Οι Γείτονες

Chapter_26

Σάββατο 7 Νοεμβρίου 2015

Τηλεφωνώ για χιλιοστή φορά στην Κέλλυ, όμως και πάλι βγαίνει ο τηλεφωνητής. Δεν το σηκώνει από το πρωί και τώρα κοντεύει βράδυ. Που είσαι ρε Κέλλυ! Είχε πει ότι θα πήγαινε να δει τον Μάριο. Αλλά δεν μου έχει μιλήσει ξανά από τότε. Ανησυχώ! Πληκτρολογώ για άλλη μία φορά τον αριθμό της, αλλά και πάλι δεν παίρνω απάντηση. 
Πετάω το κινητό μου αγανακτισμένη και φεύγω από το δωμάτιο μου. Κατεβαίνω κάτω και βρίσκω την μαμά μου να μιλάει για ακόμη μία φορά στο τηλέφωνο. Την αγνοώ και κάθομαι στον καναπέ να δω τηλεόραση. 

"Ντάρσυ" λέει η μαμά μου προσπαθώντας να μου τραβήξει την προσοχή.
"Τι;" λέω βαριεστημένα.
"Αύριο θα πρέπει να φύγω για ταξίδι πάλι, θα πάω Σικάγο" λέει και κάθεται δίπλα μου.
"Εντάξει" λέω αδιάφορα μιας και έχω συνηθίσει να μένω μόνη μου πλέον.
"Τι έχεις;" ρωτάει.
"Η Κέλλυ δεν το σηκώνει από το πρωί" 
"Μπορεί να είναι απασχολημένη, μην ανησυχείς " λέει και με αγκαλιάζει.
"Ναι αλλά θα μου έστελνε ένα μήνυμα" λέω και βολεύομαι καλύτερα στην αγκαλιά της.
"Οο έλα τώρα, θα την πάρεις αύριο πάλι τηλέφωνο, εντάξει;" 
"Ναι" μουρμουρίζω.
"Ωραία πάω να ετοιμάσω βαλίτσες,η πτήση μου είναι στις έξι τι πρωί!" λέει.
"Αα και μην μείνεις πάλι μέσα!" λέει και γελάω.
"Εντάξει" φωνάζω ώστε να με ακούσει. Ίσως μία επίσκεψη στον Τριπ δεν θα ήταν άσχημη ιδέα! Να ξεχαστώ λίγο από το άγχος που ζω καθημερινά!
Σηκώνομαι γρήγορα και πηγαίνω στο δωμάτιο μου, πιάνω το κινητό μου και βλέπω "

"Τι λες να βγούμε σήμερα; xx"

Χωρίς να το σκεφτώ πολύ απαντάω.

"Ναι φυσικά!x"

"Ωραία θα περάσω να σε πάρω στις εννιά! Τα λέμε!xx" 

Διαβάζω το μήνυμα και αμέσως κοιτάω το ρολόι, οχτώ έχω μία ώρα να ετοιμαστώ. Τρέχω στην ντουλάπα μου και επιλέγω ένα τζιν και ένα σκούρο μπλε πουλόβερ, μιας και έξω κάνει κρύο. Κάνω ένα μπάνιο πρώτα και αμέσως μετά ντύνομαι. Κοιτάζω το ρολόι, οχτώ και μισή, έχω ένα μισάωρο ακόμα.Τέλεια!
Πληκτρολογώ τον αριθμό της Κέλλυ για ακόμη μία φορά, ελπίζοντας ότι θα το σηκώσει, μα άδικος κόπος. Έτσι παίρνω τα ακουστικά μου και κάθομαι στο παράθυρο μου να ακούσω μουσική όση ώρα μου μένει. Χαζεύω έξω από το παράθυρο την βροχή που πέφτει καταρρακτωδώς. Προσπαθώ να μην κοιτάω στο απέναντι παράθυρο μιας και αυτή η εικόνα μου ξυπνάει αναμνήσεις που δεν θέλω να θυμάμαι.Έχει κλείσει τις κουρτίνες του, όλο αυτόν τον καιρό απλά με αποφεύγει και το ίδιο κάνω και εγώ σιγά μην τρέχω από πίσω του.
Το κινητό μου χτυπάει και έτσι η μουσική σταματάει. Το όνομα του Έρικ αναβοσβήνει στην οθόνη, θα με περιμένει από κάτω.
"Έλα έρχομαι" λέω και του το κλείνω. Βγάζω τα ακουστικά μου και φτιάχνω τα μαλλιά μου. Παίρνω το μπουφάν μου και πριν φύγω κοιτάω για τελευταία φορά το παράθυρο, νομίζω είδα την κουρτίνα να κουνιέται.  
Ιδέα μου!
Εγώ όμως προσπάθησα.


Μεριά Τζακ (οοοο ναι δεν το περιμένατε αυτό)


Την βλέπω από το παράθυρο να φτιάχνει τα μαλλιά της και μετά απλά να κοιτάει το παράθυρο με θλίψη, ξέρω τι σκέφτεται. Ότι είμαι ένας βλάκας που τα κατέστρεψα όλα και τώρα καλά κάνει που θα βγει με τον φλούφη που περιμένει από κάτω και με την πρώτη ευκαιρία θα της βάλει χέρι. Αλλά καλά να πάθω, εγώ την έδιωξα και αυτή τώρα προχωράει. Το καλό είναι ότι θα σταματήσει να ασχολείται με τους βλάκες που μας κυνηγάνε. Θα είναι πιο ασφαλής, πιστεύω! Ελπίζω. Το κινητό μου δονείται,μήνυμα.

"Θα βγούμε σήμερα, μωρό μου;"

Βλέπω το μήνυμα της Λίνα και αρπάζομαι, πολύ αέρα έχει πάρει αυτή.

"Παράτα με και κομμένα τα μωρό μου"

Πληκτρολογώ γρήγορα και αμέσως πετάω το κινητό μου στην άλλη μεριά του κρεβατιού μου. Σηκώνομαι και πηγαίνω κάτω, όπου το σαλόνι μοιάζει με πεδίο μάχης μιας και πριν ο Μπεν με την Μαίρη τσακώνονταν για άλλη μία φορά. Ευτυχώς η Τρέισι είναι στης γιαγιάς μαζί με τα δίδυμα και δεν ήταν μπροστά. Δεν ξέρω τι έχουν πάθει τώρα τελευταία, αλλά μία κρίση είναι θα περάσει, όλα τα ζευγάρια περνάνε τέτοιες φάσης. Πιστεύω.
Κάθομαι στον καναπέ και ανοίγω την τηλεόραση.Βρίσκω μία καλή ταινία και κάθομαι να την παρακολουθήσω.

Η πόρτα χτυπάει κάνοντας με να ξυπνήσω, γαμώ με πήρε ο ύπνος στον καναπέ. Κοιτάζω το ρολόι, μία το βράδυ. Τέλεια, ποιος είναι τέτοια ώρα; Σηκώνομαι και πηγαίνω στην πόρτα να ανοίξω, μα γιατί όλα τα φώτα είναι κλειστά πάλι. Πατάω τον διακόπτει με τα φώτα δεν ανοίγουν, τέλεια διακοπή ρεύματος.Δεν που φαίνεται περίεργο, έξω δεν έχει σταματήσει να βρέχει και να βροντά. Η πόρτα συνεχίζει να χτυπάει. 
Ανοίγω μα αυτό που βλέπω με αφήνει άφωνο. 

¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤°¤

Hey everybody!☆
Όπως υποσχέθηκα ανέβασα!!

Τι πιστεύεται ότι είναι στην πόρτα του Τζακ;❤ 
Είδατε έβαλα και μεριά Τζακ τι άλλο θέλετε τώρα!  
1 ΣΕ Μ/Τ/Θ!!!!❤❤ 
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩΩ ❤❤   
Επόμενο : Μέχρι το Σάββατο θα έχω βάλει ένα :") ❤ 
Soo τα λέμε!  
Σχολίασε και ψηφίστε★ παρακαλώ! :*

◆See ya chicas◆