Οι Γείτονες

Chapter_16

Ησυχία έχει καταβάλει το αυτοκίνητο, ο καθένας είναι βυθισμένος στις σκέψεις του. Γέρνω στο παράθυρο και παρατηρώ την βροχή που πέφτει καταρρακτωδώς. Θα την γλυτώνουμε πάντα έτσι;  Αναρωτιέμαι. Κάποια στιγμή δεν θα είμαστε τόση τυχεροί ώστε να γλυτώσουμε. Τότε τι θα γίνει;
Γυρνάω προς το μέρος του Τζακ και τον βρίσκω να κοιτάει στον δρόμο προβληματισμένος. Σήμερα φάνηκε πολύ τρομαγμένος, περισσότερο από κάθε άλλη φορά. 
Τα πρώτα σπίτια άρχισαν να κάνουν την εμφάνιση τους,φτάνουμε. Κοιτάζω το ρολόι του αυτοκινήτου, τρεις τα ξημερώματα. Πως πέρασε έτσι η ώρα, ελπίζω οι δικοί μου να μην έχουν πάρει χαμπάρι ότι λείπω. 
Ο Τζακ σταματάει το αυτοκίνητο έξω από το σπίτι του και κλείνει την μηχανή, πέφτει πίσω στο κάθισμα και ξεφυσάει. Περνάει τα χέρια του από τα μαλλιά του και βρίζει μέσα από τα δόντια του.
"Πάμε. " Λέει και βγαίνει έξω από, το ίδιο κάνω και εγώ. 
Ο Τζακ προσπαθεί να ξεκλειδώσει αθόρυβα την πόρτα ώστε να μην ξυπνήσει κανέναν. Τον ακολουθώ μέσα στο σπίτι μιας και δεν βλέπω τίποτα. Ανεβαίνουμε αθόρυβα τις σκάλες και μπαίνουμε στο δωμάτιο του. Ο Τζακ πετάει τα πράγματα του στο πάτωμα και σωριάζεται στο κρεβάτι. Εγώ στέκομαι στην πόρτα και κοιτάω το δωμάτιο αμήχανα.
"Μπες μέσα και κλείσε την πόρτα!" Λέει ειρωνικά ο Τζακ.Εντάξει ηρέμησε!
Κλείνω την πόρτα πίσω μου και κάθομαι στην καρέκλα του γραφείου του. Ησυχία ξανά, έχει μείνει να κοιτάει ανέκφραστος το ταβάνι και εγώ εκείνον. 
Ξαφνικά σηκώνεται και πηγαίνει στην ντουλάπα του,την ανοίγει και αρχίζει να ψαχουλεύει. Αφού βρει αυτό που θέλει έρχεται προς το μέρος μου κρατώντας ένα μικρό αντικείμενο στο χέρι του που μοιάζει με σπρέι.
"Αυτό εδώ θα το έχεις πάντα μαζί σου!" Λέει και μου το δίνει. Το παίρνω και το επεξεργάζομαι λίγο αλλά ακόμα να καταλάβω τι είναι. 
"Τι είναι ;" Ρωτάω ενώ συνεχίζω να το εξετάζω με το χέρι μου.
"Σπρέι πιπεριού" Απαντάει και το κοιτάζω καλύτερα.
" Ξέρεις πως το χρησιμοποιούν έτσι;" Ρωτάει και γνεύω. Τι νομίζει δεν βλέπω ταινίες;
"Ήθελα να στο δώσω από τότε που μπήκαν στο σπίτι σου αλλά το ξέχασα" Λέει και ξύνει τον σβέρκο του ενώ εγώ βάζω το σπρέι στην τσέπη μου.Φεύγει από κοντά μου και βγάζει το όπλο του και το κρύβει κάτω από το στρώμα.
"Τζακ γιατί θέλουν να σας σκοτώσουν;" Ρωτάω για χιλιοστή φορά, μα ξέρω ότι δεν θα πάρω απάντηση. Ξαπλώνει στο κρεβάτι και ξεφυσάει.
"Ντάρσυ όχι τώρα!" Μουρμουρίζει και τρίβει το πρόσωπο του με τα χέρια του.
"Σε παρακαλώ" 
"Είναι μεγάλη ιστορία, στο υπόσχομαι θα σου πω μια μέρα" Μουρμουρίζει. Δεν τον πιέζω άλλο πέρασε και οι δύο μία έντονη μέρα.
"Εσύ τσακώθηκες με τον πατέρα σου;" Ρωτάει.
"Είναι μεγάλη ιστορία." Λέω και αμέσως μετά γελάμε.
"Αλήθεια" Λέω προσπαθώντας να υπερασπιστώ τον εαυτό μου.
"Έλα πες" Με παροτρύνει.
"Οι γονείς μου έχουν χωρίσει από τα πέντε μου, τσακωνόντουσαν πολύ. Εγώ έμεινα με την μαμά και ο μπαμπάς καμιά φορά ερχόταν για να με δει ή έμενα εγώ μαζί του για λίγο, είναι στρατιωτικός και τον αλλάζουν πόλη συνέχεια." Λέω και τον κοιτάζω.
"Αυτή την φορά μου πρότεινε να έρθω μαζί του στην Νέα Υόρκη για το υπόλοιπο της χρονιάς." Λέω και ο Τζακ τώρα κάθετε στο κρεβάτι ώστε να με βλέπει καλύτερα.
"Και εσύ τι είπες;" Ρωτάει με περιέργεια.
"Όχι!" 
"Γιατί; Θα είσαι πιο ασφαλής εκεί Ντάρσυ! Σκέψου μια φορά έξυπνα!"
"Γιατί ο μόνος λόγος που μου το πρότεινε ήταν για να γνωρίσω την Άλεξ, με την οποία βγαίνει δύο χρόνια και εγώ το έμαθα εχθές!" Λέω απότομα και νιώθω τα μάτια μου να βουρκώνουν.
Δεν μιλάει αυτή την φορά απλά με κοιτάει, με λυπάται αλλά αυτό δεν το θέλω.
"Καλύτερα να φύγω" Λέω και σηκώνομαι γρήγορα για να πάω στο παράθυρο να κάνω τον Ταρζάν για ακόμη μία φορά. Το ίδιο γρήγορα σηκώνεται και αυτό και με αρπάζει από το χέρι κάνοντας με να σταματήσω. Έρχεται κοντά μου και με αγκαλιάζει σφικτά, το ίδιο κάνω και εγώ.
"Απλώς θέλω να σαι ασφαλής" Ψιθυρίζει. Μένουμε για λίγο έτσι ,μέχρι που απομακρύνομαι για να φύγω αλλά με τραβάει κοντά του. Η ανάσα του πέφτει στο πρόσωπο μου και τα χείλη του δεν άργησαν να συγκρουστούν με τα δικά μου. Η ανάσα μου κόπηκε ,τα μάτια μου γούρλωσαν και ανατρίχιασα ολόκληρη. Ο Τζακ έκλεισε τα μάτια του και συνέχιζε να με φιλάει  ενώ εγώ είχα παγώσει.Αφήνει ελαφρά μουγκρητά και φέρνει το χέρι του πίσω από το λαιμό μου και εγώ κλείνω τα μάτια μου χαλαρώνοντας.

Hey everybody!☆
Συγνώμη που δεν ανέβασα εχθές αλλά μου έπεσαν πολλά...
Αλλά είχαμε Τζάρσυ moment βρε! 
Ναι έχουμε και shipname εφεύρεση της hello_its_me_helen ♥  
KAII
1# Μ/Θ/Τ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩΩΩ!♥ ♥♥ 
 Σοβαρά δεν το περίμενα και είχα να ανεβάσω και καιρό...
Επόμενο: Πέμπτη (θα προσπαθήσω)
Αυτάαα! Καλά να περνάτε! 
Σχολίασε και ψηφίστε παρακαλώ★

◆See ya chicas◆