijn tas weer aan en rende naar de 2 mannen.

'Hey, wakker worden!' schudde ik de ene wakker. Hij gaf geen kick! 'BRADAA!' riep ik en schudde de andere, maar ook hij beweeg niet. Er lag een grote plas bloed rond zijn hoofd, ingebroken?! Ik rende naar de deur en die was ook open. Ik zag spullen op de grond liggen en werd nog meer bezorgder. 'AMAAAL!' riep ik door het huis. Na de woonkamer en de keuken gecheckt te hebben rende ik naar boven, en opende alle kamers, maar ook daar was ze niet! Bang liep ik terug naar buiten, ya Allah waar zou ze zijn?! De enige manier om te weten wat er was gebeurd is aan de hand van de bewakers. Ik rende zenuwachtig naar ze toe, met een glas water. Ik gooide het water op zijn gezicht en tot mijn verbazing schrok hij wakker. Hij greep pijnlijk naar zijn hoofd, ik greep hem van zijn kraag, 'Waar is Amal?' vroeg ik hem bang. 'Z-ze hebben h-haar mee g-genomen.' kreunde hij van de pijn. 'WAT?!' schreeuwde ik geschrokken....

Vote, share and comment!