Mishandeld en Uitgehuwelijkt (AF✔)

Hoofdstuk 78

Wat vooraf ging:

Ze ging naast me zitten, en wreef over mijn rug. Ik duwde huilend en trillend haar hand weg, en keek haar bang aan. 'H-hebben we h-het gedaan?!' vroeg ik haar stotterend...  

_________________________________________ 
PP AMAL

Ik werd ruw wakker geschud door Ilyas. Bang keek ik hem aan. 'Waar is ontbijt?' vroeg hij me koud. Ik keek hem nog banger aan, oh ja het is ook nog waar, ik zal voor hem eten moeten maken! 'Ik heb buikpijn, ga en maak voor je zelf.' antwoordde ik zacht en deed de deken weer over mijn hoofd. 'A WILI WAARVOOR BEN JE MIJN VROUW?! GA NU!!!' riep hij woedend en trok de deken van me af. Ik deed geen kick wat hem nog bozer maakte. Hij trok me ruw van mijn arm waardoor ik opstond. 'AAAUW!' kreunde ik van de pijn. Hij had me gisternacht mishandeld, waardoor daar onderaan nog steeds pijn deed.

'Ga nu!' zei hij stil. Ik keek hem lachend aan.  'Hoe moet ik ontbijt maken, als er geen eten in huis is?' vroeg ik hem lachend. Hij liet me los en liep de keuken in en keek overal en inderdaad, ik had gelijk, weloe food! Hij keek me koud aan en liep de trap op. 'Aaauw.' kreunde ik zacht en ging weer zitten. Ik keek zuchtend voor me uit. Ik mis mama, Safuane, Ismael, oma en mijn 3 vriendinnen Soukayna, Yasmine en Aicha. En o ja, ik mis mijn telefoon, ik wilde mijn telefoon terug zodat ik ze allemaal kon bellen! 5 minuten later liep hij weer de trap af. 'Mag ik mijn gsm?' vroeg ik hem. Hij keek me met opgetrokken wenkbrauwen aan. 'Jij een gsm?' vroeg hij me lachend. 'J-ja, zou ik alsjeblieft mijn telefoon mogen?' vroeg ikzenuwachtig.

'Nee.' antwoordde hij terwijl hij zijn schoenen aandeed. Wat had ik zin om hem aan te vallen! Maar toch hield ik me in.  'Ik ga bewaker sturen om eten te halen, als ik terug kom wil ik eten zien!' zei hij en liep naar buiten. 'Ga, en kom nooit meer terug!' siste ik boos. Ik stond zuchtend op en verkende het huis. Het was wel een mooie villa, groot en ruim. In elke kamer had je een badkamer, en het was allemaal mooi ingericht. Alleen.... ik was niet blij, en jullie weten allemaal de reden! Na heel het huis verkent te hebben liep ik de reuze trap weer af en ging naar de grote voordeur. Ik opende die, en liep naar buiten. Ik zag 2 gespierde mannen voor de poort staan en liep er naar toe. 

'Uh waarmee kan ik jullie helpen?' vroeg ik ze. 'Niks, we bewaken hier, mevrouw Amal.' antwoordde een van de mannen vriendelijk. 'Huh? Waarvoor moeten jullie bewaken?' vroeg ik ze. 'Mevrouw Amal, wij zijn jouw bewakers.' antwoordde hij weer vriendelijk. 'Oh ja, oké!' zei ik snel. Ik herinnerde me dat Ilyas daarnet zij dat hij een bewaker zou sturen, om eten te halen. 'Ik ga wel boodschappen doen in jouw plaats.' zei ik snel. 'Maar mevrouw Amal, meneer Ilyas zei dat ik het moest doen.' zei de bewaker. 'Nee, het is goed, ik ga het wel doen.' zei ik snel. 'Meneer Ilyas zal echt boos worden.' zei de andere bewaker. Hij heeft gelijk, Ilyas gaat kwaad worden, en misschien hem ontslagen. Maar ik wil een beetje naar buiten! Pfff. 'Oké ga jij maar.' zei ik snel.

Hij keek me dankbaar aan, en liep weg. Ik ging zuchtend zitten in de tuinstoel, en keek naar het helderblauw water van het zwembad. Ik mis Soukayna en wil haar echt zien! Maar ik heb geen telefoon! Misschien kan ik het vragen aan de bewaker? 'Hey! Kan je eens komen?' riep ik naar de bewaker. Hij knikte en kwam naar me toe. Ik stond op en liep het huis binnen en hij achter me aan. Ik plofte in de zetel en keek de bewaker aan die voor me stond. 'Waarvoor heb je me nodig, mevrouw Amal?' vroeg hij me. 'Om te beginnen, noem me gewoon Amal.' zei ik. Hij knikte, 'Mag ik eens je telefoon, de mijne is stuk en ik wil naar iemand bellen.' zei ik hem met kleine oogjes.

'Natuurlijk! Hier!' zei hij en overhandigde me zijn telefoon. Ik drukte op de "aan knop" en zag een mooie meid. 'Je vrouw?' vroeg ik hem. Hij knikte trots. 'Siham!' zei hij blij. Ik knikte en typte de telefoonnummer van Soukayna in, en het ging over. TUUUT TUUUT TUUUT. Jammer genoeg nam ze niet op. Ik beëindigde zuchtend en gaf de telefoon terug. 'Bedankt.' zei ik. 'Mag ik weten hoe je heet?' vroeg ik hem. 'Ik ben Mourad.' zei hij met een glimlach. 'Mooie naam, mashAllah. Maar je mag gaan.' zei ik met een glimlach. 'Oké, als je me nodig hebt dan moet je maar op dit knopje drukken.' zei de bewaker en wees naar een knopje in de muur. Ik knikte en hij liep weg. Ik nam de afstandsbediening en ging wat tv kijken. Na enkele minuten viel ik in slaap. 'Mevrouw Amal, ik heb eten gehaald.' schudde de bewaker me wakker....