Την ίδια μέρα...
"Ντάρσυ περιμένω!" λέει και έρχεται προς το μέρος μου. Τι θα κάνω; Τι θα του πω; Η καρδιά μου κοντεύει να φύγει από την θέση της από τον φόβο μου. Όχι πρέπει να φανώ δυνατή, μην λυγίσεις Ντάρσυ!"
"Ε....α...εε" δεν μπορούσα να μιλήσω και αυτό τον έκανε να θυμώνει περισσότερο. Πλησιάζει απειλητικά προς το μέρος μου και εγώ τραβιέμαι πίσω, μέχρι που η πλάτη μου ακουμπάει τον τοίχο. Δεν έχω που αλλού να πάω!
"Άκου εδώ λίγο, δεν ξέρω τι άκουσες και τι ξέρεις, αλλά μείνε έξω από αυτό Ντάρσυ! Άμα σε ξαναδώ να κρυφακούς έχεις πεθάνει!" λέει και πλησιάζει ακόμα περισσότερο.
"Μην με απειλής!" λέω με όσο θάρρος έχω.
"Δεν νομίζω να θέλεις να μάθει η αστυνομία για τον Φίλιπ Τζον Γουίλσον!" λέω επιθετικά και με κοιτάει ακόμα πιο πολύ νευριασμένος. Καλύτερα να μην το έλεγα αυτό.
"Καθηγητής πανεπιστημίου με δύο ταυτότητες" λέω ειρωνικά.
"Ντάρσυ! Τόλμα, μόνο αυτό σου λέω" λέει ενώ έχει έρθει αρκετά κοντά μου. Χτυπάει τον τοίχο λίγα εκατοστά από το κεφάλι μου και ύστερα απομακρύνεται.
"Γιατί όμως; Που σου χρειάζεται;" ρωτάω ελπίζοντας να μου πει έστω και κάτι χρήσιμο.
"Εξαφανίσου από εδώ!" λέει και χτυπάει την πόρτα πίσω του.
Αφήνω μία ανάσα ανακούφισης και νιώθω τα μάτια μου να βουρκώνουν. Που έχω μπλέξει; Σκουπίζω τα δάκρυα που είναι έτοιμα να τρέξουν και σηκώνομαι από το πάτωμα. Αυτό καλύτερα να μην το πω στον Τζακ, σκέφτομαι ενώ κλείνω την πόρτα. Καλύτερα να μείνει ανάμεσα σε εμένα και τον Μπεν. Δεν περίμενα να είναι τόσο βίαιος! Καθηγητής πανεπιστημίου είναι!
"Αλήθεια! Εε δεν σε πιστεύω!" ακούω την φωνή της Λίλη από τις σκάλες. Σύντομα περνάνε από μπροστά μου και δεν μου δίνουν καθόλου σημασία.
"Και που είσαι ακόμα" λέει και της κλείνει το μάτι ενώ ανοίγει την πόρτα. Πως τολμά!
Αυτή την στιγμή θέλω να ξεσπάσω σε κλάματα και από την άλλη να πάω και τον δείρω ενώ ταυτόχρονα να ξεμαλλιάσω την άλλη. Όλα στον καιρό τους! Ας αρχίσουμε από τα εύκολα! Στρίβω και περπατάω γρήγορα στο δωμάτιο του Τζακ, ανοίγω την πόρτα με φόρα και γυρνάνε και με κοιτάνε μπερδεμένοι.
"Όλα κ-" δεν προλαβαίνει να ολοκληρώσει και εγώ τον έχω χαστουκίσει δυνατά!
"Κοπέλα πας καλά!"λέει η Λίλη.
"Είσαι πολύ μαλάκας!" φωνάζω και βγαίνω χτυπώντας την πόρτα πίσω μου.
Αρκετά ανέχτηκα από αυτή την οικογένεια! Κατεβαίνω γρήγορα την σκάλα και πηγαίνω στην τραπεζαρία. Με το που μπαίνω ο Μπεν με κοιτάει με δολοφονικό βλέμμα αλλά τον γράφω.
"Πρέπει να φύγω, δεν νιώθω πολύ καλά!" λέω γρήγορα και δεν με νοιάζει αν με πιστέψουν.
"Θες να έρθω;" ρωτάει ανήσυχη η μαμά μου.
"Όχι όχι" λέω και πηγαίνω προς την πόρτα.
"Ευχαριστώ για το δείπνο" λέω και κλείνω την πόρτα πίσω μου. Σίγουρα μετά η μαμά μου θα μου ζητήσει εξηγήσεις για την αγενή συμπεριφορά μου,αλλά δεν με νοιάζει.
Μπαίνω στο δωμάτιο μου και βγάζω τα ρούχα μου με βιαστικές κινήσεις. Βάζω τις πιτζάμες μου και σωριάζομαι στο κρεβάτι μου. Δεν θα ασχοληθώ άλλο με αυτό σήμερα! Εκείνη την στιγμή χτυπάει το κινητό μου ως ένδειξη ότι έχω μήνυμα. Τέλεια.Άγνωστος.Ακόμα καλύτερα.
"Μη με προκαλείς chica"
"Χέσου και συ" μουρμουρίζω και πετάω το κινητό μου στο πάτωμα.
¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤
Hey everybody!☆
ΑΝΕΒΑΣΑ! Είδατε!❤
Τι πιστεύετε για τον Μπεν;
Τέλος πάντων καλά να περνάτε και να κάνετε πολλά μπάνια!
Αυτάαα
Επόμενο : Δευτέρα-Τρίτη
Σχολίασε και ψηφίστε παρακαλώ★
◆See ya chicas◆
YOU ARE READING
Οι Γείτονες
Mystery / ThrillerΌλοι έχουμε γείτονες. Καλούς,κακούς,σπαστικούς,γελοίους , φιλόξενους. Όμως οι δικοί μου γείτονες άνηκαν σε μία κατηγορία που δεν μπορούσα να φανταστώ. -_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_- |Η Ντάρσυ Στέφανη Άντερσον είναι ένα συνηθισμένο δεκ...
