DECEPTION.... TO LOVE... TO FOREVER... (Completed)

The Alibi

Maine's POV
Nagulat ako ng sabihin niya na sasama siya sa akin sa kwarto ni Kuya... Ilang na ilang ako sa kanya lalo na at umiyak ako sa dibdib niya... In fairness, ang bango niya... Medyo napanatag ang loob ko ng samahan niya ako paakyat ng room ni Kuya... Naiilang ako Pag nagkakasalubong aming mata sa elevator... But then at the end of the ride we manage to at least smile to each other... Sabay kaming naghanap ng room ni Kuya and ng makita namin, sandali akong huminto para magpalakas ng loob... I am expecting for the worst sa totoo lang... But then when he hold my hand, its as if it gave me a courage to face the current situation and opened the door right away...
As I have told you before, tinginan lang namin ni Nico, alam na namin ang gagawin... Kaya nga tinanong ko siya kung ano idadahilan kina Nanay at Tatay... Napag usapan na din namin agad ang set up ng sasakyan niya pagkatapos niya itong tubusin... Hayyy, salamat may project na ulit ako! At napangiti ako... Pero gusto ko tanungin si Kuya bakit sobrang excited niya ngayon araw kanina ko pa din yun napapansin e... Anyways, napansin ko na palipat-lipat ang tingin ni Faulkerson sa amin at pinagmamasdan niya talaga kami ni Kuya... Naawa ako sa kanya kaya kinuha ko ang pansin ni Kuya sa paraan namin... Nang biglang magsalita si Kuya tungkol sa damit ko... Oo nga pala, need ko magpalit ng damit or else dead give away kung bakit nadisgrasya si Kuya Nico... Nag-iisip ako ng napansin Kong kinukuha ni Kuya ang atensiyon ko, sabay ngiti... At ganun lang nakahanap na kami ng solusyon ni Kuya!

Oh! Oh! Kakaiba ang ngitian ng mag kapatid na ito ha? Mukhang lagot ako! Ano kaya ang balak nila...

"Faulkerson, maupo ka muna may sasabihin kami sa iyo!" Untag ni Nico
Umupo naman ako...

"Ummmm, Faulkerson ganito kasi yun..." Panimula ni Nico.
"Hindi alam ng parentals namin na tumatakas kami ni Mendoza Pag may karera... Kaya to tell you straight, hindi nila pwede ng malaman na inflicted ng drag racing ang nangyari sa akin or else grounded kaming dalawa..." Patuloy pa niya...
"Its been three years mula ng gawin namin ito ni Mendoza... 18 pa lang siya nun... Pero yung race nyo, that was the first time na pinayagan ko siyang tumakbo!" Putol ni Nico sa kwento ng medyo nakaramdam ng epekto ng gamot... Makalipas ang mga ilang segundo...
"Mendoza, pumipikit ng kusa yung mata ko... Ikaw na magpaliwanag sa kanya, pwede?
Napatango na lang si Mendoza... At maya-maya pa nakatulog na si Nico... Siguro nga epekto ng gamot...
" So hindi alam ng magulang ninyo na sumasali kayo sa drag racing" Umpisa ko sabi Kay Maine... Nakayuko siya at halatang kinakabahan....
"At ayaw ninyo malaman nila?"
"Oo, kasi the first time na malaman ko ito, nablackmail ko si Kuya na isama niya ako sa race... I want to check if Kuya is really safe! He agreed but made sure that I promise, no scratch that, an oath not to mention anything nor insinuate anything in front of our parents about this... I saw his excitement and fondness of him over this hobby that I vowed to it... Eventually I found it exhilarating so I got him teaching me... And the rest is history" she shared...
As she is telling the story, I find it relaxing... Here are two people who has everything, and yet they are still keeping a secret... Hayyy, life is really peculiar...
"So ano ang papel ko dito at kung magtinginan kayo parang may masama kayong balak sa akin?"
"Grabe ka naman, wala no?!!! We just need some backup for the make up stories we are going to give to our parents tomorrow... You will only agree to whatever we say and you'll be out of this after... And one more thing, hihiram lang ako sa iyo ng oras, kahit an hour lang... Pwede ba?"
"Explain mo muna para maintindihan ko bago ako pumayag"
"Ngayon lang ito tapos wala na akong hihinging favor... OK lang bang " atsoy" kita bukas ng one hour lang? Please I really need help this time!!!"
"OK fire away, the more you beat around the bush the more na kinakabahan ako eh..."
"Kasi need ko talaga ng change clothes, apparently hindi ko maiiwan si Kuya ngayon e... Pwede bang ikaw na ang bumili ng dress na pamalit sa suot ko? Please! Please! Please! Pretty please!!!!

Shit, ang cute ng mukha niya! Ang sarap lang kurutin ng mga pisngi niya! At yung mata, pamatay talaga! Hayyy... Paano ko nga tatanggihan ang taong ito? Need help here! No, just kidding! Pag ganyan naman ang mukha niya, wala yatang makakatanggi sa kanya e! Naiisip ko lang paano pa kaya kapag kaibigan mo talaga siya!

"O, siya sige na! Mukha ka nang tanga sa pagpapacute mo! (Siyempre, kunwari lang, me maidahilan lang kuno sa Pag give-in)... Ako na bibili bukas ng umaga!"

"Salamat, o eto yung pera! Thank you talaga! Kahit yung mumurahin na lang, OK na ako dun... Yung may tatak ha?"

"Meron bang mura na may tatak? Ano gulo mo ha? Anong brand ba yun?"

"Tatak-buhin! Hahahaha..."
"At nakuha mo pa talagang magbiro ha? Last mo na yan! Sabay simangot with matching kunot ng noo... Pero naaliw ako sa pagsilay ng pilyang ngiti niya ha? Pero medyo overboard yata ako kasi biglang nawala yung ngiti niya e!
" huuuyy! Joke lang! Joke lang!" Agad Kong sabi sa kanya...
"Pasensiya ka na kung nabiro kita, kailangan ko lang kasing mag release ng stress kasi umaatikabong sermon ulit to bukas... At isa pa medyo narelieve din ako kasi OK na si Kuya..." Mahina niyang sabi sa akin... Bumalik na naman ang lungkot sa Mata niya... Need ko makabawi...

"Hayyy, joke lang yung kanina, ikaw naman pikon ka kaagad e, master e! OK lang yun, " atsoy" mo ako db?"

"Isa pa yan, kalimutan na natin yan, pwede? Isipin na lang natin na walang nangyari ng pustahan na ganyan, naiilang din kasi ako e! Parang pakiramdam ko slave driver ako! Hindi ko kailangan ng " yaya " kasi kaya ko ang sarili ko!"

"O siya, sige na! Wag ka na malungkot, ha? Ngingiti na yan, ngingiti na yan! Konti na lang, ngingiti na yan!

At nagulat ako ng narinig ko ang malakas niyang halakhak... At napabuntong-hininga na lang ako... Ang sarap talaga sa tenga ng tawa niya... And this time ako ang dahil an ng pagtawa niya!