Chapter_45

3.9K 444 29
                                    

- Πριν ξεκινήσετε να διαβάζετε να σας θυμίσω μερικά πράγματα! 

1) Η Μαίρη είναι μαμά του Τζακ (μητριά για την ακρίβεια μιας και ο Μπεν και η Μαίρη δεν είναι οι πραγματικοί γονείς) 

2) Την πρώτη φορά που είχαν μπει οι "κακοί" στο σπίτι της Ντάρσυ είχαν αφήσει ένα χαρτάκι με κάτι ονόματα :  Ρίτα Σάρα Τζόουνς , Φίλιπ Τζακ Γουίλσον(στην συνέχεια η Ντάρσυ είχε βρει δύο ταυτότητες με αυτά τα όνοματα στο δωμάτιο της Μαίρη και του Μπεν )
Μέισον Στέφαν Γουίλσον 
Αλεξάντερ Όλιβερ Γκαρσία 
Τζένη - Τόμας Μίλλερ

Αυτά καλή ανάγνωση!  






Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 2015





Τα μάτια μου ανοίγουν απότομα λόγω της ξαφνικής παγωνιάς στο πρόσωπο μου. Κοιτάω γύρω μου τρομοκρατημένη, τι γίνεται; Που είμαι;

"Καλημέρα γλυκιά μου" λέει με ειρωνική φωνή η Μαίρη κρατώντας ένα άδειο ποτήρι νερό.

"Τι θες;" λέω ζαλισμένη από το νερό που πριν λίγο προσγειώθηκε στο πρόσωπο μου.

Δεν απαντάει γελάει και κάνει κυκλικές κινήσεις γύρω από την καρέκλα που είμαι δεμένη. 

"Πως κοιμήθηκες;" ρωτάει και εγώ αγκομαχώ από τον πόνο που νιώθω στα χέρια μου που είναι δεμένα. 

"Σαν πουλάκι" λέω με ειρωνεία και εκείνη χαμογελάει.

"Χαίρομαι" λέει και σταματάει πίσω από την καρέκλα. 

Η Μαίρη, το τελευταίο άτομο που θα περίμενα. Αλλά τι σχέση έχει με αυτούς. Έχει ψεύτικη ταυτότητα, το ίδιο και ο άνδρας της. Μπορεί να λειτουργούν σαν ομάδα, μπορεί και όχι.

"Τι σκέφτεσαι;" ρωτάει.

"Γιατί όλα αυτά;" ρωτάω απελπισμένη.

"Όλα στην ώρα τους, προς το παρόν το μόνο που μπορώ να σου εγγυηθώ είναι ότι θα περάσεις καλά σήμερα" λέει και βγάζει κάτι από την τσέπη της. 

"Τι εννοείς;" ρωτάω πανικοβλημένη.

"Θα πάμε σε ένα πάρτι" λέει και γελάει στο τέλος. Η γυναίκα είναι άρρωστη.

"Τι;"

"Αλλά πρέπει να πάρεις την δώσει σου" λέει και με πλησιάζει με μία σύριγγα.

"Ποια δόση;" λέω και αρχίζω να κλαίω προσπαθώντας να απομακρυνθώ όσο μπορώ.

"Τσ τσ " λέει και κουνάει αρνητικά το κεφάλι της απογοητευμένη. 

Νιώθω ένα τσίμπημα στο χέρι μου και ένα ουρλιαχτό μου ξεφεύγει. 

"Σταμάτα" φωνάζω μα ο πόνος δεν υποχωρεί. 

"Όνειρα γλυκά" ψιθυρίζει και τα πάντα γίνονται μαύρα. 





Μεριά Τζακ...


"Έχω ψάξει παντού, δεν είναι πουθενά! Έχω πάει στα παλιά στέκια τους, έχω επικοινωνήσει με τους πάντες " φωνάζω έξαλλος.

"Ηρέμησε κάτι θα σκεφτούμε" λέει ο Μπεν προσπαθώντας να παραμείνει ψύχραιμος. 

"Τι θα κάνουμε;" ρωτάω απογοητευμένος και κάθομαι στο καναπέ. 

Έχει εξαφανιστεί. Η αστυνομία ψάχνει παντού, η πόλη έχει ερημώσει για αυτό. Οι άνθρωποι φοβούνται με όλα αυτά που έχουν γίνει. Πρώτα ο Άντριαν μετά η Ντάρσυ. Μόνο που δεν θα αφήσω την Ντάρσυ να έχει την ίδια κατάληξη. 

Μία μέρα έχει περάσει και όλοι είναι σοκαρισμένοι. Η μητέρα της δεν έχει σταματήσει να κλαίει και η Μαίρη έχει εξαφανιστεί από τότε. Δεν ξέρω τι γίνεται, όλα έγιναν τόσο γρήγορα. 

"Μήπως να μιλήσουμε στην αστυνομία;" ρωτάει ο Λούκας.

"Όχι!" απαντάω απότομα.

"Δεν μπορείς να τον προστατεύεις για πάντα Τζακ! Έτσι και αλλιώς θα ξανά επιστρέψει στην φυλακή σύντομα!" φωνάζει έξαλλος ο Λούκας.

"Υπάρχει και άλλος τρόπος!" λέω και προσπαθώ να ηρεμήσω. 

Ησυχία επικρατεί, ο καθένας σκέφτεται για μία πιθανή λύση. Δεν μπορεί κάτι θα υπάρχει.Είμαι βλάκας έπρεπε να είχα πάει στην αστυνομία από την αρχή, δεν είχαμε φτάσει σε αυτή την κατάσταση. 

"Μπαμπά!" τσιρίζει η Τρέισι και τρέχει στον Μπεν.Ανεβαίνει πάνω του και τον αγκαλιάζει.

"Που είναι η μαμά;" ρωτάει παραπονεμένη. 

"Έχει πάει στην γιαγιά!" λέει και εκείνη κλαψουρίζει απογοητευμένη.

"Μα τέλω την μαμά" λέει και κλαψουρίζοντας. 

"Εντάξει εντάξει θα την πάρουμε τηλέφωνο πιο μετά" απαντάει και εκείνη σηκώνεται και πηγαίνει να παίξει με τα παιχνίδια της που είναι απλωμένα στο πάτωμα.

"Τι θα κάνουμε; Έχει εξαφανιστεί και η Μαίρη!" λέει θυμωμένος.

Το κινητό μου χτυπάει και αμέσως το αρπάζω να δω ποιος είναι.  Άγνωστος.


"Καιρό έχουμε να μιλήσουμε! Άμα θες την δεσποινίς από εδώ ζωντανή έλα στο μασκέ πάρτι που γίνεται στο Rose έξω από την πόλη. Να είσαι κατάλληλα ντυμένος και άμα διανοηθώ ότι έχεις επικοινωνήσει με την αστυνομία έχετε πεθάνει όλοι σας! 

Τα λέμε Άλεξ

Υ.Σ. Να έρθει και ο Φίλιπ εκεί."



Μεριά Ντάρσυ (συγνώμη που σας αλλάζω συνέχεια μεριά αλλά υπάρχει λόγος)


"Ξύπνα" ακούω μία φωνή να μου ψιθυρίζει.

Τα μάτια μου ανοίγουν με χίλια ζόρια. Τα πάντα είναι θολά, που είμαι; 

"Πιες αυτό! Θα σε κάνει να νιώσεις καλύτερα" λέει η γνωστή φωνή.

"Δεν νιώθω καλά" λέω και μου έρχεται αναγούλα.

"Ηρέμησε πρέπει να σε ετοιμάσω" λέει η κοπέλα μπροστά μου. Λέξα.

"Για ποιο πράγμα;" ρωτάω απελπισμένη.

"Για το πάρτι, δεν σου είπε η Μαίρη;" ρωτάει και αρχίζει να μου χτενίζει τα μαλλιά. 

"Γιατί θα πάμε σε πάρτι;" ρωτάω ακόμα μπερδεμένη.

"Είναι το ναρκωτικό που σου έδωσε, δεν το έχει αποβάλει ακόμα ο οργανισμός σου" λέει και εγώ προσπαθώ να καταλάβω τι συμβαίνει.

"Δεν θα είμαστε μόνοι σε αυτό το πάρτι, θα είναι όλοι" λέει και εγώ  προσπαθώ να κρατήσω να μάτια μου ανοιχτά.






¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤

Hey everybody!☆

Συγνώμη που άργησα! Αλλά το σχολείο και το φροντιστήριο με έχει τσακίσει! :"(
Τέλος πάντων πίσω στα δικά μας! 
Για πείτε! Θέλω σχόλια σε αυτό το κεφάλαιο!

Χμμ...τι λέτε να γίνει στο πάρτι; 
Επίσης! Για πείτε γνώμες για την όλη κατάσταση; Ποιο πιστεύετε θα είναι το τέλος;
Στην αρχή έγραψα μερικά πράγματα που είναι σημαντικά για την ιστορία!

Επειδή ρωτάγατε πολλοί για την Μαίρη...δεν πειράζει όμως!
Οποιαδήποτε ερώτηση έχετε να με ρωτήσετε!
❤ Δεν δαγκώνω :")

Αυτάαα! 
Τα λέμε σύντομα

Ελπίζω να μην ξεχάσατε την ιστορία!
Καλό σαββατοκύριακο

◆See ya chicas◆

Οι Γείτονες Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα