Zig POV
Naalala ko ang nangyari when I kicked her out of the house.
Bigla akong nakaramdam ng awa. AWA? Tss. I'm out of my mind.
Ni hindi nga sila nakaramdam ng awa when my dad left us and we started suffering. Tss!
Umiinit talaga ako kapag naaalala ko ang pag-hihirap namin ng mama ko. I was toddler back then.
*FB*
I saw my mommy crying.
"Mommy why are you crying? And where is daddy? I miss him. I didn't see him for a very long time."-I said while pouting.
"Baby. Listen to mommy okay? I don't know if we are still going to see him again."-Mom said while smiling but she's still crying.
I looked at her. And then mommy hugged me, at pumasok doon and limang lalake, they all took our things.
"Lilipat tayo baby okay?"
"But don't worry anak. Mommy is here.. always."-Mom said while caressing my cheek.
I smiled and hugged her. When I grow up, I realized why my dad is not with us. He left us for another woman, and hindi na siya ang namamahala ng companya. But then he came back all of a sudden, and I don't know why
*End of FB*
That's the reason why I hate the family of my wife of course kasama siya. They were the reason kung bakit sobra kaming nag-hirap at mas lalong nakaramdam ng pag-hihirap ang mom ko. Ginawa na niya lahat ng trabaho para lang may maipakain sa akin. Para lang mabuhay kami. Hindi ko mapapatawad ang pamilya ni Jessie. Hinding-hindi. Mas lalo siya.
Jessielie's POV
Nagising ako sa isang tunog na nanggagaling sa phone ko. Kaya kinuha ko at tinignan, isang unknown caller, and I answered.
[Are you okay?]
"Sino to?"
[Gio. The one and only]
"Yabang ha. Bakit ka tumawag? At san mo nakuha--"-He cut me off.
[Don't ask me that question. Sawa na ako.]
"Tss. Baliw. Bakit ka ba tumawag?"
[He's your husband?]
Nagulat ako sa tanong niya. Pero hindi ko na kailangan mag-deny. Para saan pa?
"Yes. Please don't tell anyone."
[I know. But how could he hurt you?]
"I don' know."
Totoo naman talaga yun. Pero ang diretsahang sagot jan ay hindi niya ako mahal.
[Okay. Take care]
"Sige Gio. Ikaw din."
*Toot*
Dalawa na ang nakaka-alam tungkol sa sikreto ko. Kailangan ko pang mag-ingat. Makakatikim na naman ako kay Zig. Naalala ko tuloy yung bangayan namin ni Zig at ng mama niya. Limot ko na yun, at hindi ko masyadong didibdibin.
Bumangon na ako at nag-ayos ng sarili. Pag-baba ko, nakita kong nanunuod si Zig. Ang aga-aga nanunuod, sabagay hindi niya alam ang salitang 'linis muna' -.-
Nagtungo ako sa kusina, pero walang ulam. Nalungkot naman ako, hindi niya ako tinirahan. Sino nga ba ako? -.-
Nagluto nalang ako ng rice omelet at kumain.
Zig's POV
Gising na pala ang salot. I heard my phone ring kaya naman lumabas ako at sinagot ito.
