Beberapa minit kemudian,kereta papa Ayina sudah bergerak pergi dari situ.Ayina melambai lemah untuk kali yang terakhir.Teringat dia kata kata terakhir mamanya tadi.

"Jangan nangis eh,Yina."

Sorry lah,dia dah nangis pun.Air mata dah mengalir ni.Huwaa,sedih!Dia endahkan Qing yang melihatnya menangis.Biarlah,yang penting dia dapat buang sekejap kesedihannya.

Tuk!"Kau kenapa nak nangis macam budak kecil?"Qing mengetuk kepala Ayina.

"Woi,sakitlah!" Marah Ayina,terus dia memandang tepat ke arah Qing sambil mengesat air matanya.Qing hanya tersengih kecil.

"Kalau kau sedih sangat,aku ada.Nak peluk ke?Nak pinjam bahu?" Soal Qing dalam nada mengusik.Ayina memandang tajam ke arah Qing.

"Diamlah kau,tak payah nak gatal sangat.Aku tak ingin nak peluk kau." Ayina merengus dan memeluk tubuh.

"Dah tu,jomlah naik asrama.Nak berdiri lama kat sini buat apa?Kau tak payah sedih sangatlah.Kan aku ada,kawan kau yang dua ekor tu pun ada hasil pujukan kau ajak diorang masuk asrama.Nasib diorang pun kena terima juga," puk!

"Adoi,sakitlah.Kau kenapa tumbuk aku?" Qing menggosok bahunya yang ditumbuk kuat oleh Ayina tadi.

"Diorang manusia lah,bukan binatang.Yang kau panggil diorang dua ekor,kenapa?" Marah Ayina membela Kim dan Akim.

"Yelah,yelah,aku silap cakap je.Ingat aku ni boxing bag kau ke,aku ni bantal peluk kau je tau." Balas Qing.

"Huh,suka hati kau je lah." Ayina mengangkat barang barangnya dan bergerak meninggalkan Qing.

"Woi,tunggu aku lah." Qing juga pantas mengangkat barang barangnya dan mengejar langkah Ayina.Dan mereka pun bersama sama masuk ke kawasan asrama aspura aspuri yang bersebelahan dan dipisahkan dengan pagar dawai.

☆ ☆ ☆

"Hey Bino!" Jerit Qing.

"Weh,Qing.Kau pun masuk asrama ke?Apa mimpi kau?" Balas Bino terkejut.

"Yelah,kau bilik sini ke?" Soal Qing,malas dia nak ceritakan hal yang sebenar kepada Bino.

"Haah,"

"Eh,Qing!Kau buat apa kat sini?" Soal Mian yang tiba tiba muncul.Qing mengetuk kepala Mian.

"Dah aku kat sini,aku masuk asrama lah." Mian hanya tersengih sengih.Bino dan Mian ni memang budak budak asrama.Rajin belajarlah katakan.

"Heh,yelah.Kau carilah katil mana akan jadi milik kau tahun ni." Suruh Mian.

"Katil mana lagi ni kosong?" Qing memerhati sekeliling.

"Kat hujung tu,yang lain dah ada orang kot.Takpe,biar kita semua geng katil hujung." Kata Bino.

"Alah,kan bagus kalau Ray pun masuk asrama.Barulah lengkap geng kita,and meriah sikit." Ujar Mian.

"Haah lah,"

"Takpe nanti kita pujuk dia masuk asrama sama," dan selepas itu mereka bertiga bertenggek di katil masing masing sambil berbual panjang lebar.

"Korang tau tak Kim dan Akim blok mana?" Soal Qing.

"Blok sebelah kut,entahlah.Tapi aku macam nampak kelibat diorang kat situ tadi," balas Mian.

"Hmm,macam manalah agaknya Ayina sekarang?" Kata Qing tiba tiba,Mian dan Bino sudah memandang semacam ke arah Qing.

"Dia pun masuk asrama?" Tanya Bino,Qing mengangguk.Jangan Ayina sambung menangis,sudahlah.Bisik hati kecil Qing.

"Alah,dia pandai jaga diri lah tu." Ucap Mian.

~~~

"Huwaa...Huwaa...Mama nak balik rumah.Kejamnya,kenapa aku harus masuk asrama.Tak sanggup aku nak masuk dalam." Ucap Ayina yang masih lagi berdiri di depan pintu asrama aspuri blok 3.

"Kak,tak nak masuk ke?" Tiba tiba seorang junior Ayina menegurnya.

"Hah,nak masuklah ni." Ayina terus masuk ke dalam bilik sambil melihat sekeliling.Hmm,ok je pun.Tak adalah teruk sangat.Still ada katil tempat nak tidur.

"Akak pilihlah mana katil yang akak nak.Tinggal dua katil yang kat tengah tu je lagi yang kosong," beritahu junior tadi yang menegur Ayina.

"Ok.." Balas Ayina lemah,lantas dia memilih katil tingkat bawah.Takut dia nak ambil katil tingkat atas tu.Mana tahu dia buas sangat masa tidur,jatuh macam durian runtuh pula atas lantai.

Qing,boleh tak kau temankan aku.Sunyi lah seorang diri ni.Ayina berbisik dalam hati.Tiba tiba teringat pula dengan Qing.Entah,dia rasa Qing pun tak biasa lah tinggal asrama ni.Dah terpaksa,huhu.

###

BAD GIRL IN GLASSES Where stories live. Discover now