Han (1. Kitap)

Bölüm 65

XI. Arvinder J. Akalnivas Oja'ya dönerek ve küçümseyen bakışlarla "Ölü çağıranlar sadece bulundukları yere felaketler getirirler. Onlar ruhların huzurunu bozan kimselerdir. Batagar öğrencisinin böyle bir aşağılama ile yaşadığını biliyor mu?" dedi.

Lura'nın elindeki balyozun parlaklığı dahada artmaya başladı. Lura sakin kalmaya çalışsada artık sinirden gözleri bile sapsarı parlamaya başladı. "Ustam hakkında konuşmaya nasıl cüret edersin!" dedi.

XI. Arvinder J. Akalnivas gülerek "Anlaşılan ustan sana kendi hakkında her şeyi anlatmamış. Küçük kardeşim Batagar J. Akalnivas hakkında nasıl konuşacağımı sana mı soracağım." dedi.

Lura şaşırarak  "Küçük kardeş mi?" dedikten sonra yutkundu ve hafifçe eğilerek "Özür dilerim efendim. Saygısızlığımdan dolayı beni affedin efendim. Ustamın abisi olduğunuzu bilmiyordum. Bilseydim sesimi dahi yükseltmezdim." dedi.

XI. Arvinder J. Akalnivas memnun olarak "Kardeşimin şimdiye kadarki tek öğrencisinin uysal olmasını beklemiyordum zaten. Neyse bunu kardeşimin hatırı için görmezlikten geliyorum. Ama şunu asla unutma hiç bir ölü çağıran tapınağımın yanına bile yaklaşamaz. Bir daha ki sefere varlığı ile kutsal ışığı kirletmesine izin vermeyeceğim." dedi ve arkasını dönerek tapınağın kapısına doğru yöneldi.

Bunun üstüne Lura ve Oja'da tapınaktan ayrıldıktan bir süre sonra Lura sessizce Oja'ya "Rhene nerede?" diye sordu.

Oja tam cevap verecekken Rhene zihin taşı ile bağlanarak "Aldım. Buluşma yerine gelin" dedi.

Lura şaşkın bir ifade ile neyi aldığını, buluşma yerinin neresi olduğunu düşünürken Oja "tamam geliyoruz" dedi.

-----------------------------------------------------------------

Prof.Leofric Batwrih tanımlama büyüsünde gördüklerine inanamadı. Çünkü hayatında ilk defa bu kadar bilinmeyenli ve anlam veremediği bir tanımlama ile karşılaştı. Profesör kendi içinde cevaplar ararken Han'ın sesi ile irkildi.

Han üzgün bir ses tonuyla "Hocam sizin çizdiğiniz dövme kanamazken neden benim çizdiğim dövme kanıyor." dedi.

Profesör iç çekerek "Henüz bana tam olarak güvenmediğinin bir etkisi." dedi.

Han hafif şaşırarak "Nasıl yani?" dedi.

"Bu büyü karşılıklı güvene ve inanca bağlıdır. Kim bu duygularda tereddüt yaşarsa onun sembolü kanar" dedi profesör.

Han o an büyük bir utanma duygusu ile kafasını eğdi ve "Özür dilerim hocam."dedi.

Profesör sağ eliyle Han'ın kafasını okşayarak "Önemli değil. Güven zamanla olacak bir şey. Şimdi bunları düşünme. Sana bir çalışma programı yapmalıyız. Önce bana hangi kürede ne kadar ilerlediğini anlat" dedi.

Han "Irksal ve çağırma kürelerimi daha önce hiç kullanmadım. Nasıl kullanacağımı da bilmiyorum. Boyut küresini bir sefer kullandım ama etkili ve büyük bir boyut açamadım. Zihin küremi kullanıyorum ama hangi seviyede olduğumu bilmiyorum ama iyi olduğumu düşünüyorum. Çünkü yatkınlık testinde %86 çıktı. En çok element küresini kullanıyorum. Yatkınlık testlerinde %99 ateş, %98 toprak, %97 elektrik ve %96 su çıktı. Diğer kürelerim hakkında en ufak bir bilgim yok." dedi.

Profesör stressli ama gururlu bir şekilde "Burada bana çok iş düşüyor gibi görünüyor. Benim senin eğitimine başlamadan önce bazı araştırmalar yapmam ve bilgi toplamam lazım. Benim uzmanlığım element küresi olduğu için sana şimdilik temel meditasyon ve element küre eğitimlerine ağırlık vermemiz en mantıklısı olur. Bana element küresinde yapabildiğin en güçlü büyüyü göster bakalım." dedi.

Han kafasını sallayarak "tamam" dedi ve iki adım geri giderek sol elini havaya kaldırarak büyü yapmaya başladı. Elinden iki-üç metre ileride bir metre çapında lavdan bir küre oluşmaya başladı. Oluşan lav 900 derecedeydi. Hocası büyük bir şaşkınlıkla Han'a bakarak ne ara büyülü sözleri söyledi ve nasıl bu kadar kısa sürede bu kadar yüksek derecede lav oluşturdu diye düşünmekten kendini alamıyordu. O sırada Han lavı sıkıştırmaya başladı. Profesör heyecanla Han'ı izlemeye devam ediyordu. Lav küpünün çapı giderek azalıyordu bununla beraber lavın kararlılığı azalıyordu. Han hocasın gözüne girebilmek için kendi sınırlarını zorluyordu. Bu sefer lavı yarısına kadar sıkıştırabileceğine inanıyordu. Hocası lavın kararsızlığının artığını görünce Han'a yaklaşarak durmasını söyledi. Han hocasını dinlemeyerek sıkıştırmaya devam etti. O sırada lav küpü seksen santimetre çapına kadar sıkışmıştı. Han biraz daha zorlayınca etraftaki tüm kuşları korkutup uçmalarına sebep olan patlama sesiyle lav küpü patladı ve etrafa yüksek bir hızla lavlar dağılmaya başladı. Profesör böyle bir patlamanın olacağını tahmin ederek Han'ı ve kendisini koruyacak erişkin bir ağaç gövdesi kadar kalın ve bir o kadar yüksek buzdan bir duvar yarattı. Bu sayede patlamadan zarar görmeden kurtuldular. Fakat etraftaki ağaçlar hatta kayalar bile lavların yakıcı gücüne maruz kalmışlardı.

Profesör sinirli bir şekilde Han'a dönerek "Kural 1...

---------------------------------------------

Arkadaşlar bölüm geç geldi kusura bakmayın. Sebebi doğuda yapılan internet kesintisinden dolayı yazamadım. Umarım beklediğinize değmiştir.

İyi okumalar...