Druga część z życia JungKooka i Boram. To dopiero początek ich historii, wszystko powraca.
Powrócą uczucia, które mogą w kilka sekund zniszczyć miłość. Dziewczyna i V byli sobie pisani jako przyjaciele...
Stał się uzależniony od niej lecz ona dale...
-Boram?- usłyszałam głos Tae, który brzmiał inaczej. Zmienił się, dawno ze sobą nie rozmawialiśmy, jest nieco poważny.
-Tak, to ja.
-Co tam?
-W porządku, widziałam cię w telewizji i chciałam ci pogratulować.
-Dzięki- powiedział ściszając głos.
-....- panowała między nami cisza lecz chłopak ją przerwał.
-Będę kończył.
-Tae...
-Tak?- usłyszałam w jego głosie nutkę nadziei.
-Już nie ważne, powodzenia w kontynuowaniu kariery.
-Dzięki to do usłyszenia.
-Pa- rozłączyłam rozmowę podając telefon przyjacielowi. Bardzo chciałam się mu wyżalić i opowiedzieć całą historię, która zmieniła moje życie. Nawet zapomniałam o pocałunku o którym nadal nic nie wie Jeon.
Następnego dnia w szkole usiadłam z miłą dziewczyną w ławce. To ona przypadła mi do gusty i o dziwo nazywa się tak samo jak ja.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
-Boram?- spytała mnie dziewczyna- Co robisz dziś po lekcjach?
-Jestem zajęta niestety, umówiłam się z baratem.
-Nadal mieszkasz z rodzicami?
-Nie, mieszkam z chłopakiem, bratem i przyjaciółmi.
-Woo to nie źle- uśmiechnęła się uroczo.
-Nie jest źle wręcz przeciwnie, jest świetnie. Kocham spędzać z nim każdą wolną chwilę.
Po zajęciach, spokojnie wracałam do domu gdy nieznane mi auto zatrzymało się obok mnie. Zza okna wyłonił się ten dziwny chłopak, którego ostatnio w szkole spotkałam.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
-Co tu robisz?- spytał poważnie.
-Jak normalny człowiek wracam prosto ze szkoły do domu- zamierzałam już odejść ale krzyknął.
