Mishandeld en Uitgehuwelijkt (AF✔)

Hoofdstuk 62

PP AMAL

Toen ik dit hoorde, was het alsof er messen in mijn hart werden gestopt! Heel mijn leven is kapot! Alles is kapot! 'NEE DOE ALLES BEHALVE DAT!' riep ik huilend. Hij kneep stevig in mijn keel en riep 'Je gaat accepteren!' Ik schudde hevig mijn hoofd, en begon te roepen als een gek. 'IK WIL NIET! IK BEN MAAR PAS 18!' riep ik huilend. Hij klapte me met een stevige klap, dat mijn linker oor begon te piepen. 'JE GAAT ACCEPTEREN VUILE K*HBA!' schreeuwde hij in mijn gezicht. Hij spuugde nog eens, en liep daarna weg.

Ik stortte neer op de grond, en begon te huilen als een gek. 'NEE YALLAH!' riep ik huilend. Ik wil mijn toekomst niet met een ander maar met Safuane! Ya Allah, waarom help je met niet, wanneer ik je nodig heb?! Ik gooide de tafel om, wat pijn deed aan mijn handen, maar het boeide me niet! Mijn toekomst boeide me wel! Ya Allah, waarom?! WAAROM?! Ismael rende de trap naar beneden, en keek me geschrokken aan. 'Amal wat is er?' vroeg hij me.

'Papa gaat me uith...' maar kwam niet uit mijn woorden, en besefte het nu pas! Ik word UITGEHUWELIJKT! Papa gaat zijn bloedeigen enige dochter uithuwelijken! 'AAARGH!' schreeuwde ik huilend, en gooide een vaas om. Ismael hield me stevig tegen 'AMAL WAT GAAT PAPA DOEN?!' riep hij boos. 'UITHUWELIJKEN!' schreeuwde ik en begon te huilen. Hij was in shock en wist niet was hij moest doen. 'PAPA!' riep ik huilend en sloeg op zijn borst. 'GAAT!' riep ik en gaf een stevige vuist op zijn borstkas. 'MIJ!' riep ik huilend terwijl ik weer sloeg. 'UUITHUWELIJKEN!' schreeuwde ik huilend. Ik begon zwaar te ademen, en deed mijn hand op mijn hart, waar het zeer begon te doen.

Ik voelde alles draaierig worden en verloor mijn evenwicht. Voor ik het wist, voelde ik de harde grond en raakte buiten bewust zijn...

PP ISMAEL

Het deed pijn om mijn enigste zus zo ingezakt te zien! Moest het kunnen had ik al die pijn dat ze nu heeft op mij zelf nemen. Maar jammer genoeg is het leven niet zo makkelijk... 'Amal rust een beetje.' zei ik toen ik haar brandwonden had verzorgt. Ik stond recht, en keek haar aan 'Heb je nog iets nodig?' vroeg ik haar. Ze vroeg me of ik de tv wou aan doen, dat deed ik voor haar daarna liep ik de trap op. Ik liep mijn kamer binnen en gooide de deur dicht.

Ik liet mijn tranen de vrije loop. Ya Allah, waarom moet al dit mijn zus overkomen? Het doet me echt maar ook echt pijn om mijn zus zo ingestort te zien, en niets te kunnen doen! Ik ging liggen in mijn bed, en voor ik het wist viel ik tijdens mijn tranen in slaap. ...

'NEE DOE ALLES BEHALVE DAT!' hoorde ik Amal schreeuwen. Gapend strekte ik me uit, er was een hele herrie daar beneden, maar ik besloot eerst de wudu te doen. Na mijn wudu liep ik de trap naar beneden, waar ik een huilende Amal vond. 'Amal wat is er?' vroeg ik haar geschrokken. 'Papa gaat me uith....' maar ze kwam niet uit haar woorden. YA ALLAH ZEG NIET DAT HET IS WAT IK DENK?!   'AMAL WAT GAAT PAPA DOEN?!' vroeg ik haar. 'UITHUWELIJKEN!' schreeuwde ze huilend. Ik sloot mijn ogen, bij dat woordje, en voelde pijn op mijn borst. Hoe durft hij?! Hoe durft hij zijn enigste dochter uit te huwelijken?! Een traan verliet mijn ooghoek.

Amal werd helemaal hysterisch en begon me te 'slaan'. Ze stopte en deed haar hand op haar hand, geen seconde later viel ze buiten bewust zijn op de grond. 'AMAL!' riep ik bang. Ik tilde haar snel op, en rende naar mijn auto. Ik deed haar in de achterbank, en startte de auto. Ik scheurde de straat uit, naar het ziekenhuis. Aangekomen daar, hielpen ze me direct. Ik zat in de wachtkamer heen en weer te lopen, terwijl er tranen uit mijn ogen bleven stromen. HOE DURFT HIJ HAAR UIT TE HUWELIJKEN? Zijn bloedeigen dochter?! Eerst de hele tijd mishandelen dan uithuwelijken?! Ik werd er echt helemaal emotioneel van. SubhanAllah hoe een mens kan zijn!

De dokter kwam naar buiten. Ik liep er snel naar toe. 'Dokter hoe gaat het met haar?' vroeg ik hem. 'Niks ernstigs, ze mag weer naar huis.' antwoordde hij. Ik knikte gerust. 'We hebben gezien dat ze brandwonden heeft, waardoor?' vroeg hij me onderzoekend. 'Oh euh, ze heeft haar daarnet aan de barbecue spiezen verbrand.' antwoordde ik snel. Het deed me pijn om te liegen, maar voor even moest het. 'We hebben al het verbrande huid weggehaald en een snel genezende zalfje voor haar gesmeerd. Het is niet meer zo heftig als daarnet. Ze gaat wel een weekje deze zalf moeten gebruiken voor een nog snellere herstelling.' zei hij. Ik knikte opgelucht. De deur werd geopend en een huilende Amal kwam naar buiten.

Snel knuffelde ik haar stevig. 'Ismael!' zei ze huilend. Ik tilde haar op, en kreeg van de dokter de zalf. 'Stuur maar de rekening naar huis.' zei ik nog en liep toen met de huilende Amal in mijn armen. ... Aangekomen thuis, hielp ik haar met afstappen, en stopte haar direct in haar bed...

PP AMAL

Ik werd wakker van de pijn. Toen ik goed keek, zag ik dat een paar doktoren de verbrande vel op mijn wang en handen aan het verwijderen waren. 'AAUW!' kreunde ik huilend. Ze schrokken, 'Gaat het? We zijn bijna klaar, nog eventjes.' zei een van de dokteren. Toen ze eindelijk klaar waren, smeerden ze nog een zalfje op mijn (brand) wonden. Het waren niet echt meer brandwonden, en zagen er veel beter uit dan eerst. 'Gaat het meid?' vroeg een van de doktoren. Ik knikte. 'Je kan naar huis gaan.' zei een verpleger. Toen ik het woordje 'huis' hoorde begon ik te huilend. HUIS? Wtf voor huis heb ik?! Een huis waar ik word mishandeld en binnenkort ga uitgehuwelijkt worden?

Ik opende huilend de deur, en zag Ismael me huilend aankijken. Hij tilde me op en bracht me naar huis. Aangekomen thuis stopte Ismael me direct in bed. Hij smeerde nog een crème op mijn wonden, en deed het licht uit. Ik ging goed liggen, en dacht aan alles. Letterlijk alles, van de botsing van ik en Safuane in de winkel tot wat Sara allemaal heeft uitgespookt! Ik liet tranen vallen van dankbaarheid, dat ik sommige dingen heb mogen meemaken, maar ook tranen voor het woordje 'waarom?!'

 Waarom is Sara in mijn leven gekomen en heeft alles verpest?! Waarom heb ik een harteloze vader? Hoe moet ik dit nu aan Safuane zeggen? Hoe?! 'Safuane, ik word uitgehuwelijkt, we kunnen niet meer verder. ...' ??! Aan wie ga ik worden uitgehuwelijkt?!  Ik sloot mijn ogen en viel in een onrustige slaap.

'Yallah wakker worden a vuile k*hba! Trek deze jurk aan, ze komen zo jouw hand vragen!' schudde papa me wakker.... De dag dat geen een meisje wilt meemaken, ga ik nu meemaken!...

Vote, share and comment!