Οι Γείτονες

Chapter_23

Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2015




"Τι λες για αυτή την φούστα;" ρωτάει για χιλιοστή φορά η Κέλλυ δείχνοντας μου την μαύρη ψηλόμεση φούστα. 
"Όχι Κέλλυ! Δεν πρόκειται να βάλω φούστα" λέω αγανακτισμένη και πέφτω στο κρεβάτι μου. Δεν θέλω να πάω, δεν θέλω να πάω! Άλλα τώρα είναι αργά για να το ακυρώσω, άσε που η Κέλλυ δεν θα μου ξαναμιλήσει. Από την μία θυμάμαι όσα μου είπε ο Τζακ και πεισμώνω και θέλω να βγω για να καταλάβει ότι και εγώ έχω προχωρήσει, αν και τον Έρικ τον βλέπω μόνο φιλικά. Αλλά αυτό δεν το ξέρει και ούτε πρόκειται να το μάθει φυσικά! 
"Ντάρσυ! Με ακούς;" φωνάζει η Κέλλυ και κουνάει τα χέρια της μπροστά μου.
"Ναι τι;" λέω πανικοβλημένη.
"Δεν θες να βγούμε έτσι;" ρωτάει και κάθεται δίπλα μου απογοητευμένη. Προσπαθεί να το κρύψει αλλά την ξέρω καλά.
"Ό-όχι...δ-δεν-"
"Έλα τώρα φαίνεται! Δεν θέλω να βγεις μαζί μας εξαιτίας μου, εντάξει;" λέει.
"Ναι αλλά είναι ένα βράδυ, θα αντέξω" λέω και την βλέπω να χαμογελάει.
"Αλήθεια τώρα θες να το ακυρώσω; Έτσι και αλλιώς έχουμε να κάνουμε καιρό girlsnight!" λέει και χτυπάει παλαμάκια. Girlsnight είναι κάτι σαν πιτζάμα πάρτι που κάνουμε από τα δέκα μας.
"Όχι Κέλλυ θα βγούμε. Ένα βράδυ είναι θα αντέξω. Ευχαριστώ πάντως" λέω και την αγκαλιάζω. Ένα βράδυ είναι, ένα βράδυ είναι.
"Είναι ο Τζακ έτσι;" ρωτάει αν και ξέρει την απάντηση. Κουνάω το κεφάλι μου καταφατικά και χαμογελάει.
"Απλά πρόσεχε" λέει και συνεχίζει να φτιάχνει το μακιγιάζ της. 
Πηγαίνω στην ντουλάπα μου και παίρνω ένα τζιν μαζί με μία απλή πράσινη μπλούζα,ντύνομαι γρήγορα και βάζω παπούτσια. Η Κέλλυ πάλι ακόμα να ντυθεί οπότε την περιμένω. 
Δεν μου αρέσει. Εννοώ δεν έχει γίνει και κάτι ώστε να μου αρέσει. Θεέ μου κοροϊδεύω τον εαυτό μου! Αλλά όχι δεν τα παρατάω, θα βγω και θα περάσω καλά.
" Πάμε;" ρωτάει η Κέλλυ.
"Ναι" λέω και σηκώνομαι από το κρεβάτι μου. 
Αφού χαιρετήσουμε την μαμά μου και μας πει να προσέχουμε κτλπ, βγαίνουμε έξω όπου μας περιμένουν τα αδέλφια Ρόμπερτσον. Μας χαιρετάνε και μπαίνουμε στο αυτοκίνητο.
"Ένα βράδυ είναι θα περάσει" επαναλαμβάνω στον εαυτό μου.


"Ορίστε! Καλή σας όρεξη" λέει ο σερβιτόρος και αφήνει το φαγητό μας. 
"Λοιπόν σας αρέσει το μέρος;" ρωτάει ο Μάριο ενώ τρώει μία μπουκιά από την μακαρονάδα του. 
"Ναι είναι ωραίο!"λέει η Κέλλυ ενθουσιασμένη και ο Μάριο της χαμογελάει. Μας έφεραν σε ένα ωραίο εστιατόριο συνηθισμένο και απλό, αλλά με άπαιχτο φαγητό.
"Ναι πολύ ωραίο " συμπληρώνω και εγώ. Ενώ τρώμε το κινητό μου δονείται πάλι. Το βγάζω από την τσέπη μου και ανοίγω το μήνυμα. Άγνωστος.
"Πρόσεχε, πρόσεχε princess δεν είναι αυτοί που νομίζεις!" 

Τι φάση περνάει αυτό ο άνθρωπος! Την μία με απειλούν και την άλλη προσπαθεί να με προειδοποιήσει για κάτι. Αλλά για ποιους λέει. Κοιτάω τον Έρικ και κοιτάω και τον Μάριο. Δεν δείχνουν να έχουν κάτι κακό πάνω τους! Το μόνο περίεργο ήταν ότι ο ένας έλεγε ότι είναι από Σικάγο και ο άλλος από Ουάσινγκτον. 
Βάζω το κινητό μου πίσω στην τσέπη μου και παρακολουθώ την συζήτηση μεταξύ Κέλλυ και Μάριο. Βαριέμαι!
"Λοιπόν, δεν μου είπες  και πολλά για σένα την προηγούμενη φορά" λέει ο Έρικ.
"Ναι" λέω και χαμογελάω. Το πάρτι όπου έφυγα με τον Τζακ και μετά- Όχι όχι όχι!
"Έχεις άλλους στενούς φίλους σαν την Κέλλυ;" ρωτάει.
"Όχι, εσύ σπουδάζεις τώρα;" ρωτάω.
"Όχι θα πάω του χρόμου πανεπιστήμιο μαζί με τον Μάριο. Τον Τζακ Τζόνσον τον ξέρεις;" ρωτάει και παγώνω. Που κολλάει τώρα ο Τζακ; Γιατί με ρωτάει για τον Τζακ; Σκάβει τον λάκκο του μόνος τους αυτός!
"Ναι είμαστε μαζί σε κάποιες τάξεις, είναι και ο γείτονας μου. Γιατί;"ρωτάω.
"Τι ξέρεις για αυτόν;"ρωτάει γρήγορα αποφεύγοντας την ερώτηση μου. Είχε δίκιο ο τύπος από το μήνυμα κάτι κρύβουν αυτοί οι δύο.
"Όχι πολλά. Εσείς είπαμε είστε από την Καλιφόρνια;" ρωτάω λίγο πιο δυνατά ώστε να μάθω τελικά ποιος λέει αλήθεια και ποιος ψέμματα.
"Ναι" λέει ο Μάριο.
"Όχι" λέει ο Έρικ.
"Εννοώ ναι, μπερδεύτηκα" λέει γρήγορα ο Έρικ. Η Κέλλυ με κοιτάει περίεργα μιας και κατάλαβε τι παίχτηκε. 
"Λοιπόν λέγαμε με την Κέλλυ να πάμε στο σπίτι μας να δούμε καμιά ταινία. Είστε μέσα;" ρωτάει ο Μάριο. Κοιτάζω την Κέλλυ και της κάνω νόημα ότι να μην πάμε. Δεν τους εμπιστεύομαι! 
"Συγνώμη παιδιά, αλλά δεν νιώθω και πολύ καλά. Εγώ θα πάω σπίτι" λέω .
"Καλύτερα να το αφήσουμε για κάποια άλλη φορά, έτσι και αλλιώς θα μείνω στης Ντάρσυ απόψε" λέει η Κέλλυ.
Σηκωνόμαστε από το τραπέζι και πηγαίνουμε προς την έξοδο, αφού πρώτα πληρώσουν.
"Καλά δεν πειράζει, καμιά άλλη φορά" λέει ο Έρικ.
"Ναι" λέω.
Ο Μάριο με την Κέλλυ κάθονται μπροστά και μιλάνε ενώ εγώ με τον Έρικ πίσω. Μιλάμε που και που στην διαδρομή αλλά όχι για πολύ. Φτάνουμε έξω από το σπίτι μου και η Κέλλυ με τον Μάριο βγαίνουν έξω. 
"Πέρασα πολύ ωραία απόψε" λέει ο Έρικ και έρχεται πιο κοντά μου.
"Ναι" λέω διστακτικά. Περνάει το χέρι του πίσω από τον σβέρκο μου και κάνει κίνηση προς το μέρος μου. Τραβιέμαι γρήγορα όταν καταλαβαίνω τι πάει να κάνει. 
"Εμμ συγνώμη ίσως βιάστηκα λίγο" λέει .
"Ναι δεν πειράζει. Καλό βράδυ" λέω γρήγορα και βγαίνω έξω. Κοιτάω στο διπλανό σπίτι και βλέπω τον Τζακ στο παράθυρο του σαλονιού του, μόλις βλέπει ότι τον κοιτάω εξαφανίζεται μέσα στο σπίτι. Κουνάω το κεφάλι μου απογοητευμένη και συνεχίζω να περπατάω προς την πόρτα.
"Καλό βράδυ Μάριο" λέω και μπαίνω με την Κέλλυ σπίτι μου.
"Ωραία βραδιά έτσι;" 
"Ναι" μουρμουρίζω.

Εντάξει ίσως να μου αρέσει λίγο ο Τζακ.

¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤

Hey everybody!☆
Τι κάνετε;❤
Είδατε το Τζάρσυ θα επιβιώσει! 
Πείτε μου την γνώμη σας για τα αδέλφια Ρόμπερτσον!
Επόμενο: Σάββατο
Ευχαριστώ πάρα πολύ που υποστηρίζεται την ιστορία, χαίρομαι όταν βλέπω καινούργιους αναγνώστες!❤❤
#2 σε Μ/Τ/Θ ❤
Αυτάα

Σχολίασε και ψηφίστε παρακαλώ★

◆See ya chicas◆