"5 sticks!? Kailan ka pa natutong gumamit niyan?!"-Galit na sigaw niya sa akin pero hindi ako nakapag-salita. Napahilamos siya sa mukha niya tska masamang tumingin sa akin.
"Hindi ka dapat gumagamit ng ganuon!"-Malakas nanamang sigaw niya.
"I am only using it when I am depress. Sorry."-Malungkot na sagot ko sakanya. Nanlambot naman ang ekspresyon niya at hindi na nag-salita pa pero maya't maya narinig ko ang pagbuntong-hininga niya. Tska inilagay sa likod ng tenga ko ang ilang hibla ng buhok kong nakaharang sa mukha ko.
"You can just come to me and talk to me. Hindi mo naman kailangang m-manigarilyo, alam mo namang nakasasama sa iyo yun at paano nalang kapag nakita ka ng mga bata edi gagayahin ka nila?"-Tanong niya habang nakatitig sa aking mga mata. Hindi na ako nakasagot sakanya dahil wala ako sa mood ngayon pero nagulat ako ng hinalikan niya ako sa labi, napaka-bagal at naka-hulog pa. Naramdaman ko ang pag-yakap niya sa bewang ko habang nasa labi niya pa rin ang labi ko, humiwalay din naman siya.
"Naninigarilyo ka na pala, Where'd you learn that?"-Takang tanong ni Zig.
"F-friends. Y-Yung mga naging kaibigan ko sa ibang bansa, but don't worry walang alam ang mga bata."
"Kahit na. Itigil mo na yan."-Lintanya nito na parang isang ama.
"Tss. Huwag ka ngang pabayani diyan Zig. Gagamit ako kung kelan ko gusto."-Natatawang sagot ko sakanya, well I want lighten up the atmosphere, puro nalang drama, pahinga muna brad. Tss.He then pinch my nose and smiled.
"Anakan kita eh para hindi ka uli makagamit."-Pang-iinsulto niya pero agad naman akong namula. Ngumiti ako kaya napatawa na rin siya.
"Nagdatingan ang staff ng ibang companya, dapat anduon ka."-Nakangiting saad niya habang yakap-yakap pa rin ako.
"Hindi na Zig, dito nalang ako."-Sabi ko at bahagyang ngumiti.
'Gusto kong mapag-isa.'
"Tss. Edi dito nalang din ako. Business din lang ang takbo ng mga isip ng mga yun, lamay ngayon at hindi presscon, mas pipiliin ko nalang maupo doon dahil na ssufocate lang ako sa loob."
Napatingin naman ako sakanya.
'You're faking a smile again, sinabi ko nang magparamdam ka lang eh.'
Napangiti nalang ako sakanya hanggang sa napag-pasyahan naming maupo sa isang bench doon at iniharap sa city. Pinag-saklop niya ang mga kamay namin. Pero inalis ko yun an ikinagulat niya pero ngumiti lang ako tska ko siya pinahiga sa lap ko.
"It's getting late, sleep here."-Nakangiting sabi ko and brushed my hand on his hair. Napatitig naman siya sa akin, pero tumayo siya at ako naman ang ihiniga niya sa lap niya tska niya pinatong ang isang kamay niya sa tyan ko para hindi ako makatayo.
"We both know that I am not in good shape now but I wanted to make it up with you, so let me. I'll tell you a story."-Nakangiting sabi niya, ngumiti rin ako pabalik tska ipinatong ko ang kamay ko sakamya niya.
"Once upon a time, there was this poor girl, her life was so simple and happy, full of worries but can be repair in just a snap and then one day her life turned upside-down when the people that surrounds her made decision that everyone would disagree, she have to marry a guy, not just a guy, but a playboy, a jerk, a bastard and a jackass. But she cant do anything, she wanted to go out but she can't. She then enter a world full of heartache and misery, she fell in love with this guy who always hurt her physically and emotionally but the girl didn't mind in short nagpaka-manhid siya at nagpaka-tanga she didn't leave the guy behind, she stood there just for him and only him. Until she got tired, she got tired of trying and for understanding."
Chapter 72
Magsimula sa umpisa
