Hopelessly in Love with Mr. Perfect (Brylen Esguerra's Heart)

Chapter 58 He's also in Pain

CHAPTER 58 💔 He's also in Pain

Bryan's POV

"Alis na."

"What?",nakakunot ang noong sabi ni Bitchany.

I rolled my eyes at nilagpasan nalang sya. Wala akong napala sa pagsunod ko. Nabadtrip lang ako ng todo.

Bwisit na Jester yun. Pinopormahan ata nun si Abby eh. Naalala ko kasi yung sinabi sakin nun ni Abby. May gusto sa kanya yung Jester na yun!

Kung noon na kami pa sinabi nito na wala syang balak manggulo, ngayon naman na wala na raw kami ayon kay Abby, feeling nya pwede na?! Tangina!

Dapat talaga tinodo ko ang pagtadyak sa upuan nya kanina sa sinehan eh. Para tumalsik sya at masubsob sa kung saan. Damn him.

Who gave him the right to laugh with my Abby? To talk to her. To wrap his arms around her? Pasalamat sya hindi ko balak mag-eskandalo sa harap nung babaeng kasama nya.

"Brylen!",matinis ang boses na tawag ni Bethany.

Hindi ko sya nilingon at nagpatuloy lang ako sa paglalakad.

"Urgh!",asar nyang sabi at naglakad na palayo.

Hindi ko naman talaga yun kasama eh. Nakita ko lang dito. Napakatanga pa dahil pinahuli ako kela Abby. Sa ayaw ko lang mabisto kaya sumama na ako kunwari sa kanya eh.

Dammit. Abby's laugh na ako ang nagiging dahilan noon, ngayon yung Jester na yun na. At kung makapagpapunas pa ng labi! Gusto ata nun ng lalaki na yun na basagin ko muka nya eh.

I ride my car at nagmaneho na pauwi.

Napabuntong-hininga nalang ako nang makarating sa bahay at bumaba sa sasakyan. 

Pagbukas ko ng pinto, naabutan ko si Dad na nakaupo sa sofa at nanonood ng t.v.

"Good evening Dad.",I greeted nang hindi tumitingin sa kanya.

"Good evening. Saan ka galing?",sabi nya.

"Mall.",I said. Dire-diretso na akong naglakad paakyat sa kwarto.

Nahiga ako sa kama at napatulala na naman sa kisame. Fuck. I really miss Abby. Ni hindi nya ako kinakausap. Binantaan na rin nya ako tungkol sa paglapit at pagkausap ko sa kanya.

Her words hurt. It stabs literally. Pero alam ko naman na higit pa ang nagawa ko sa kanya. So maybe I deserve her treatment anyway.

Dinukot ko sa bulsa yung phone ko. I stared at my wallpaper. Kaming dalawa lang naman.

I opened my messages para makita na hindi pa din nya sineseen man lang yung mga chat ko. Ni hindi ko alam kung binasa manlang nya ba kahit isa lang sa mga text messages ko.

Naiintindihan ko naman kung sobra syang galit eh. Hindi ko lang talaga matanggap na wala na kami, at parang malabo nang mabalik sa dati.

Iniurong ng empire ang desisyon para ipakasal ako kay Chloe. Dahil si Chlole daw, dadalhin na pabalik sa States. Para sa parusa nya na pakikipagrelasyon kay Dean secretly.

Yup. They knew what happened to us. They knew what we did.

At mas pinili pa nilang ibigay sakin yung pinakamahirap na parusa. They left me hanging. Iniwan nila ako na walang choice. Iniwan nila akong nag-iisip para sa kung ano bang susunod na mangyayari. Ikakasal ba ako, o hindi. Kung ipapakasal man ako, kanino?

I'm already turning 18 this month. Malamang pagkatapos ng birthday ko may desisyon na. Pero kung noon wala akong pakealam, ngayon parang napakabigat na ni hindi pa manlang kami nagkakaayos ni Abby, pwede na akong magkaroon ng bagong babae sa buhay na ni hindi ko naman yata kayang mahalin dahil sa naiwan ko para sa babae na una kong minahal.