Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2015
Περπατάω προς το σχολείο μιας και η αγρυπνία αποφασίστηκε να γίνει εκεί. Φυσικά η αστυνομία θα έχει το νου της, μιας και στην αρχή δεν συμφωνούσε να γίνει γιατί ήταν επικίνδυνο. Αλλά ο διευθυντής πίστευε ότι δεν θα υπάρξει πρόβλημα άμα είναι και δύο αστυνομικοί μαζί,εξάλλου θα είναι όλοι καθηγητές εκεί.
Φτάνω στην καγκελόπορτα του σχολείου και όπως είπα δύο αστυνομικοί ήταν εκεί για να επιβλέπουν ποιος μπαίνει και ποιος βγαίνει. Τους χαιρετάω και μπαίνω μέσα στον διάδρομο το σχολείου. Είναι περίεργο να πηγαίνεις σχολείο το βράδυ.
Μπαίνω στην αίθουσα της τραπεζαρίας που είναι μαζεμένα όλα τα παιδιά του σχολείου, μαυροφορεμένα φυσικά.Κάθομαι σε ένα άδειο τραπέζι και απλά παρατηρώ την αίθουσα.
Το βλέμμα μου πέφτει πάνω στη Κέλλυ, είναι πάλι με την παρέα του Μάριο. Είναι κατσουφιασμένη και η κοπέλα δίπλα της της μιλάει αλλά εκείνη δεν ακούει.
Η πόρτα ανοίγει και μέσα μπαίνει ο Τζακ, πηγαίνει και κάθεται σε ένα τραπέζι με του φίλους του. Δεν με είδε.
Είναι περίεργο, έδειχναν τόσο φυσιολογικοί. Ο Τζακ φερόταν τόσο φυσιολογικά λες και ήταν οι πραγματικοί γονείς του.Άραγε που να βρίσκεται η αληθινή οικογένεια του;
Δεν μου είπε, λέει ότι αυτά είναι αρκετά για μία μέρα. Πριν φύγω με παρακάλεσε να μην πω τίποτα σε κανέναν, μου υποσχέθηκε ότι θα μου εξηγήσει.
"Κέλλυ έλα δω!" ακούω τον Μάριο να φωνάζει και όλη η τραπεζαρία όπως και εγώ στρέφουμε την προσοχή μας εκεί.
Ο Μάριο δείχνει εκνευρισμένος και η Κέλλυ είναι έτοιμη να βάλει τα κλάματα. Τρέχει έξω από την αίθουσα,μα ο Μάριο δεν τρέχει από πίσω της έτσι τρέχω εγώ. Βγαίνω διακριτικά έξω από την αίθουσα και τρέχω από πίσω της. Στρίβει στον διάδρομο με τις τουαλέτες και μπαίνει μέσα.
"Κέλλυ" λέω ενώ κλείνω την πόρτα πίσω μου. Είμαστε μόνες ευτυχώς.
"Κέλλυ εγώ είμαι, η Ντάρσυ" λέω μα το μόνο που ακούω είναι το κλάμα της.
"Κέλλυ σε παρακαλώ άνοιξε μου, τι έχω κάνει πες μου" λέω και τα μάτια μου βουρκώνουν.
Κάθομαι στο πάτωμα πίσω από την πόρτα της και περιμένω.
"Δεν ξέρω τι έκανα και δεν μου μιλάς,αλλά είμαστε κολλητές έτσι από το νηπιαγωγείο. Μην το ξεχάσεις αυτό, σε ξέρω καλύτερα από τον καθένα. Ότι και αν έχει συμβεί μαζί θα το περάσουμε έτσι;"
YOU ARE READING
Οι Γείτονες
Mystery / ThrillerΌλοι έχουμε γείτονες. Καλούς,κακούς,σπαστικούς,γελοίους , φιλόξενους. Όμως οι δικοί μου γείτονες άνηκαν σε μία κατηγορία που δεν μπορούσα να φανταστώ. -_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_- |Η Ντάρσυ Στέφανη Άντερσον είναι ένα συνηθισμένο δεκ...
