Królowa |ZAKOŃCZONE|

|43|

Wracamy do domu. Widzę w oczach chłopaków złość na siebie i nie mam pojęcia czy reagować, a może dać sobie spokój. Ledwo trzymają nerwy na wodzy. Jednak widząc radosną Cali złość ustępuje. Wchodzę do swojego pokoju i dosłownie padam na ogromne łóżko, które pachnie lawendą. Uwielbiam ten zapach. Z miłą chęcią zasnęłabym gdyby nie ciche pukanie jednego z chłopaków. Szepczę ciche proszę, a po chwili ktoś siada obok mnie na łóżku i zaczyna mnie całować. To na policzku, a po chwili na wargach. Jęczę cicho, ale nie z tego, że nie mam ochoty. Z tego, że uwielbiam kiedy Adrahil to robi. Przechodzi mnie wtedy przyjemny dreszcz i nie mam nic przeciwko temu.

- A moja księżniczka to odpoczywa czy jak?

Śmieję się cicho. Odwracam się i patrzę na przystojnego bruneta. Miłość mojego życia.

- Nie, tak tylko wzięłam sobie chwilowy urlop.

Uśmiecha się od ucha do ucha. Widzę te dołeczki, które tak w nim uwielbiam. Nie myślałam, że jeszcze kiedykolwiek przyjdzie mi tak po prostu zaznać szczęścia. Właśnie od niego.

- To odpoczywaj.

Cholercia, ależ on jest przystojny.

- Aleś się we mnie wpatrzyła. A może to nie we mnie tylko za mną stoi ktoś inny. Hmm?

- Tak. Za tobą stoi chłopak, który wygląda jak grecki bóg - kłamie.

Widzę jego wzrok. Nagle stał się inny. Podchodzi do mnie i boję się, że mnie uderzy. Przypominam sobie moment, w którym przyszedł pijany i gdy się wydarłam dostałam w twarz. Nie tego nie da się zapomnieć. Ale on... zaczyna mnie łaskotać. Staram się w jakiś sposób bronić ale blokuje mi ręce. Łapie je, a następnie z całej siły przycisnął do łóżka. Patrzę na niego.

- I co teraz?

- Jajeczko - staram się brzmieć dość śmiesznie.

Leży tak na mnie dobrych kilka minut.

- A więc kto był za mną? - pyta ponownie.

- Grecki bóg.

Zaczynam się bać, że zacznie mnie łaskotać jednak tym razem... składa pocałunki na mojej szyi.

Cholera.

- Pytam jeszcze raz, kto za mną stał.

- D-Dobra p-powiem ci... - jąkam się.

- A więc słucham

- Posejdon - wypaliłam.

Jego mina jest bezcenna. Na mojej twarzy pojawia się uśmiech. Nie potrafię się powstrzymać i wybucham głośnym śmiechem.

- Ja wiem, że czasami masz głupawkę ale uważam iż powinna istnieć jakaś granica...

- Przyznaj, że przez tą głupawkę...

Nie pozwala mi dokończyć. Czuję na swoich wargach wargi chłopaka.

- Nadal cię kocham... - dokończył mrucząc w moje usta.

Moje ręce automatycznie wplotły się w czuprynę chłopaka. Uwielbiam ten jego fryz. Brązowe włosy postawione na żel. Pamiętam, że zanim wyjechał już się tak czesał. Każda dziewczyna obok, której przechodził nie potrafiła oprzeć się jego wyglądowi i temu, że tak przystojnie wygląda. Właśnie wtedy szłam obok i nie mogłam znieść myśli, że mogłaby mieć go każda oprócz mnie. Właśnie wtedy zrozumiałam, że pierwszy raz w życiu jestem zazdrosna. I to mało tego o niego. Raz zrobiłam mu taką awanturę, że nie wiedział co miał powiedzieć. W pewnym momencie gorzko pożałowałam swoich słów, które były wypowiedziane w jego kierunku gdy na moich oczach umówił się z jakąś pustą laleczką Barbie. Byłam wtedy bardzo wściekła a on miał to gdzieś. Nim się pożegnał zdążył się pokłócić wtedy powiedziałam, żeby zniknął z mojego życia raz na zawsze i nigdy nie wracał. Nasz pocałunek się skończył, a nienawidzę takich chwil. Nie lubię gdy coś przyjemnego się kończy.

- O czym myślałaś?

Patrzę na niego i poprawiam mu włosy, które opadają mu na twarz.

- O tym, że kiedyś pozwoliłam ci odejść.